Ακούω τις καμπάνες του άλλου κόσμου,
Για όπου κι εγώ πρόκειται να φύγω και όπου πρόκειται να πάω.
Κι εγώ μία ημέρα θα αποχαιρετήσω τους φίλους μου ,
και μια κρύα ταφόπλακα θα είναι ο τελευταίος μάρτυρας της βασανισμένης μου ζωής
που θα σταθεί πάνω από τον τάφο μου με σκέψεις πολύ μυστικές.
Θα αναχωρήσω και θα πάω μακριά, πολύ μακριά,
δεν λαχταρώ κανέναν, ούτε και αποστρέφομαι.
Και ας μην είναι κανείς που θα σχολιάσει ο,τιδήποτε για τον πολύ σκοτεινό και υγρό τάφο μου.
Η απώλειά μου μπορεί να φέρει θαυμασμό και ίσως συμπάθεια στους ανθρώπους,
όμως, με το θάνατό μου ο κόσμος θα έχει τουλάχιστον ένα λιγότερο πόνο να περιθάλψει.
Vahram Hadjian
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου