Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2024

Οι ζωές που σκότωσα

 


Καθώς χάνεται το φως

στου σκοταδιού τα χέρια

ένα πένθιμο τραγούδι τραγουδώ

για τις ζωές που σκότωσα 

ώστε να ζήσω τη ζωή μου

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2024

Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2024

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2024

Χάος

 


Πάνω από τον γερακάρη, το γεράκι κυκλικά πετά

μα μήτε θύμα βρίσκει μήτε τον κύριό του

Σαν το αρπακτικό πτηνό τούτο κι εγώ 

ανάμεσα στα άστρα περπατώ για να χαθώ στο χάος 

Amon Duul II - Surrounded By The Stars

 


Βουβοί ήχοι



Στη σιγαλιά της νύχτας άγγελοι τραγουδούν
ενώ τ' αστέρια βουβά πέφτουν και χάνονται

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2024

Λιου Γιου Χσι - Τραγούδι του φθινοπωρινού ανέμου

 


Πούθε έρχεται ο άνεμος του φθινοπώρου

και κάνει τόσο θόρυβο όπως φέρνει ένα κοπάδι αγριόχηνες;

Πρωί πρωί φτάνει μες στα δέντρα της αυλής

κι εγώ, μοναχικός ταξιδιώτης, πρώτος τον ακούω.


Κινέζοι αναχωρητές ποιητές - εκδ. Καστανιώτη

Eloy - Through A Somber Galaxy

 


Της βροχής χοροί

 


Παρακαλούμε για βροχή με λιτανείες και τελετές

πώς όμως θα τη σταματήσουμε πριν πνιγούμε ;

Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2024

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2024

δύσκολος αγώνας

 



αυτό που με τρομάζει περισσότερο είναι 

το πώς φρυάζουμε από ζήλια

όταν οι άλλοι πετυχαίνουν

και αναστενάζουμε με ανακούφιση

όταν αποτυγχάνουν


ο αγώνας μας 

να τιμήσουμε ο ένας τον άλλο

έχει αποδειχτεί το πιο δύσκολο πράγμα

για τον άνθρωπο


rupi kaur - γάλα και μέλι - εκδ. Λιβάνη

Ozric Tentacles - Ghedengi

 


Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2024

Τούτη τη νύχτα

 


Η ψύχρα η νυχτερινή και το σεληνόφως το ισχνό

πόσο ποιητικά το έδαφος ετοιμάζουν

ώστε οι αναμνήσεις να παρελάσουν ακόμη μια φορά.

Φριχτό φάντασμα η μορφή σου

παρά την ομορφιά που πάντα με αιχμαλώτιζε,

το άρωμα σου που έρχεται και πάλι

στα ρουθούνια μου, με πνίγει.

Και η θύμηση της γεύσης του φιλιού σου

που μέσα της περιέκλειε τις πιο

εξεζητημένες γεύσεις του ουρανού και της γης

δεν είναι παρά ένα δηλητήριο πικρό.

Με μερικές βλαστήμιες σε ξορκίζω

και με μια γροθιά στον τοίχο. 

Δεν είσαι παρά ένας ξέψυχος στεναγμός

ένα δάκρυ που στεγνώνει στο μάγουλο του φεγγαριού

Συναντιόμαστε, χωρίζουμε

 


Συναντιόμαστε, χωρίζουμε

Ελεύθεροι σαν άσπρα σύννεφα που έρχονται και φεύγουν

Αυτά που μένουν

είναι τα πρόσκαιρα αποτυπώματα του πινέλου και της μελάνης

Ο κόσμος των ανθρώπινων δεσμών

δεν είναι ο τόπος για να βρούμε αυτά που αναζητούμε. 


Τάιγκου Ριόκαν, ο ενδεής του όρους Κουγκάμι, εκδ. Οδός Πανός