Σαν σήμερα, στις 15 Μαΐου του 1886, πεθαίνει μια από τις σημαντικότερες μορφές της παγκόσμιας ποίησης, η Έμιλι Ντίκινσον. Δε δημοσίευσε καμιά ποιητική συλλογή, όσο ζούσε. Η Ντίκινσον δεν έβαζε τίτλους στα ποιήματά της. Τα ποιήματά της δε συμμορφώνονται σε καμία λογοτεχνική σύμβαση του καιρού της. Είναι μια ποίηση προσωπική, λυρική, μελαγχολική, υπαινικτική, με φιλοσοφική διάθεση. Τα χειρόγραφά της βρέθηκαν από την αδερφή της σ’ ένα κλειδωμένο έπιπλο από ξύλο κερασιάς, και άλλα στο συρτάρι του γραφείου της.
Από τα ποιήματα που άφησε η Ντίκινσον, 1.100 περίπου τα είχε καθαρογράψει σε αυτοσχέδια τεύχη από διπλωμένα φύλλα χαρτιού αλληλογραφίας, ενώ άλλα 700 βρέθηκαν σε διάφορες φάσεις επεξεργασίας, πάνω σε φακέλους, στο πίσω μέρος λογαριασμών και προσκλήσεων. Το 2000, αρχίζει να δημιουργείται το ηλεκτρονικό αρχείο της Ντίκινσον, όπου υπάρχουν εκτός από ποιήματα, επιστολές, σχέδια με μολύβι, χαρτοκοπτική, κείμενα της οικογένειας. Κανένας δε μπορεί να αντισταθεί στην μαγνητική γοητεία των χειρογράφων της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου