Μετέωρος

Ο χρόνος, μου είπες,

τον πόνο θα γλυκάνει 

Εύκολα το λες όταν

εσύ κρατάς το μαχαίρι

και την πληγή κρατώ εγώ

όταν εσύ είσαι η φωτιά

κι εγώ το ξεραμένο χόρτο

Κι όσο στέκομαι αναποφάσιστος

στου γκρεμού την άκρη

περιμένω μήπως και το χέρι σου

απαλά με αγγίξει 

για να με τραβήξεις κοντά σου

ή μία σπρωξιά να δώσεις