Coronavirus spring- Άνοιξη κορωνοϊού

https://bw-1651cf0d2f737d7adeab84d339dbabd3-gallery.s3.amazonaws.com/images/image_326434/b79769029cec717be5ea22a90e054023_large.jpg

Spring has come
Flying on a rat
Coronavirus


Ήρθες άνοιξη
Πετώντας μ'αρουραίο
Κορωνοϊός

Από τους Νεκρικούς διαλόγους του Λουκιανού

http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/library/browse.html?page=11&text_id=89

15. ΠΛΟΥΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΜΗΣ

ΠΛΟΥΤΩΝ
[15.1] Ξέρεις εκείνον τον γέρο, τον υπέργηρο εννοώ, τον πλούσιο Ευκράτη, που δεν έχει παιδιά και είναι μυριάδες εκείνοι που κυνηγούν την περιουσία του;
ΕΡΜΗΣ
Ναι, λες αυτόν από τη Σικυώνα. Τί συμβαίνει λοιπόν;
ΠΛΟΥΤΩΝ
Άφησέ τον, Ερμή, να ζει, μαζί με τα ενενήντα χρόνια που έζησε, άλλα τόσα, και αν ήταν δυνατόν, ακόμα περισσότερα. Κι εκείνους τους κόλακές του, τον νεαρό Χαρίνο, Δάμωνα και τους άλλους, φέρ᾽ τους εδώ κάτω με τη σειρά όλους.
ΕΡΜΗΣ
Κάτι τέτοιο θα φαινόταν παράδοξο.
ΠΛΟΥΤΩΝ
Ωστόσο πάρα πολύ δίκαιο. Τί τους έκανε εκείνος και παρακαλούν για τον θάνατό του; Γιατί διεκδικούν τα χρήματά του, αφού δεν είναι συγγενείς; Και κάτι που είναι πιο αισχρό, ενώ τέτοια εύχονται, στα φανερά τον περιποιούνται. Όταν πάλι εκείνος αρρωσταίνει, όλοι ξέρουν τί σκάφτονται, όμως οι κύριοι αυτοί υπόσχονται ότι θα κάνουν θυσίες, αν γίνει καλά, και γενικά με χίλιους δυο τρόπους τον κολακεύουν. Γι᾽ αυτό εκείνος ας είναι αθάνατος και αυτοί οι κόλακες ας πεθάνουν πρωτύτερα, και ας περιμένουν άδικα με ανοιχτό το στόμα.
ΕΡΜΗΣ
[15.2] Θα πάθουν πράγματα πολύ αστεία, έτσι που είναι πονηροί. Κι εκείνος καλά κάνει και τους ξεγελά, τους παραφουσκώνει με προσδοκίες άφθονες και όλο τους κάνει να ελπίζουν και γενικά, ενώ φαίνεται ετοιμοθάνατος, έχει υγεία πολύ καλύτερη από τους νέους. Αυτοί πάλι έχουν κιόλας μοιράσει την κληρονομιά και τη νέμονται ζώντας με τη φαντασία τους ζωή χαρισάμενη.
ΠΛΟΥΤΩΝ
Λοιπόν, εκείνος ας πετάξει από πάνω του τα γηρατειά και, όπως ο Ιόλαος, να ξαναγίνει νέος. Και αυτοί να αφήσουν τις ελπίδες τους και τον πλούτο που ονειρεύτηκαν και κακοθάνατοι πια να μεταφερθούν εδώ κάτω.
ΕΡΜΗΣ
Μη σε νοιάζει, Πλούτων. Θα σου τους φέρω τον έναν μετά τον άλλον. Θαρρώ, είναι εφτά.
ΠΛΟΥΤΩΝ
Πιάσε και φέρ᾽ τους. Κι εκείνος θα ξαναγίνει από γέρος νέος και έναν έναν θα τους κατευοδώσει στον τάφο.

Lviv, Ukraine.

https://sputniknews.com/photo/202003311078773963-sputniks-best-photos-of-march-2020/

Mysterain - "秋舞" MV

Dark times - Σκοτεινοί καιροί

https://paintingandframe.com/prints/edward_mitchell_bannister_moonlight_marine-71581.html

The moon above us
Calmly sheds its silver light
Our darkness prevails


Φως ασημένιο
Μας στέλνει το φεγγάρι·
Εμείς σκοτεινοί

The Who - Behind Blue Eyes

Ο ιός της απωλείας ως οδός αυτογνωσίας

https://www.pemptousia.gr/2020/03/o-ios-tis-apolias-os-odos-aftognosias/


Δρ. Γεώργιος Ν. Κόιος, Ιατρός-Ενδοκρινολόγος

Αδελφέ μου! Σε βλέπω να πονάς και νοιώθω πόνο, θλίβομαι.

Στο πρόσωπό σου έντονο το άγχος κι αγωνία.

Ζαρκάδι λαβωμένο που γροικά, ανήμπορο τριγύρω

τον κίνδυνο να δει , που απειλεί το είναι του να πάρει,

τι είναι, τέλος πάντων, αυτό που τόσο τον φοβίζει!


Μα! ενώ το ζει, το αισθάνεται, δίπλα να βολτοφέρνει

δεν το θωρεί και δεν το χεροπιάνει και είν’αυτό τυράγνια του μεγάλη,

στον φόβο μέσα καθώς ζει να μη γνωρίζει τ’ είν’ αυτό που τόσο τον τρομάζει.

Κοιτάς μπροστά και πλάι σου, αδέλφι πονεμένο,

κοιτάς και πίσω, μακρυά το μάτι όσο πιάνει,

και όσα ο ορίζοντας πλατειά κρατά στην αγκαλιά του.

Όμως, δεν βλέπεις τίποτε παρήγορο κι ο φόβος παραμένει.

Ορμάς χωρίς αναπαμό, στην γνώση για να τό ‘βρεις,

ρωτάς φωστήρες και σοφούς που «όλα τα γνωρίζουν»,

και να σου πουν τι ειν’αυτό, που προσπαθεί άπονα ν’ αφανίσει,

εσένα, τους γεννήτορες, τους φίλους και απογόνους.

Πιστεύεις είν’αδύνατο να μη σου απαντήσουν

σοφοί ειν’αυτοί, που σαν «θεοί»την έχουνε την γνώση

και όλο αυτό που τυρανά ολάκερη τη Γη μας,

να μη μπορούνε τάχατες αυτοί να προσδιορίσουν.

Αλλ’όσο αυτοί θα σκέφτονται να βρουν τις απαντήσεις

τον λίγο χρόνο, πού έμεινε, ποθείς ξένοιαστα να τον ζήσεις.

