του Yehudah HaLevi
Η καρδιά μου είναι στην Ανατολή, και εγώ στις εσχατιές της Δύσης
Πώς μπορώ να βρω γεύση στο φαγητό; Πώς θα μου ήταν γλυκό;
Πώς θα αποδώσω τους όρκους μου και τους δεσμούς μου, ενώ ακόμα
Σιών βρίσκεται κάτω από τα δεσμά του Εδώμ, κι εγώ σε αραβικές αλυσίδες;
Εύκολο θα μου φαινόταν ν' αφήσω όλα τα καλά της Ισπανίας-
Βλέποντας πόσο πολύτιμο είναι στη δική μου μάτια να βλέπω τη σκόνη του έρημου θυσιαστηρίου.
My heart is in the east, and I in the uttermost west—
How can I find savour in food? How shall it be sweet to me?
How shall I render my vows and my bonds, while yet
Zion lieth beneath the fetter of Edom, and I in Arab chains?
A light thing would it seem to me to leave all the good things of Spain—
Seeing how precious in mine eyes to behold the dust of the desolate sanctuary.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου