Ήρθε το αύριο μα
τα αυτοκίνητα δεν πετούν
και τα καύσιμα ακόμα
τον αέρα μας μολύνουν.
Το μέλλον έγινε παρόν
μα το διάστημα ακόμα κρύο
και τα ταξίδια στα πέρατά του
μείνανε όνειρο μακρινό.
Δε περιμένουμε να ανατείλει
η νέα εποχή, ήδη μεσουρανεί
μα οι ασθένειες τρομακτικές
στοιχειώνουν τον ύπνο μας.
Κι αν σχεδιάζουμε ακόμα
στα άστρα να βαδίσουμε
πώς ανεχόμαστε τα παιδιά μας
να στέλνουμε στης γης αυτής το χώμα;
Γιατί υπνωτισμένοι παραδινόμαστε
στη βαρβαρότητα την αρχέγονη
βραχυκυκλωμένοι στις ψηφιακές
παλαιοφουτουριστικές φαντασιώσεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου