Necromancer's song - Το τραγούδι του νεκρομάντη

The crow flies in circles

upon the carrions and carcasses

and I walk amongst them.

I feast on them first!

Yes, I eat the flesh of the dead

and I speak to them, I hear them

saying their songs of grim tales.

They speak like the thunderous clouds do

they shout like a volcano erupting.

I live with them, in the shadows of limbo

I know their stories, what has gone

what is to come.

My black cloak brings nightmares to life

darkness to light.

A cane with a vulture skull I bear

as I pass from the living's world

to the realm of the dead

to ask your questions to the dwellers

of the bleak kingdom of Hades.

I talk to the dead, I listen to them

I eat the dead, I give birth to them

Me, the jackal of the twilight

me, the hyena of the full moon

me, the necromancer.

Το κοράκι πετά σε κύκλους

πάνω από πτώματα και κουφάρια

κι εγώ περπατώ ανάμεσά τους.

Τους καταβροχθίζω πρώτος!

Ναι, τρώω τη σάρκα των νεκρών

και τους μιλάω, τους ακούω

να λένε τα τραγούδια των ζοφερών ιστοριών τους.

Μιλούν όπως τα βροντερά σύννεφα

φωνάζουν σαν το ηφαίστειο που εκρήγνυται.

Ζω μαζί τους, στις σκιές του κενού

Ξέρω τις ιστορίες τους, τι πέρασε

τι θα έρθει.

Ο μαύρος μανδύας μου τους εφιάλτες ζωντανεύει

το φως σκοτεινιάζει.

Ένα μπαστούνι με  κρανίο γύπα φέρω

καθώς περνάω από τον κόσμο των ζωντανών

στο βασίλειο των νεκρών

για να κάνω τις ερωτήσεις σας στους κατοίκους

του ζοφερού βασιλείου του Άδη.

Μιλάω με τους νεκρούς, τους ακούω

τρώω τους νεκρούς, τους γεννώ

Εγώ, το τσακάλι του λυκόφωτος

εγώ, η ύαινα της πανσελήνου

εγώ, ο νεκρομάντης.