Ταξιδεύοντας ξανά

του Du Fu
chinese-poems
Θυμάμαι το ναό,τη διαδρομή την έχω ξανακάνει,
Θυμάμαι τη γέφυρα καθώς τη περνώ και πάλι.
Φαίνεται πως οι λόφοι και τα ποτάμια περίμεναν,
Τα άνθη και οι ιτιές είναι πια ανιδιοτελή
Το χωράφι είναι λαμπερό και ζωηρό,η λεπτή ομίχλη φεγγίζει,
Στην απαλή άμμο,το χρώμα του ηλιόφωτου δείχνει ότι πέρασ' η ώρα.
Του ταξιδιώτη όλη η λύπη φεύγει,
Υπάρχει καλύτερο μέρος να ξαποστάσει απ'αυτό;


I remember the temple, this route I've travelled before,
I recall the bridge as I cross it again.
It seems the hills and rivers have been waiting,
The flowers and willows all are selfless now.
The field is sleek and vivid, thin mist shines,
On soft sand, the sunlight's colour shows it's late.
All the traveller's sorrow fades away,
What better place to rest than this?

Μετά τη χιονόπτωση

jaypsong
Μετά τη χιονόπτωση, η κλαδωτή πύλη είναι  κλειστή μέχρι αργά το βράδυ. 
Το μεσημέρι, δεν υπάρχει άνθρωπος να βαδίζει στη γέφυρα πάνω από το ρυάκι. 
Ο θερμός αέρας ανεβαίνει σε πυκνά σύννεφα από ένα μαγκάλι. 
Μόνος, ψήνω και τρώω μεγάλα κάστανα του βουνού.

After the snowfall, the twig gate is closed till late.
At midday, there is no human path on the bridge over the brook.
Hot air rises up in thick clouds from a brazier.
Alone, I roast and eat big, mountain chestnuts.

눈 내린 뒤 사립은 늦도록 닫혀 있고
개울물 다리는 한낮에도 인적이 없네
화로에서 모락모락 피어나는 뜨거운 기운들
알 굵은 산밤을 혼자서 구워 먹네

Lee Hang-bok (1556-1618)

Για να γνωρίσετε το Θεό

Αν θέλετε να γνωρίσετε το Θεό,μην 
ενεργείτε σα να προσπαθείτε να λύσετε αινίγματα.
Καλύτερα να κοιτάξετε γύρω σας και θα 
δείτε το Θεό να παίζει με τα παιδιά σας.

Χαλίλ Γκιμπράν,Ο Προφήτης,εκδ.Μπουκουμάνη

Χαρά

Σπούδασε τη χαρά και τότε θα βρεις το Θεό.

Ορομπίντο
(από το βιβλίο του Γ.Υφαντή,Μυστικοί της Ανατολής,εκδ.Πατάκη)

Έλα

Έλα,Φως μου,και φώτισε το σκοτάδι μου.
Έλα,Ζωή μου,και αναζωογόνησέ με απ'το θάνατο.
Έλα,Γιατρέ μου,και γιάτρεψε τις πληγές μου.
Έλα,Φλόγα της Θείας αγάπης και κάψε
τ'άγκάθια των αμαρτιών μου,φωτίζοντας
την καρδιά μου με τη φλόγα της αγάπης σου.
Έλα,Βασιλιά μου,κάθησε πάνω στο θρόνο
της καρδιάς μου κι εκεί βασίλεψε.
Γιατί εσύ μόνος είσαι ο Βασιλιάς μου και ο Κύριός μου.

Αγ.Δ ημήτριος του Ροστώφ

Τι βρίσκεται κάτω απ'το χώμα;

Λεν πως εκεί που εθάφτηκε το σώμα ενός τυράννου

Φυτρώνει κατακόκκινο τριαντάφυλλο από πάνου

Κι εκεί που ανθίζει ο υάκινθος ποιος ξέρει αν δεν φυτρώνει

Από τα κάλλη κάποιας νιας θαμμένου εκεί λειψάνου;

Ομάρ Καγιάμ,Ρουμπαγιάτ,εκδ.Ερατώ

Σαν το σκύλο

Σαν το σκύλο
που γλείφει τις πληγές του,
μοιάζω κι εγώ.

Στο τέλος τέλος
το ίδιο μου το αίμα,
φαίνεται γλυκό.

Στην αγάπη η εκπλήρωση

Το ανθρώπινο γένος έχει έναν πόθο
ανεκπλήρωτο,μιαν επιθυμία
και αγωνίζεται να την εκπληρώσει
μέσω κάθε είδους επιχείρησης και επιδίωξης.
Αλλά μόνο στην αγάπη
μπορεί να βρει την εκπλήρωση.

Τζελαλεντίν Ρουμί,Συλλογή,εκδ.Μπουκουμάνης

Ο φόβος του θανάτου

ag.arizona.edu
Στην έρημο του χρόνου νιώθω την παρουσία σου
Στου βράχου τη σιγαλιά ακούω τα βήματά σου
Με υπερνικά το συναίσθημα
Μετά,σαν μπόρα ξαφνική
Ο φόβος του θανάτου με ξαφνιάζει
(`Abd Al-Sabour 1992, 64)

In time's desert I feel your presence.
In the rock's silence I hear your footstep.
Emotion overcomes me.
Then, like a sudden downpour
Fear of death startles me. 
(`Abd Al-Sabour 1992, 64).

Τρία Στιγμιότυπα

του Umberto Saba
poiein.gr

Αφού βγήκατε τροχάδην στη σέντρα, τον κόσμο
χαιρετήσατε πρώτα στην εξέδρα.
Ύστερα (γιατί αυτό γίνεται ύστερα)
στραφήκατε προς την άλλη πλευρά, κατά ’κεί,
στον μαύρο τον συνωστισμό, που ’ναι κάτι που
δεν λέγεται, κάτι που όνομα δεν έχει.
Ο τερματοφύλακας πηγαίνει πάνω-κάτω, κάνει σα σκοπός.
Μακριά είναι ο κίνδυνος ακόμα.
Μα αν, σάμπως σύννεφο πλησιάζει απειλητικό, ω στο χώμα
το νεαρό αγριμάκι θα συσπειρωθεί
για νά ’ν’ έτοιμο με ορμή να τιναχτεί.
Γιορτή στον αέρα, σ’ όλους τους δρόμους γιορτή.
Κι αν κρατάει λιγάκι, τί έγινε; Σε καμμία
επίθεσή τους οι αντίπαλοί μας δεν μας παραβιάσαν την εστία·
οι κραυγές ήταν σαν να πέφταν κεραυνοί.
Η δόξα σας εσάς, έντεκα εσείς λεβεντονιοί,
στον χρόνο τον σωστό επέστη
και σας αγάπης ποταμός στολίζει την Τεργέστη.

Του γέροντα το γέλιο

haikuguy
Ενός γέροντα
το κολακευτικό γέλιο,
κρύβει τον ανθό.

Ίσσα

Ανδρεία και θάρρος

Απόβαλλε την ξιπασιά σου για τη δύναμη των χεριών σου,και πάψε να κομπάζεις για το θάρρος σου.Ω συ,άνδρα που έχεις αδύνατη και ποταπή ψυχή,σε τι διαφέρεις από μια γυναίκα;Αν μπορείς γλύκανε τη γλώσσα του άλλου.Θάρρος δεν είναι το να δίνεις στο στόμα ενός ένα ράπισμα.

Σααντί,Γκιουλιστάν,εκδ.Ηριδανός

Δεν τους γνωρίσαμε

Δεν τους γνωρίσαμε,
ήταν η ελπίδα στο βάθος που έλεγε
πως τους είχαμε γνωρίσει από μικρά παιδιά.
Τους είδαμε ίσως δύο φορές κι έπειτα πήραν τα καράβια.
Φορτία κάρβουνο, φορτία γεννήματα, κι οι φίλοι μας
χαμένοι πίσω από τον ωκεανό παντοτινά.
Η αυγή μας βρίσκει πλάι στην κουρασμένη λάμπα
να γράφουμε αδέξια και με προσπάθεια στο χαρτί
πλεούμενα, γοργόνες ή κοχύλια.
Το απόβραδο κατεβαίνουμε στο ποτάμι
γιατί μας δείχνει το δρόμο προς τη θάλασσα
και περνούμε τις νύχτες μέσα σε υπόγεια
που μυρίζουν κατράμι.

Οι φίλοι μας έφυγαν
ίσως να μην τους είδαμε ποτές, ίσως
να τους συναντήσαμε όταν ακόμη ο ύπνος
μας έφερνε πολύ κοντά στο κύμα που ανασαίνει
ίσως να τους γυρεύουμε γιατί γυρεύουμε την άλλη ζωή
πέρα από τ’αγάλματα.

Γιώργος Σεφέρης (1900-1971)

Απολυτίκιο Αγίου Νέστορα

Ἀθλητὴς εὐσεβείας ἀκαταγώνιστος, ὡς κοινωνὸς καὶ συνήθης τοῦ Δημητρίου ὀφθεῖς, ἠγωνίσω ἀνδρικῶς Νέστωρ μακάριε, τὴ θεϊκὴ γὰρ ἀρωγή, τὸν Λυαῖον καθελῶν, ὡς ἄμωμον ἱερεῖον, σφαγιασθεὶς προσηνέχθης, τῷ Ἀθλοθέτῃ καὶ Θεῶ ἠμῶν.

Ἆσμα Ἡρωϊκὸ καὶ Πένθιμο γιὰ τὸν Χαμένο Ἀνθυπολοχαγὸ τὴς Ἀλβανίας

agiazoni

Ἐλύτης Ὀδυσσέας


A΄

Ἐκεῖ ποὺ πρῶτα ἑκατοικοῦσε ὁ ἥλιος

Ποὺ μὲ τὰ μάτια μιᾶς παρθένας ἄνοιγε ὁ καιρὸς

Καθὼς ἐχιόνιζε ἀπ’ τὸ σκούντημα τῆς μυγδαλιᾶς ὁ ἀγέρας

Κι ἄναβαν στὶς κορφὲς τῶν χόρτων καβαλάρηδες



Ἐκεῖ ποὺ χτύπαγεν ἡ ὁπλὴ ἑνὸς πλάτανου λεβέντικου

Καὶ μιὰ σημαία πλατάγιζε ψηλὰ γῆ καὶ νερὸ

Ποὺ ὅπλο ποτὲ σὲ πλάτη δὲν ἐβάραινε

Μὰ ὅλος ὁ κόπος τ’ οὐρανοῦ

Ὅλος ὁ κόσμος ἔλαμπε σὰν μία νεροσταγόνα

Πρωί, στὰ πόδια τοῦ βουνοῦ



Τώρα, σὰν ἀπὸ στεναγμὸ Θεοῦ ἕνας ἴσκιος μεγαλώνει.



Τώρα ἡ ἀγωνία σκυφτὴ μὲ χέρια κοκαλιάρικα

Πιάνει καὶ σβήνει ἕνα ἕνα τὰ λουλούδια ἐπάνω της•

Μὲσ’ στὶς χαράδρες ὅπου τὰ νερὰ σταμάτησαν

Ἀπὸ λιμὸ χαρᾶς κείτουνται τὰ τραγούδια•

Βράχοι καλόγεροι μὲ κρύα μαλλιὰ

Κόβουνε σιωπηλοί τῆς ἐρημιᾶς τὸν ἄρτο.



Χειμώνας μπαίνει ὥς τὸ μυαλό. Κάτι κακὸ 

Θ’ ἀνάψει. Ἀγριεύει ἡ τρίχα τοῦ ἀλογόβουνου



Τὰ ὄρνια μοιράζουνται ψηλὰ τὶς ψίχες τ’ οὐρανοῦ.