Να μη σου λήψει η «χαρά» η ύλη που προσφέρει,

ό,τι χορταίνει απλόχερα τις πέντε τις αισθήσεις,

με πάθος, πόθο και πιοτό, άφθονα να γεμίσεις,

με ό,τι φας και ό,τι πιεις και ό,τι απολαύσεις προτού ο χρόνος λήξει.

Όμως ακούς απ’τους σοφούς την πλήρη ανημπόρια

τους φόβους να σου λύσουνε, το άγχος και τη θλίψη

γεια να σου δώσουν, να χαρείς αυτά που άξια θαρρείς,

το πλούτος, ναι, και τη χλιδή προσφέρουν νόημα στη ζωή.

Αυτά σου δίνουν δύναμη , μαζί και εξουσία,

και κάνουνε τα χέρια σου να λύνουν και να δένουν,

δέος να φέρνουν σαν περνάς, να ξέρουνε ποιος είσαι,

ποιος είσαι σύ ο δυνατός, ο εξουσιαστής κι αφέντης,

στα χείλη σ’όλοι κρέμονται και τρέμουνε συνάμα.

Και τώρα! Όλα χάνονται ο φόβος καθώς ήρθε, από ΄να άγνωστο εχθρό,

που όλους τους τρομάζει και δεν λογά κανένα.

Και δυνατούς κι αδύνατους, άρχοντες κι αρχομένους,

και στρατηγούς και τήρωνες, φτωχούληδες και κροίσους,

τους στεγασμένους κι άστεγους, χορτάτους και πεινώντες,

ο εχθρός αυτός ο άγνωστος δεν κάνει διακρίσεις ,

τους βλέπει όλους σταθερά, τους κρίνει όλους ΙΣΟΥΣ.

Φόβο και τρόμο προκαλεί σε άνδρες και γυναίκες,

γριούλες, γέρους και παιδιά, τους νέους και τις νέες

κίτρινους, μαύρους και λευκούς, σε όλους τους ανθρώπους.

Ο ιός αυτός που προκαλεί τον φόβο τον μεγάλο,

μιμήθηκε τον άνθρωπο, πως βλέπει τους ανθρώπους.

Απ’ την αγάπη προτιμά τον φόβο να σκορπάει,

καθώς οι άνθρωποι τιμούν τον φόβο απ’ την αγάπη.

Μα τώρα πια αισθάνονται την πλάτη τους στον τοίχο,

την απειλή την νοιώθουνε μπροστά στο πρόσωπό τους.

Κι αρχίζουνε να σκέφτονται τρόπους να πολεμήσουν.

Γιατρούς και φάρμακα ζητούν, κλείνονται μέσ’ στα σπίτια,

τους δρόμους ερημώσανε , τις εκκλησιές τις κλείσαν,

στα σούπερ μάρκετ σπρώχνονται μέχρι και ξύλο πέφτει,

ποιος πρώτος τα καρότσια του τροφές να τα γεμίσει

να ζήσει σίγουρα αυτός, ποιος νοιάζεται τον άλλο;

Θλίψη και πόνος άμετρος σε πιάνει καθώς βλέπεις

να κυβερνιέτα’ο άνθρωπος απ’ τ’ άσχημο το ΕΓΩ του.

Υπάρχει κάποιος να του πει σωστά να πολεμήσει

αυτόν τον μέγα κίνδυνο, που έχει παραλύσει

την κοινωνία ολάκερη,και φόβο έχει γεμίσει;

Και να! Ένα μικρό παιδί, με ένα βλέμμα αθώο

και την καρδιά του καθαρή, ωσάν κορφής το χιόνι,

ανασηκώνεται και λέει με σοβαρή την όψη:

«Εσείς, μεγάλοι και τρανοί, οι άρχοντες του κόσμου

γιατί κοιτάτε μόνο μπρος, οπίσω και στο πλάι,

και στον ορίζοντα μπροστά όσο μακριά μπορείτε

και δεν συλλογισθήκατε τον ουρανό να ψάξτε.

Μα πρώτα , να λυγίσετε τα γόνατα στο χώμα

και χέρια να σηκώσετε ψηλά με παρακάλια,

και με μετάνοια περισσή και δάκρυα στα μάτια

ν’ απευθυνθείτε σε Αυτόν που η αγάπη Του έχει φτιάξει

τον κόσμο και τον άνθρωπο να κυβερνά με αγάπη.

Θερμά παρακαλέστε Τον, με συντριβή καρδίας,

με δάκρυα μετάνοιας και πίστη στην αγάπη,

που την προσφέρει απλόχερα και την μακροθυμία

όλοι σαν σύνολο μαζί, ίσοι μπροστά Του όλοι,

γονυπετείς να κράζετε με πόνο και λαχτάρα,

«Κύριε, ελέησ’ όλους μας, διώξε την αγωνία,

για δώρα σου πρσφέρουμε δάκρυα και μετάνοια

αντίτιμο και λύτρα ομού, για την αποστασία».

23 – 3 – 2020

Και οι γάτες μένουν σπίτι !

https://sputniknews.com/photo/202003301078758512-stay-home-pet-your-cat-cute-feline-participants-of-kitties-against-coronavirus-online-conference/

Wish - Ευχή

https://d3d00swyhr67nd.cloudfront.net/w800h800/collection/LNE/THLHA/LNE_THLHA_111-001.jpg

Always was wishing
For a less crowded city
What a fool I was !

Πάντα ευχόμουν
Για μια πιο άδεια πόλη
Τι ανόητος !

Το σπουργίτι και ο σκύλος

https://www.grimmstories.com/images/sprookjes/image058.jpg

http://www.literaturepage.com/read/grimms-fairy-tales-29.html


Των Αδελφών Γκριμ

Ένα τσοπανόσκυλο είχε ένα αφεντικό που δεν το πρόσεχε καθόλου , αλλά συχνά το άφηνε να λιμοκτονεί. Τελικά δεν άντεξε άλλο κι έτσι σηκώθηκε κι έφυγε πολύ θλιμμένος . Στο δρόμο συναντήθηκε με ένα σπουργίτι που του είπε: «Γιατί είσαι τόσο λυπημένος, φίλε μου;» «Γιατί,» είπε ο σκύλος, «είμαι πολύ πεινασμένος και δεν έχω τίποτα να φάω». «Αν αυτό είναι όλο», απάντησε το σπουργίτι, «έλα μαζί μου στην επόμενη πόλη και σύντομα θα σου βρω πολλά φαγητά». 

Έτσι λοιπόν, πήγαν μαζί στην πόλη: και καθώς περνούσαν από ένα κρεοπωλείο, το σπουργίτι είπε στον σκύλο: "Στάσου εκεί για λίγο μέχρι να κόψω με το ράμφος μου ένα κομμάτι κρέατος". Έτσι, το σπουργίτι σκαρφάλωσε στο ράφι: και αφού πρώτα κοίταξε προσεκτικά για να δει αν κάποιος το παρακολουθούσε, ράμφισε και γρατζούνισε  μια μπριζόλα που βρισκόταν στην άκρη του ραφιού, μέχρι που έπεσε τελικά κάτω. Τότε ο σκύλος την άρπαξε και έτρεξε σε μια γωνιά, όπου σύντομα την έφαγε όλη. "Λοιπόν," είπε το σπουργίτι, "θα έχεις κι άλλο, αν θέλεις. Οπότε έλα μαζί μου στο επόμενο κατάστημα και θα σου βρω κι άλλη μπριζόλα. " Όταν το σκυλί την έφαγε κι αυτή, το σπουργίτι του είπε: «Λοιπόν, καλέ μου φίλε, έφαγες αρκετά τώρα;» «Έφαγα άφθονο κρέας», απάντησε, «αλλά θα ήθελα κι  ένα κομμάτι ψωμί να φάω». "Έλα μαζί μου τότε", είπε το σπουργίτι, "και σύντομα θα το έχεις και αυτό." Έτσι τον πήγε σε ένα αρτοποιείο και ράμφισε δύο φρατζόλες που βρίσκονταν στο παράθυρο, μέχρι να πέσουν κάτω και καθώς ο σκύλος εξακολουθούσε να θέλει κι άλλο, τον πήγε σε άλλο κατάστημα και του βρήκε λίγο ακόμα. Όταν το έφαγε, το σπουργίτι τον ρώτησε αν είχε χορτάσει τώρα. «Ναι», είπε. "και τώρα ας πάμε μια βόλτα μακριά από την πόλη". Έτσι, και οι δύο βγήκαν στον πάνω δρόμο. αλλά καθώς ο καιρός ήταν ζεστός, δεν είχαν πάει πολύ μακριά όταν ο σκύλος είπε, «είμαι πολύ κουρασμένος - θα ήθελα να πάρω έναν υπνάκο».

 «Πολύ καλά», απάντησε το σπουργίτι, «κοιμήσου και εν τω μεταξύ θα κουρνιάσω σε αυτόν τον θάμνο ». Έτσι ο σκύλος ξάπλωσε στον δρόμο και κοιμήθηκε. Ενώ κοιμόταν, ήρθε ένας καροτσέρης με μια καρότσα που την έσερναν τρία άλογα και ήταν φορτωμένη με δύο βαρέλια κρασιού. Το σπουργίτι, βλέποντας ότι ο καροτσέρης δεν άλλαζε δρόμο, αλλά συνέχιζε την πορεία του στην οποία βρισκόταν ο σκύλος, για να τον πατήσει, είπε: «Σταματήστε! σταματήστε! Κύριε καροτσέρη , ή θα σε βρουν τα χειρότερα. " Αλλά ο αμαξάς, γκρινιάζοντας είπε, «Τα χειρότερα θα με βρουν, πράγματι! τι μπορείς να μου κάνεις;" χτύπησε το μαστίγιο του και οδήγησε την άμαξά του πάνω στο φτωχό σκυλί, έτσι ώστε οι τροχοί το συνέθλιψαν. «Εσύ», φώναξε το σπουργίτι, «σκληρέ κακοποιέ, σκότωσες τον φίλο μου τον σκύλο. Τώρα άκου τι σου λέω. Αυτή η πράξη σου θα σου κοστίσει όλό σου το βιος ». «Κάνε το χειρότερό σου,καλοδεχούμενο», είπε ο αγροίκος, «τι κακό μπορείς να μου κάνεις;» και έφυγε. Αλλά το σπουργίτι όρμησε στην καρότσα και ράμφισε την τάπα  ενός από τα βαρέλια μέχρι που τη χαλάρωσε και όλο το κρασί χύθηκε , χωρίς ο καροτσέρης να το δει. Τελικά κοίταξε πίσω και είδε ότι το καρότσι έσταζε και το βαρέλι ήταν άδειο. «Τι άτυχος φουκαράς που είμαι!» είπε. " Όχι αρκετά φουκαράς  ακόμα. " είπε το σπουργίτι, καθώς πέταξε πάνω από το κεφάλι ενός από τα άλογα και το ράμφισε μέχρι να σηκωθεί στα δυο του πόδια και να κλωτσήσει. Όταν ο καροτσέρης το είδε αυτό, έβγαλε το τσεκούρι του και έκανε να χτυπήσει το σπουργίτι, θέλοντας να το σκοτώσει. Αλλά αυτό πέταξε μακριά, και το χτύπημα έπεσε πάνω στο κεφάλι του φτωχού αλόγου με τέτοια δύναμη, που έπεσε νεκρό. «Τι άτυχος φουκαράς που είμαι!» είπε. "Όχι αρκετά φουκαράς ακόμα!" είπε το σπουργίτι. Και καθώς ο καροτσέρης συνέχισε με τα άλλα δύο άλογα,όρμηξε ξανά στην καρότσα και άνοιξε το δοχείο του δεύτερου βαρελιού, έτσι ώστε όλο το κρασί να χυθεί. Όταν ο καροτσέρης το είδε αυτό, πάλι φώναξε: «Τι άτυχος φουκαράς που είμαι!» Αλλά το σπουργίτι απάντησε: «Όχι αρκετά φουκαράς ακόμα!" και πέταξε πάνω στο κεφάλι του δεύτερου αλόγου και το ράμφισε επίσης. Ο αμαξάς έτρεξε και χτύπησε ξανά με το τσεκούρι του αλλά μακριά πέταξε το σπουργίτι, και το χτύπημα έπεσε πάνω στο δεύτερο άλογο και το σκότωσε επί τόπου. «Τι άτυχος φουκαράς που είμαι!» είπε. "Όχι αρκετά φουκαράς ακόμα!" είπε το σπουργίτι και ανέβηκε στο τρίτο άλογο,και άρχισε να το ραμφίζει κι αυτό. Ο αμαξάς είχε τρελαθεί από το θυμό του και χωρίς να κοιτάξει γύρω του ή να κοιτάξει που βρισκόταν, χτύπησε πάλι στο σπουργίτι αλλά σκότωσε το τρίτο του άλογο όπως και τα άλλα δύο. 'Αλίμονο! Τι άτυχος φουκαράς που είμαι! " είπε. "Όχι αρκετά φουκαράς ακόμα !" απάντησε το σπουργίτι καθώς πέταξε μακριά. «τώρα θα σε βασανίσω και θα σε τιμωρήσω στο σπίτι σου». Ο αμαξάς αναγκάστηκε τελικά να αφήσει πίσω του την καρότσα του και να γυρίσει στο σπίτι γεμάτος από οργή και αγανάκτηση. "Αλίμονο!" είπε στη σύζυγό του, «τι κακή τύχη με έχει χτυπήσει ! - το κρασί μου χύθηκε  και τα τρία μου άλογα είναι νεκρά. "Αλίμονο! σύζυγε ", του απάντησε αυτή "και ένα κακό πτηνό ήρθε  στο σπίτι και έφερε μαζί του όλα τα πουλιά του κόσμου, είμαι βέβαιη, και έπεσαν πάνω στο καλαμπόκι μας στο σοφίτα και το τρώνε όλο! Έτρεξε ο σύζυγος επάνω και είδε χιλιάδες πουλιά που κάθονταν στο πάτωμα να τρώνε το καλαμπόκι του, με το σπουργίτι ανάμεσά τους. «Τι άτυχος φουκαράς  που είμαι!» φώναξε ο αμαξάς επειδή είδε ότι το καλαμπόκι είχε σχεδόν όλο εξαφανιστεί. "Όχι αρκετά φουκαράς ακόμα !" είπε το σπουργίτι. «Η σκληρότητα σου θα σου κοστίσει ακόμα και τη ζωή σου». και πέταξε μακριά .
Ο αμαξάς βλέποντας ότι είχε χάσει όλα όσα είχε, κατέβηκε στην κουζίνα του. Μα εξακολουθούσε να μην λυπάται για αυτό που είχε κάνει, αλλά καθόταν οργισμένος και κακόκεφος στη γωνία της καμινάδας. Αλλά το σπουργίτι κάθισε έξω από το παράθυρο και φώναξε «Αμαξά! η σκληρότητα σου θα σου κοστίσει τη ζωή σου! " 

Με το που το άκουσε αυτό πήδηξε οργισμένος, άρπαξε το τσεκούρι του, και το έριξε στο σπουργίτι. Αλλά αστόχησε, και ίσα που έσπασε το παράθυρο. Το σπουργίτι πήδηξε μέσα τώρα, κάθισε πάνω στο κάθισμα του παραθύρου και φώναξε: "Αμαξά! θα σου κοστίσει τη ζωή σου! " Τότε αυτός,τυφλωμένος από την οργή του χτύπησε το κάθισμα με μια τέτοια δύναμη που το έκοψε στα δύο: και καθώς το σπουργίτι πέταγε από μέρος σε μέρος, ο καροτσέρης και η σύζυγός του ήταν τόσο οργισμένοι, που έσπασαν όλα τα έπιπλα τους , τα τζάμια, τις καρέκλες, τους καναπέδες, το τραπέζι και τέλος τους τοίχους, χωρίς να αγγίξουν το πουλί καθόλου. Τελικά, όμως, το έπιασαν: και η σύζυγος ρώτησε: «Να το σκοτώσω τώρα αμέσως; «Όχι», φώναξε αυτός, «θα είναι πολύ εύκολο: θα πεθάνει με πολύ πιο σκληρό θάνατο. Θα το φάω ». Αλλά το σπουργίτι άρχισε να φτερουγίζει, τέντωσε το λαιμό του και φώναξε: «Αμαξά! θα σου κοστίσει ακόμα και τη ζωή σου! " Μετά από αυτό δεν μπορούσε πλέον να περιμένει: έτσι έδωσε στη γυναίκα του το τσεκούρι και φώναξε: «Γυναίκα , χτύπα το πουλί και σκότωσέ το στο χέρι μου». Και η γυναίκα χτύπησε. Αλλά αστόχησε και χτύπησε το σύζυγό της στο κεφάλι και έπεσε νεκρός και το σπουργίτι πέταξε ήσυχα στη φωλιά του. 

Judas Priest - Beyond the Realms of Death

Προετοιμασμένοι !

https://sputniknews.gr/fotografies/202003296844972-xarti-ygeias-koronoios/

Wings - Φτερά

https://www.artehistoria.com/sites/default/files/styles/full_horizontal/public/imagenobra/BOL08346.jpg?itok=E4Tk8DmH

Wings flapping 
through the night
The chariot of death
is racing
Prepare your souls
for the harvester
is here
No plan,
no discrimination
Enter the nightmare !

Φτερουγίσματα
μέσα στη νύχτα
Το άρμα του θανάτου
ταχύτατο
Προετοιμάστε τις ψυχές σας
γιατί ο θεριστής
είναι εδώ
Χωρίς σχέδιο,
χωρίς διάκριση
'Ιδού ο εφιάλτης !

The Masque of the Red Death | Animation

Psychotic Waltz # Butterfly

Πολύτιμό μου ! - Βερολίνο

https://sputniknews.com/multimedia/202003271078725996-ThisWeekinPictures21-27March/

Only death and sparrows - Μόνο ο θάνατος και τα σπουργίτια

https://owlcation.com/social-sciences/The-Meaning-of-Sparrows-Identification-and-Folklore

The hands of the clock
are now pointing
to the hour of macabre
Only death and sparrows
are singing and dancing
on the empty streets
It is drizzly outside
but a storm rages 
in silence
Inside...everywhere

Οι δείκτες του ρολογιού
τώρα δείχνουν
του μακάβριου την ώρα
Μόνο ο θάνατος και τα σπουργίτια
χορεύουν και τραγουδούν
Ψιχαλίζει έξω
μα μια καταιγίδα μαίνεται
σιωπηλά
Μέσα...παντού

Iamthemorning - Lighthouse

"The Lake" by Edgar Allan Poe

Πλανήτης των πιθήκων ;

https://sputniknews.gr/fotografies/202003266822301-maimoudes-katelavan-poli-stin-tailandi-en-meso-koronoiou/

Annunciation - Ευαγγελισμός

https://fineartamerica.com/featured/ethereal-guardian-angel-with-dove-of-peace-kathy-fornal.html

I fed the collared doves this rainy morning

They stared at me with gratitude

"Patience", they said

"All you need is patience

Looking from above we see

the times of your despair

We are akin to angels and we speak to them

Upon their wings deliverance will come

a new Annunciation,a word of happiness"

Then they flew away

Leaving me all alone

Waiting for Archangel Gabriel

to bring news of life,of salvation

I'm waiting...

Τάισα τις δεκαοχτούρες το βροχερό τούτο πρωινό

Κι αυτές με κοίταξαν με ευγνωμοσύνη

"Υπομονή", μου είπαν

"Το μόνο που χρειάζεστε είναι υπομονή

Κοιτάζοντας από πάνω βλέπουμε

τον καιρό της απόγνωσής σας

Είμαστε συγγενείς με τους αγγέλους και τους μιλάμε

Πάνω στα φτερά τους θα έρθει η απελευθέρωση

ένας νέος Ευαγγελισμός, ο λόγος της ευτυχίας "

Τότε πέταξαν μακριά

Αφήνοντάς με  μόνο μου

Να περιμένω τον Αρχάγγελο Γαβριήλ

να φέρει την είδηση της ζωής, της σωτηρίας

Περιμένω...

Iron Void: The Mad Monk

Copacabana

https://sputniknews.gr/fotografies/202003256823449-monaxia-karantina-koronoios/

Μοιάζει σαν να μας βρήκε αυτή η άνοιξη σκυφτούς;

Έργο του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ.

https://www.pemptousia.gr/2020/03/evangelismos-ep-anastasi-ke-kalos-logismos/


Στέλιος Κούκος

Μοιάζει σαν να μας βρήκε αυτή η άνοιξη σκυφτούς;

Εκτός αν είναι από τις πρώτες ευωδίες των λουλουδιών της άνοιξης, την κατάνυξη της γιορτής του Ευαγγελισμού, του δέους μπροστά στην εθνική μας γιορτής -του ξεσηκωμού του γένους που ταυτίστηκε με τον Ευαγγελισμό!

Ναι, κανένας δεν μπορεί να μας στερήσει ούτε τις ευωδίες των λουλουδιών που μπαίνουν μέσα στα σπίτια μας και μέσα στις καρδιές μας και πολύ περισσότερο τις γιορτές μας!

Και αυτές έρχονται κατ’ έτος, πλησιάζουν και μας προκαλούν και μας προσκαλούν να τις γιορτάσουμε. Να συμμετάσχουμε στο “φορτίο” που κουβαλούν και θέλουν να μας το προσφέρουν, να μας το χαρίσουν!

Το χάρισμα των γιορτών! Αυτό κάνει γιορτινές τις μέρες αυτές!

Γιατί μοιάζουν με ζωοδόχο πηγή και μας καλούν να ζήσουμε και μεις αυτήν την πληρότητα της ζωής που κουβαλούν, την υπερχείλιση, το περισσό… Έστω, μ’ ένα μέρος από τα ύδατά τους που ρέει προς εμάς πλουσιοπάροχα!

Ακόμη, και όταν δεν συμμετέχουμε, όπως θα έπρεπε σ’ αυτές στις γιορτές, αυτές μικρές και μεγάλες και πάντα γιορτές, λειτουργούν και λειτουργιούνται και εκπέμπουν την χάρη τους παρακλητικά, σε πλήρη δόξα και κάλλος! Πάντα εκστατικά!

Το τραπέζι τους είναι γεμάτο! Κανένας που προστρέχει σ’ αυτές θρηνεί για την φτώχεια του! Έτσι δεν είναι; Άλλωστε αφού είναι φιλότιμος ο δεσπότης της τράπεζας δέχεται τον τελευταίο όπως ακριβώς και τον πρώτο!

Ναι, σκορπούν τη δική τους ευλογία οι γιορτές, ενίοτε και ως εξώκοσμη ευωδία όταν αίφνης αναρωτιόμαστε μα τι ευωδιάζει;

Και μοιάζει να ευωδιάζει ο κόσμος! Και τότε γίνεται Κόσμος!

Χάριτος ευωδίες, μαρτύρων και οσίων χαιρετισμός!

Παραμυθία, μεγάλων εορτών!

Τέρμα και περάτωση αναμονής, Πάσχα!

Αυτό το τέρμα που είναι πέρασμα και είναι αρχή! (Αλλά και είσοδος);

Ακόμη, και τώρα, που ο εκκλησιασμός αποτελεί είδος εν “απαγορεύσει”, λόγω της ασύμμετρης φονικής επίθεσης που υφίσταται η παγκόσμια κοινότητα.

Ορίστε, όμως, και μια ποιητική επίσκεψη στις εκκλησιές μας (βυζαντινοπρεπή καλλωπίσματα, απέριττα λαϊκά κομψοτεχνήματα και σύγχρονες) που συνοδύνουν και συστενάζουν κι αυτές στις μέρες μας με όλο τον κόσμο και την κτίση. Μας την προσφέρει ο αλεξανδρινός ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης.



Στην Εκκλησία

Την εκκλησίαν αγαπώ – τα εξαπτέρυγά της,

τ’ ασήμια των σκευών, τα κηροπήγιά της,

τα φώτα, τες εικόνες της, τον άμβωνά της.

Εκεί σαν μπω, μες σ’ εκκλησία των Γραικών·

με των θυμιαμάτων της τες ευωδίες,

μες τες λειτουργικές φωνές και συμφωνίες,

τες μεγαλοπρεπείς των ιερέων παρουσίες

και κάθε των κινήσεως τον σοβαρό ρυθμό –

λαμπρότατοι μες στων αμφίων τον στολισμό –

ο νους μου πηαίνει σε τιμές μεγάλες της φυλής μας,

στον ένδοξό μας Βυζαντινισμό.



(Μήπως, αυτή η διακοπή της απρόσκοπτης δυνατότητας εκκλησιασμού μάς βοηθήσει να εκτιμήσουμε και να αγαπήσουμε περισσότερο ότι μας φαινόταν μέχρι τώρα δεδομένο);

Και να, όμως, που με τον ποιητικό “ένδοξό μας Βυζαντινισμό” φτάσαμε στην ιστορία, στο σώμα που μας συνδέει με τους προγόνους, με το γένος και το έθνος. (Και βέβαια με τον ευρύτερο κόσμο). Και συνιστά και πατρίδα και συνολικό βιωματικό και «ιδεολογικό» στοιχείο και έμψυχο μόρφωμα. Κάτι, βεβαίως, που μας περιέχει ή ακόμη και μας καθορίζει.

Και ευτυχώς που η ιστορία μας έχει μεγάλα, αν όχι τεράστια, αποθέματα ευκλεών όπως και αγαθών καταγραφών μέσα στα κιτάπιά και τις δέλτους της, που μας κάνουν περήφανους και συνάμα ταπεινούς. Πρόκειται για ένα μεγάλο φορτίο που το ειδικό του βάρος μας ελευθερώνει και μας φέρνει στον εαυτό μας!

Δυστυχώς, όμως, κάποιοι φροντίζουν να μένουμε μακρυά απ’ αυτό το πλήρωμα ζωής, άλλοι διασύρωντάς το και άλλοι με το να εκμεταλλεύονται με φτηνή “’διοτέλεια”, όπως θα έλεγε ο αγράμματος, αλλά σοφός, στρατηγός Μακρυγιάννης.



Τούτες τις μέρες που μας χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε ο καλός λογισμός -αφού μοιάζει να σηκώνει όλες τις αντιξοότητες- έρχεται ο Ευαγγελισμός να μας συνδράμει!

Υπάρχει πιο ωραίος λογισμός από τον Ευαγγελισμό!

Και, πόσο ακόμη πιο σημαντικός γίνεται όταν συνδέεται με την επ-Ανάσταση;

Μα θα μου πείτε με ποια επ-Ανάσταση;

Εμείς ξέρουμε την Ελληνική Επανάσταση! Και τι ήταν η Ελληνική Επανάσταση; Μια απλή στάση, μια εξέγερση κάποιων ρωμιών ραγιάδων;

Δεν ήταν η Ελληνική Επανάσταση η νεκρανάσταση του εν αιχμαλωσία δούλου γένους μετά την μακροχρόνια “εις Άδου κάθοδον”;

Ήταν Πάσχα και Ανάσταση των Ελλήνων!

Και χρειάστηκε να συμπέσουν μετά δυο Πασχαλιές, όπως προφήτεψε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, για να πάρει σάρκα και οστά πιο ολοκληρωμένα το ποθούμενο.

Στα 1912, δηλαδή, που η Ανάσταση συνέπεσε με την γιορτή του Ευαγγελισμού, και τότε απελευθερώθηκε “η Πρώτη μετά την Πρώτη”, η Θεσσαλονίκη! Και ακολούθησαν στην συνέχεια και άλλες περιοχές για να συγκροτηθεί η χώρα και πατρίδα μας, όπως την ξέρουμε σήμερα!

Δεν θέλω να αναφερθώ σε μετέπειτα εθνικές περιπέτειες για να μην σκιάσω την χαρά του Ευαγγελισμού, της επ-Ανάστασης του γένους, τους καλούς λογισμούς που μας εμφορούν οι γιορτές αυτές!



Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι καλοί λογισμοί είναι και από μόνοι τους γιορτές!

Αποτελούν μια εσωτερική ανάσταση, που χαροποιούν, απελευθερώνουν!

Και αυτές τις μέρες έχουμε ανάγκη μόνο αυτό! Και μεις και οι γύρω μας.

Αυτά μας δίδαξαν οι σύγχρονοι άγιοι και γέροντές μας! Ο καλός λογισμός είναι η πιο δυναμική εμψύχωση -και όχι εκ του κόσμου του! Άλλωστε, ο άνθρωπος καλείται να ξεπεράσει τον εαυτό του για να αποδεχτεί τον καλό λογισμό! Και να η ανάσταση!

Εντελώς καλούς λογισμούς είχε και η Παρθένος Μαρία και γι’ αυτό επιλέχθηκε για να «εκπροσωπήσει» το ανθρώπινο γένος στην συνάντηση με τον ουρανό! Οι καλοί λογισμοί της μοιάζει να ήταν η σκάλα η μετάγουσα από την γην στους ουρανούς!

Καλούς και εμψυχωμένους λογισμούς για την έκβαση του αγώνα τους είχαν και οι αγωνιστές της ελευθερίας της Ρωμιοσύνης! Είναι γνωστό, πως όταν ο γάλλος στρατιωτικός Δεριγνύς είπε στον Μακρυγιάννης -στους Μύλους του Άργους- πως οι αμυντικές τους θέσεις ήταν αδύνατες για να αντιμετωπίσουν τον τουρκικό στρατό, ο σοφός και ψυχωμένος έλληνας στρατιωτικός του απάντησε: “Είναι αδύνατες οι θέσες κι εμείς, όμως είναι δυνατός ο Θεός οπού μας προστατεύει!

Και έτσι ο καλός λογισμός νίκησε τις ξένες ορδές!

Και αυτό θα μας κρατήσει και μας αυτές τι μέρες με ψηλά το κεφάλι, για να μπορούμε να είμαστε ταπεινοί οικειοθελώς!

Χρόνια πολλά!

Marauder-Free Like An Eagle

Μια άλλη 25η Μαρτίου

https://www.iefimerida.gr/ellada/oi-dimoi-eortazoyn-25i-martioy-simaiostolismoys

The cataclysm of virus - Ο κατακλυσμός του ιού

By William Starkey, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=51992119

Days of angst,days of sorrow
This cursed era of pain !
Have You forgotten us ?
Send Uriel,the Fire of God
to guide us,to help us built 
another Ark,just like Noah
to save humankind
from the cataclysm of virus


Ημέρες άγχους, μέρες θλίψης
Αυτή η καταραμένη εποχή του πόνου!
Μας ξέχασες ;
Στείλε τον Ουριήλ, τη Φωτιά του Θεού
να μας καθοδηγήσει, να μας βοηθήσει να χτίσουμε
μια άλλη Κιβωτό, όπως ο Νώε
για να σώσει την ανθρωπότητα
από τον κατακλυσμό του ιού

Κουτί συμφορών

https://searchingthemeaningoflife.wordpress.com/2020/03/23/symbol-box/#more-21225

Ένα βήμα προς τα πάνω
Στη δική Σου κορυφή
Είναι η σκάλα Σου μεγάλη
Ποιος ο λόγος να φθονείς;



Για Αδάμ, για Προμυθέα
Μάζεψες όλη την οργή!
Στης Πανδώρας το κουτί…
Η επανάσταση ενοχλεί;



Είναι η έπαρση μεγάλη;
Είναι άτιμη η τροπή;
Είναι η γνώση η μισή;
Κινδυνεύω από εμένα…



Και ανοίγεις το κουτί.

Virgin Black - ...and I Am Suffering

Η μάχη

Διαγωνισμός γελοιογραφίας στο διεθνές φεστιβάλ γελοιογραφίας του Ιράν για τη μάχη εναντιον του κοροναϊού 2020.

https://sputniknews.com/photo/202003241078690886-well-defeat-coronavirus-international-cartoon-festival-on-fight-against-covid-19-held-by-iran/

Soothsaying - Mαντεία

https://www.tripimprover.com/blog/laocoon-by-el-greco

The desolate city hears
The mad musician's song
Those who know tremble
Hearing his blasphemous lines
"It is here ! It is here !
Rasputin's ritual
The vision of Cassandra
Listen to me ! Listen to me !
The Laocoön's serpents 
are coming after me !
I saw it coming,yes I did !
It's the beginning of woes,not the end
They are awaken,now they walk
Laughter turns to cry
Happiness to fear
Blessed are those 
Whose ears cannot hear !"
The music suddenly stopped
And the haggard singer fell dead



Η ερημωμένη πόλη ακούει
Το τραγούδι του τρελού μουσικού
Εκείνοι που ξέρουν τρέμουν
Ακούγοντας τους βλάσφημους στίχους του
"Ήρθε ! Ήρθε !
Του Ρασπούτιν το τελετουργικό
Το όραμα της Κασσάνδρας
Ακούστε με ! Ακούστε με !
Τα φίδια του Λαοοκόοντα
είναι στο κατόπι μου!
Το είδα να έρχεται, ναι, το είδα !
Είναι η αρχή των βασάνων, όχι το τέλος
Ξύπνησαν, τώρα περπατούν
Το γέλιο γίνεται κλάμα
Η ευτυχία φόβος
Ευλογημένοι είναι αυτοί

Των οποίων τα αυτιά δεν μπορούν να ακούσουν! "
Η μουσική σταμάτησε ξαφνικά

Και ο καταβεβλημένος τραγουδιστής έπεσε νεκρός

Manilla Road - Masque of the Red Death

Ανάποδα

https://facts.net/nature/animals/bat-facts

Martyrdom - Μαρτύριο

Days stand still
Grimness prevails
Martyrdom

Ακίνητες οι μέρες
Κυριαρχούσα θλίψη
Μαρτύριο

Opeth - Face Of Melinda

Φωτεινό Μονοπάτι

Ο Έρημος Νους
δροσίζεται στην Χρυσαφένια σου Πηγή
Ο Μύστης μόνος· Στον Κήπο της Εδέμ
άλλος δεν Είναι, έκανες λάθος, το Δέντρο, η Αμυγδαλιά
στο κέντρο το Ιερό Δισκοπότηρο
Ζωή χωρίς σκόνη, ανασταίνεται, Τι πιο όμορφο από Εσένα ; ! ! !

Evipr

https://www.poemhunter.com/poem/-59/

Χριστός Λυτρωτής

Το άγαλμα του Χριστού του Λυτρωτή φωτίζεται με τα χρώματα της υφηλίου που τώρα πλήττεται από την επιδημία κορωνοϊού (COVID-19) στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας στις 18 Μαρτίου 2020.
https://sputniknews.com/photo/202003201078640334-this-week-in-pictures-14-20-march/

A winged phantom - Πετά σαν στοιχειό

https://www.naturepl.com/cache/pcache2/00640195.jpg

A winged phantom
The bat ghosts through the night sky
My poor gypsy moth !

Πετά σαν στοιχειό 
Βουβά η νυχτερίδα
Φτωχέ μου σκόρε !

Evanescence - My Heart Is Broken

Ποίηση και μυστήριο

H ποίηση και ο ποιητής - Σωτήρης Γουνελάς

Η αρχή της ζωής, το φανέρωμά της βρίσκεται μέσα στο χώρο του μυστηρίου. Και ολόκληρη η ζωή ακολουθεί το μυστήριο και φυλάσσεται από αυτό, και μόνο μέσα σε αυτό αποκτά όλη της τη διάσταση και όλη της την αξία. Η ποίηση ακολουθεί και αυτή το μυστήριο. Αυτή είναι η δουλειά της και από εκεί αντλεί τη σημασία της και την ιδιομορφία της. Η ποίηση, κάθε τέχνη γενικά. Ακολουθώντας το μυστήριο, παρακολουθεί όλες τις πτυχές και τις λεπτές εκφάνσεις της ζωής, γιατί χωρίς τη ζωή ποίηση δεν υπάρχει.

O Σωτήρης Γουνελάς μίλησε στην σειρά εκδηλώσεων με γενικό τίτλο “Κοινωνία Διαλόγου” που διοργάνωσε το Αντίφωνο το 2017 στο κτίριο της ΧΟΦΕ.

https://antifono.gr/%cf%80%ce%bf%ce%af%ce%b7%cf%83%ce%b7/

Τα νερά της Βενετίας την εποχή της πανδημίας

https://sputniknews.com/photo/202003201078640334-this-week-in-pictures-14-20-march/

Lamentation - Θρήνος

https://www.artnet.com/WebServices/images/ll00090lldCB5GFgk2qCfDrCWvaHBOcG15D/salomon-koninck-jeremiah-lamenting-the-destruction-of-jerusalem.jpg

Mist and fog
Dust and smog
Bitter tears
Hidden fears
Stealth disease
Sense of unease
A novel epoch
Wreaking havoc

Αχλή κι ομίχλη
Νέφος και σκόνη
Δάκρυα πικρά
Φόβοι στα κρυφά
Ασθένεια μυστική 
Αίσθηση αγχωτική
Μια νέα εποχή
Φέρει καταστροφή

Fish - Little Man What Now

Χιόνι στη Γεωργία

https://www.georgianjournal.ge/discover-georgia/36388-breathtaking-pictures-of-snowy-spring-in-georgia.html

Uncanny spring - Αλλόκοτη άνοιξη

The first day of spring
Yet flowers keep withering
Uncanny season

Αρχή άνοιξης
Μα τ'άνθη μαραίνονται
Τι αλλόκοτο

Mortiis - Flux/Mental Maelstrom

Βερολίνο,γκράφιτι

https://sputniknews.gr/fotografies/202003186738166/

Metaphysical ! - Μεταφυσικό !

https://www.newamericanjournal.net/wp-content/uploads/2020/03/IMG_6920-rotated.jpg

Walking by myself
in the time of pandemic
Metaphysical !

Μόνος περπατώ 
εν μέσω πανδημίας
Μεταφυσικό !

Ψαλμός 22ος

 

https://www.eyekons.com/img/Swanson/Swanson_Psalm23_People1.jpg

http://www.myriobiblos.gr/bible/ot/chapter.asp?book=24&page=22

Ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ.

 - ΚΥΡΙΟΣ ποιμαίνει με καὶ οὐδέν με ὑστερήσει. 2 εἰς τόπον χλόης, ἐκεῖ με κατεσκήνωσεν, ἐπὶ ὕδατος ἀναπαύσεως ἐξέθρεψέ με, 3 τὴν ψυχήν μου ἐπέστρεψεν. ὡδήγησέ με ἐπὶ τρίβους δικαιοσύνης ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. 4 ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ᾿ ἐμοῦ εἶ· ἡ ράβδος σου καὶ ἡ βακτηρία σου, αὗταί με παρεκάλεσαν. 5 ἡτοίμασας ἐνώπιόν μου τράπεζαν, ἐξεναντίας τῶν θλιβόντων με· ἐλίπανας ἐν ἐλαίῳ τὴν κεφαλήν μου, καὶ τὸ ποτήριόν σου μεθύσκον με ὡσεὶ κράτιστον. 6 καὶ τὸ ἔλεός σου καταδιώξει με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, καὶ τὸ κατοικεῖν με ἐν οἴκῳ Κυρίου εἰς μακρότητα ἡμερῶν.

Lament - Hellion

Περίπατος στο διάστημα

https://sputniknews.com/photo/202003181078609809-First-Person-to-Walkin-Space-Russian-Cosmonaut-Alexei-Leonov-and-Those-Who-Came-After-Him/

Babel - Βαβέλ

And behold !
The seals were open
and the four horsemen 
appeared !
The first one was named virus
riding upon our hands and lips
The second one was isolation
born of our self-preservation
The third one was panic
feeding from our fears
Fourth and last-but not least-
came madness
filling our minds with anxiety
until we could not stand it !
Man,you self-proclaimed god
where is now your power,your pride ?
Where has your knowledge gone ?
Watch as your new tower of Babel falls !


