The fall of our house
quick, painful, deavastating
no balls in our halls
no tuxedos or ballgowns
music has stopped
Songs of decay fill
the destroyed walls
the shattered windows
the rotting corpse
of past grandeur
Don't you see?
counts, sires and ladies
now fading shades
shadows and ghosts
Our heritage,
a broken home at the foothills of
a mountain that laughs sardonically
Dust covers our valueables
pain our furniture
death our eyes
Our house has fallen
remeber us, if you please...
Η πτώση του οίκου μας
γρήγορη, επώδυνη, καταστροφική
δεν υπάρχουν χοροί στις αίθουσές μας
σμόκιν ή βραδινές τουαλέτες
η μουσική σταμάτησε
Τραγούδια παρακμής γεμίζουν
τους γκρεμισμένους τοίχους
τα θρυμματισμένα τζάμια
το σάπιο πτώμα
του παρελθόντος μεγαλείου
Δεν βλέπεις;
κόμητες, κύριοι και κυρίες
τώρα ξεθωριασμένες αποχρώσεις
σκιές και φαντάσματα
Η κληρονομιά μας,
ένα διαλυμένο σπίτι στους πρόποδες
ενός βουνού που σαρδόνια γελά
Η σκόνη σκεπάζει τα τιμαλφή μας
πόνος τα έπιπλά μας
θάνατος τα μάτια μας
Ο οίκος μας έπεσε
να μας θυμάσαι, αν θέλεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου