Φωνάζει....όχι! Ουρλιάζει
από τα βάθη της ύπαρξής μου...
Θέλει να απελευθερωθεί,
μα δεν του φτάνει αυτό...
τον έλεγχο θέλει, τον πλήρη έλεγχο...
Άγνωστο μα και οικείο,
αόρατο κι όμως απτό!
Κόκκινο, αίμα ζεστό
η οσμή του το ελκύει, το δυναμώνει
Δυο φορές ή τρεις, κόντεψε να τα καταφέρει
μα μπόρεσα να το συγκρατήσω...
πόσο κοντά έφτασα
στου θηρίου την καρδιά...
Ο κεραυνός που έπεσε με τάραξε...
ίσως σημάδι της επερχόμενης
κατάρρευσης να είναι...
εκείνης που κάποια στιγμή θα έρθει...
...έρχεται...είναι εδώ!