Απολυτίκιο του Αγίου Δημητρίου

Μέγαν εύρατο εv τοις κιvδύvοις, σε υπέρμαχοv, η οικουμένη, Αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενον. Ως ουν Λυαίου καθείλες την έπαρσιν, εν τω σταδίω θαρρύvας τον Νέστορα, ούτως  Άγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κοιτώντας τους περαστικούς

Μπορείς να σταθείς στο παράθυρό σου κοιτώντας τους περαστικούς.Και κοιτώντας τους,ίσως να δεις μία καλόγρια να περπατάει από δεξιά,και μία πόρνη από αριστερά
Και μπορεί,μέσα στην αφέλειά σου,να σκεφτείς "πόσο ευγενής είναι η μία και πόσο πρόστυχη η άλλη".
Αν έκλεινες όμως τα μάτια σου κι αφουγκραζόσουν,θα άκουγες μια φωνή να ψιθυρίζει στον αιθέρα:"Η μια με αναζητεί στην προσευχή,ενώ η άλλη στον πόνο.Και στης κάθε μιας το πνεύμα υπάρχει μια σκιερή γωνιά για το πνεύμα μου".

Khalil Gibran,Άμμος και Αφρός,εκδ.PRiNTA

Αναζητητής

Μόνο μια στιγμή,
ήταν εκεί μπροστά μου.
Μετά χάθηκε.

Ακόμα ψάχνω.
Δεν μπορώ να κοιμηθώ
ή να ξυπνήσω.

Ένα ποίημα του Gichin Funakoshi,Ιδρυτή του shotokan karate

aibudo

Nα αναζητείς το παλιό σημαίνει να κατανοείς το νέο.

Το παλιό, το νέο
Είναι θέμα χρόνου.

Σε όλα τα πράγματα ο άνθρωπος πρέπει να έχει καθαρό μυαλό.

Ο Τρόπος:
Ποιος θα τον μεταδώσει σωστά  και επαρκώς;

Η μάσκα των τραγουδιών(του Adonis)

guernicamag
Στο όνομα της ίδιας του της ιστορίας, 
σε μια χώρα βυθισμένη στη λάσπη, 
όταν η πείνα τον κυριεύει
τρώει το  μέτωπό του. 
Πεθαίνει. 
Οι εποχές ποτέ δεν μαθαίνουν πώς. 
Πεθαίνει πίσω από την ατέρμονη μάσκα των τραγουδιών.

Ο μόνος πιστός σπόρος, 
κατοικεί μόνος του θαμμένος  βαθιά στην ίδια τη ζωή.

Πόσα δάκρυα

chinese-poems

Li Yu 

Διασχίζουν τα μάγουλα σου και  τρέχουν στο πρόσωπό σου! 
Μην προσπαθείς να μιλήσεις όταν η ανησυχία σε κάνει να κλαις, 
ούτε να παίξεις το φλάουτο, όταν θα σου φέρει δάκρυά , 
Αλλιώς σίγουρα  η καρδιά σου θα σπάσει. 


Criss-cross your cheeks and run across your face!
Don't try to speak when worry makes you weep,
Nor play the flute when it will bring your tears,
Or surely then your heart will break. 

Όση ώρα προσεύχομαι

Όση ώρα προσεύχομαι νοερώς,
σκοτώνω μερμύγκια.

(διασκευή του χαικού του Ίσσα Κομπαγιάσι* επί το χριστιανικότερο)


*All the time I pray to Buddha I keep on killing mosquitoes.

Το αληθινό μας ρούχο

Το πιο πολύτιμο ρούχο μας.

Το πιο επίσημο ρούχο μας.

Το πιο εμφανίσιμο ρούχο μας.

Η χλαμύδα μας.

Το φράκο μας.

Το νυχτικό μας.

Το μόνο σωστό μας.

Το μόνο πιστό μας.

Το μόνο αιώνιο ρούχο μας

είναι το πετσί μας.

Και δεν ντρέπομαι αν είναι μαύρο,

άσπρο

ή μελαψό.

Ντρέπομαι για κείνους που το χωρίζουν

σε μαύρο,

άσπρο

και μελαψό.

pandiera

Ποιος περπατάει δίπλα σου;

Ποιος είναι ο τρίτος που πάντα περπατάει δίπλα σου;
Όταν μετρώ,είμαστε μόνο εσύ κι εγώ μαζί.
Μα σαν κοιτάζω μπρος,στον άσπρο δρόμο
είναι πάντα κάποιος άλλος που περπατάει δίπλα σου...

T.S.Eliot

Όποιος...

Όποιος στέκει στις μύτες των ποδιών δεν είναι σταθερός.
Όποιος δρασκελά δεν καταφέρνει να κρατά το βήμα.
Όποιος υποκρίνεται δεν είναι φωτισμένος.
Όποιος αυτοπροβάλλεται με έπαρση δε γίνεται σεβαστός.
Όποιος κομπάζει δεν καταφέρνει τίποτα.
Όποιος καυχιέται δε διαρκεί.

Λάο Τσε,Τάο Τε Κινγκ,εκδ.Κέδρος

Ουκ εθέλω πλουτείν-Σαπφώ

somporo
"Ουκ εθέλω πλουτείν, ουκ εύχομαι, 
αλλά μοι είη ζην εκ των ολίγων μηδέν έχοντα κακόν"

"Να γίνω πλούσιος, δεν το επιθυμώ, ούτε το εύχομαι
μα να μπορούσα να ζω με λίγα
χωρίς στις συμφορές του βίου να μετέχω."

Το δίστιχο αυτό προέρχεται από το 10ο βιβλίο της δεκαπεντάτομης λεγόμενης Παλατινής Ανθολογίας (μέρος μιας ευρύτερης Ελληνικής Ανθολογίας) η οποία πήρε το όνομά της από την Παλατινή βιβλιοθήκη της Χαϊδελβέργης όπου το 1950 ανακαλύφθηκε ο συγκεκριμένος κώδικας 9του 10ος αιώνας μ.Χ.

Πένθιμο ποίημα των Γιορούμπα

africanpoems

Σύμφωνα με τη μυθολογία των Γιορούμπα,ο θάνατος δεν πολεμά τους ανθρώπους μόνος του,αλλά ακολουθείται από μια ομάδα υπερφυσικών πολέμαρχων,τους ajogun.Το παρακάτω τραγουδήθηκε στη κηδεία ενός μεγάλου κυνηγού.


Ο θάνατος δεν σκοτώνει μόνος του, 

ούτε πολεμά μονάχος. 

Πηγαίνει στον πόλεμο με άφθονους  πολεμιστές. 

Μέτρα τους  προάγγελους που στέλνει στον πόλεμο, 

Στέλνει περίπου δεκαεπτά μπροστά  μου. 

Στέλνει την Ασθένεια πρώτη. 

Στέλνει την Παράλυση μετά. 

Στέλνει την Απώλεια. 

Στέλνει τις Κατάρες. 

Στέλνει τη Φυλάκιση μπροστά  μου. 

Ο θάνατος έρχεται τελικά να σκοτώσει τον πατέρα του κυνηγού, 

Που πίνει τώρα ουράνιο νερό.



Συλλέχθηκε και μεταφράστηκε από τον καθηγητή Bade Ajuwon, 

από το δοκίμιό του Iremoje των Ogun : μια φιλοσοφία ζωής και θανάτου

που πάρθηκε από το  Africa's Ogun : Παλαιός και Νέος Κόσμος

 Επιμέλεια: Sandra T. Barnes

Τα πάντα είμαι εγώ!

Είσαι των πάντων η αρχή
Μα είσαι και το τέλος 
Εσένα είχε στόχο πάντοτε
Του Έρωτα το βέλος!

Εσένα όλοι ζηλεύουνε
Με φθόνο σε θαυμάζουν
Και οι θεοί κι οι δαίμονες
Ποθούν να σε κοιτάζουν!