Και ιδού!
Οι σφραγίδες άνοιξαν
και εμφανίστηκαν
οι τέσσερις καβαλάρηδες !
Ο πρώτος είχε τ'όνομα  ιός
κάλπαζε πάνω στα χέρια και στα χείλη μας
Ο δεύτερος ήταν η απομόνωση
γεννημένος από την αυτοσυντήρησή μας
Ο τρίτος ήταν ο πανικός
τρεφόμενος από τους φόβους μας
Τέταρτος και τελευταίος - αλλά όχι ελάχιστος -
ήρθε η τρέλα
γεμίζοντας το μυαλό μας άγχος
έως ότου δεν μπορούσαμε να αντέξουμε!
Άνθρωπε, εσύ ο αυτοανακηρυχθέντας θεός
Πού είναι τώρα η δύναμή σου, η υπερηφάνειά σου;
Πού χάθηκε η γνώση σου;

Δες καθώς πέφτει ο νέος σου πύργος της Βαβέλ!

Elysion - Dreamer

Βερολίνο,ο βιολιστής της καραντίνας

https://sputniknews.gr/fotografies/202003166717863-koronoios-diaskedasi-mousiki-xoros/

Tree of death - Δέντρο του θανάτου

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTH_siglAbTAWEF44RsHNkbzi3c8RZWtZLzRV1N9N5HYUn1Zn1IFt4xDMxX-H8XUpxNTfOZIk8K9P-yy3mnuJ4NEctmo8XS1Vph1LpviaKxZk4uWTB0jp6hl7DL3Kyoi1EIHATLkD0LsVI/s1600/treeofdeath.jpg

Leaves .

We are all leaves .

On the branches

of the tree of death 

waiting to fall

Φύλλα .

Είμαστε όλοι φύλλα .

Στα κλαδιά

του δέντρου του θανάτου 

αναμένοντας να πέσουμε

Killing Joke - I Am The Virus

Κι η θάλασσα κι ο θάνατος με θα..αρχίζουν

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpz5T6fTMlpqRInronAom6vTRDxapAZiKjpWXZT-B81GnXejhGKJAEh2_iydHJo0_LkH1A0rPwLqQUZ8Lx1rZHGpWb6i5qBabuLhC3YZHksF8cq8NAGvLtwxoQfwYeiZdwl7KC-YbFIeif/s1600/hudson.jpg

Αύριο, είπα, θα κοπάσει ο άνεμος. Αύριο, είπα, θα βρώ σωτήριο λιμάνι. Μα η Νέμεση ξυπνά στη λέξη "αύριο". Αύριο, είπα, Θα--Και πια δεν είπα. Κι η θάλασσα κι ο θάνατος με θα..αρχίζουν.


Αντίφιλος Βυζαντινός, Απόδοση: Μίνως Βολανάκης

https://el.wikiquote.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B9%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1

Καθεδρικός ναός της Κολωνίας

https://www.star.gr/special/photo-of-the-day/493342/kolwnia-kleistos-gia-to-koino-o-kathedrikos-naos

Psalm 23-4 - Ψαλμός 23-4

https://www.photoartcanvas.co.za/wp-content/uploads/Psalm23.png

A wasteland
Inhabitated
by living ghosts
Disharmony
Our hope is lost 
Walking through
the valley of the shadow
of death
Where is your rod 
my Shepherd
Why can't I find it ?
Guide us Lord
show us a light
Grant us deliverance


Άγονη γη 
Κατοικημένη
από ζωντανά φαντάσματα
Δυσαρμονία
Κάθε ελπίδα μας χαμένη
Πορευόμαστε
μέσα στην κοιλάδα της σκιάς
του θανάτου
Πού είναι η ράβδος Σου
Ποιμένα μας
Γιατί δεν μπορώ να τη βρω;
Οδήγησέ μας Κύριε
δείξε μας ένα φως

Λύτρωσέ μας

Άδεια η Μέκκα

https://www.middleeasteye.net/news/coronavirus-meccas-holy-mosque-empty-closure-fears-saudi-arabia

Klaus Nomi - The Cold Song

Γεννήθηκε ένα καταφύγιο για σύγχρονους ανθρώπους μέσα σε κάτι που κάποτε ήταν καταφύγιο πίστης

https://www.orthodoxianewsagency.gr/paideia-kai-politismos/i-poiisi-ston-agio-nikolao-tis-sagkais/

Την ιδέα «μια εκκλησία μέσα σε μια εκκλησία» υλοποίησε το αρχιτεκτονικό-σχεδιαστικό στούντιο Wutopia Lab ολοκληρώνοντας την ανακαίνιση της ιστορικής ρωσικής ορθόδοξης εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στη Σαγκάη για να δημιουργήσει ένα καινούργιο βιβλιοπωλείο που ειδικεύεται στην ποίηση: το βιβλιοπωλείο προσφέρει 1.000 τίτλους ποίησης σε μια ευρύτατη γκάμα γλωσσών.

«Πιστεύω ότι το βιβλιοπωλείο ποίησης πρέπει να είναι ο ιερός χώρος της πόλης της Σαγκάης» σημειώνουν από το στούντιο. «Πρέπει να έχει μια ανεξάρτητη πνευματικότητα και δεν πρέπει να βασίζεται στη θρησκεία του παλιού κτηρίου. Δεδομένου ότι δεν ήταν δυνατή η μετατροπή του θόλου, χρησιμοποίησα ράφια βιβλιοπωλείου για να δημιουργήσω μια καινούργια δομή ως εκκλησία μέσα στο κτήριο της παλιάς εκκλησίας. Αυτό είναι μια εκκλησία μέσα σε μια εκκλησία. Γεννήθηκε ένα καταφύγιο για σύγχρονους ανθρώπους μέσα σε κάτι που κάποτε ήταν καταφύγιο πίστης».

Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ

Entrapped - Εγκλωβισμένοι

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/11/Holbein_Danse_Macabre_10.jpg

Entrapped in angst
Rhytmically swaying under 
a crooked tune
The unseen enemy
On our doorstep
No more faces
Only facades
Dust and barren earth
Poisonous air
Thunder and lightning
A danse macabre



Εγκλωβισμένοι στο άγχος
Ρυθμικά λικνιζόμαστε σε 
ένα στρεβλό τόνο
Ο αόρατος εχθρός
Στο κατώφλι μας
Δεν υπάρχουν πια πρόσωπα
Μόνο προσωπεία
Σκόνη και άγονη γη
Δηλητηριώδης αέρας
Κεραυνός και αστραπή
Ένας μακάβριος χορός