Φαντάσματα

Ασώματες φωνές στους τοίχους

του ερημωμένου πύργου αντηχούν

ζωές που χάθηκαν χωρίς να καταλάβουν

στη ζωή ετούτη γιατί ήρθαν

και πότε και γιατί ο θάνατος τις πήρε

Ψυχές που το δρόμο του παραδείσου

δε βρήκανε ποτέ τους

μα και της κόλασης οι τιμωρίες 

δε μπόρεσαν να τους φτάσουν

Μείνανε παγιδευμένες σε τούτη δω τη γη

να τριγυρνάνε φαντάσματα δυστυχισμένα

κομμάτι των θρύλων που δε πιστεύουν παρά λίγοι

που κάποτε τους κρατούν λίγη συντροφιά