Γιατί μου αρέσουν τόσο τα χαϊκού

Δεν διεκδικώ δάφνες μεγάλου γνώστη της ποίησης.Άλλωστε ότι δεν είμαι φαίνεται.Δεν ξέρω αν μπορώ να θεωρηθώ και μεγάλος οπαδός της τέχνης.΄Οπως και να έχει  θα εξηγήσω το κόλλημα που έφαγα με τα χαϊκού.Δεν μου αρέσουν τα μεγάλα σε έκταση κείμενα.Με κουράζουν οι μεγάλες ομιλίες καθώς και οι ταινίες με μεγάλη διάρκεια.Μου αρέσει πολύ όταν κάποιος λέει κάτι με τρόπο σύντομο και περιεκτικό.Όταν λοιπόν ήρθα σε επαφή με τα χαϊκού αμέσως τα ...απέρριψα.Γιατί ήταν γιαπωνέζικα.Και οι Ιάπωνες αιματοκύλισαν πολλάκις την Άπω Ανατολή και κυρίως την αγαπημένη μου,κορεατική χερσόνησο.Όταν ξεπέρασα αυτές τις γενικεύσεις  κι έδωσα λίγη παραπάνω βάση στη τέχνη,με χτύπησε μια κεραμίδα να!...με το συμπάθιο.17 συλλαβές 5-7-5 ή 5-5-7 ή 7-5-5 για να πεις ό,τι θέλεις!Καταπληκτικό!Υπέροχο!Αποκλείονται οι πολυλογίες,οι βερμπαλισμοί,η επίδειξη!Λιτότητα,απλότητα,αμεσότητα.Εμπνευσμένα από τη φύση και με σκοπό τη διατήρηση της στιγμής σου δίνουν παράλληλα την ευκαιρία να αγγίξεις και πιο βαθιά θέματα.
Έπεσα λοιπόν με τα μούτρα και κάπως ατσούμπαλα στα χαϊκού και αυτή τη μορφή χρησιμοποιώ όταν κακοποιώ την ποίηση.Και μάλλον έτσι θα συνεχίσω για πολύ καιρό.... 

Για όλο τον κόσμο

ellopos

 Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος

ΔΕΝ ΤΟ ΥΠΟΦΕΡΩ, νὰ κρύβω στὴ σιωπὴ τὰ θαύματά Σου,

νὰ μὴ λέω τὴ φροντίδα Σου, δὲν μπορῶ

ὅσα ἔκανες γιὰ μένα, τὸν ἄσωτο καὶ πόρνο,

νὰ μὴ διηγοῦμαι σ’ ὅλους τὸν ἀστείρευτο πλοῦτο τῆς Φιλίας Σου γιὰ ὅλους,

δὲν τὸ ἀντέχω Λυτρωτή μου.

Θέλω γιὰ ὅλο τὸν κόσμο νὰ πάρει ἀπ’ τὸν πλοῦτο αὐτό,

τελείως ἄδειος μὴν ἀπομείνει οὔτε ἕνας.

Ο λεπρός

του Seo Jung-ju (1915-2000)

Το φως του ήλιου στον ουρανό 
γέμισε το λεπρό με θλίψη.

Καταβρόχθισε ένα μωρό 
όταν το φεγγάρι υψώθηκε πάνω από το σιτοβολώνα. *

Όλη τη νύχτα έκλαιγε με δάκρυα κόκκινα σαν τα λουλούδια.

* Κάποτε υπήρχε ένας μύθος στην Κορέα ότι αν ένας λεπρός έτρωγε το συκώτι ενός  μωρού, θα θεραπευόταν.

Τέλος της άνοιξης

Han Yu [768- 824]

Όλα τα φυτά  γνωρίζουν ότι η άνοιξη θα επιστρέψει σύντομα, 
Όλων των ειδών τα κόκκινα και μοβ συναγωνίζονται σε ομορφιά. 
Τα άνθη της λεύκας  και της φτελιάς οι σπόροι δεν είναι δεν έχουν ομορφιά, 
Γεμίζουν  μόνο τον ουρανό πέφτοντας σαν το χιόνι. 

Το χορτάρι

του Bai Juyi [772- 846]

Το χορτάρι εξαπλώνεται σε όλη την πεδιάδα, 
Κάθε χρόνο, πεθαίνει, και ανθίζει ξανά. 
Καίγεται, αλλά δεν καταστρέφεται από τις πυρκαγιές του  λιβαδιού , 
Όταν οι άνεμοι της άνοιξης φυσούν το επαναφέρουν στη ζωή. 
Μακριά,η μυρωδιά του εισβάλλει στον αρχαίο δρόμς, 
Το σμαραγδί του πράσινο κατακλύζει την ερειπωμένη πόλη. 
Πάλι βλέπω τον ευγενή μου φίλος να αναχωρεί, 
Ανακαλύπτω  ότι είμαι  γεμάτος συναισθήματα αποχωρισμού. 

Διάκριση

Ένα σπουργίτι,
κοίτα πως τσιμπά,
σπόρους από το χώμα.

Κανένα δώρο από την επιθυμία

Ω,τρελέ,που δοκιμάζεις να σε σηκώσουν οι ίδιοι σου οι ώμοι!Ω,ζήτουλα,που έρχεσαι να ζητιανέψεις στη δική σου την πόρτα!

Απόθεσε όλα σου τα βάρη μέσα στα χέρια Εκείνου,που όλα μπορεί να τα σηκώσει,και ποτέ μην κοιτάζεις πίσω σου με λύπη.

Η επιθυμία σου σβήνει αμέσως τη φλόγα του λύχνου,που θ'αγγίσει η πνοή της.Είναι ιερόσυλη-μη δέχεσαι κανένα δώρο από τ'ακάθαρτά της χέρια.Δέξου μόνο ό,τι σου προσφέρει η ιερή Αγάπη.

Ταγκόρ,Λυρικά Αφιερώματα,εκδ.Ηριδανός

Προσμονή

Άσε με μόνο,
παρηγοριά μη φέρνεις,
τα φώτα σβήσε.

Αγκαλιά ζητώ,
μόνο απ'το σκοτάδι.
Το τέλος να 'ρθει.

Η προσμονή μου,
σήμερα τέλος θα 'χει.
Κρύα θαλπωρή.

Το αίμα των μαρτύρων

Ρέμα άλικο,
Των μαρτύρων το αίμα.
Βάπτισμα πυρός.

Τα ίχνη του Θεού

Όπου κι αν γυρίσεις τα μάτια σου,υπάρχει του Θεού το σύμβολο,
Όπου διαβάσεις,θα βρεις εκεί τα ίχνη του...
Παρατήρησε και δες πώς η Φύση και η Γραφή συνδέονται...
Αίνος για τον Κύριο της Κτίσεως,
Δόξα για τον Κύριο της Γραφής.

Αγ.Εφραίμ του Σύρου

Λουλούδι

anthony.sogang

Λουλούδι   του Kim Ch'un-su

Πριν πω το όνομά του

ήταν απλά

ένα σύνολο χειρονομίες, τίποτα περισσότερο.

Τότε είπα το όνομά του,

ήρθε σε μένα

και έγινε ένα λουλούδι.

Ακριβώς όπως είπα  το όνομά του,

Ελπίζω ότι κάποιος θα πει το όνομά μου,

κατάλληλο για το χρώμα και το άρωμα μου.

Λαχταρώ να πάω σ'αυτόν

και να γίνω το λουλούδι του.

Όλοι μας

ποθούμε να γίνουμε κάτι.

Εσύ για μένα, και εγώ για σένα,

ποθούμε να γίνουμε ένα αξέχαστο  βλέμμα.

Ο Παλαιστής

palema.gr

Ο παλαιστής εξελίσσεται όταν είναι παρατηρητικός,

Όταν έχει βιώσει την πίκρα της ήττας,

Όταν ακολουθεί ένα πρότυπο,

Όταν τον διακρίνει η εργατικότητα.

Τότε μπορεί να ξεπεράσει του στόχους του,

Αν τα βρει με τον εαυτό του,

Τότε θα έχει πολύτιμο συνεργάτη την ψυχολογία

που καταρρίπτει όλα τα δεδομένα.

Γράφτηκε από τον Αναγνωστόπουλο Στέφανο

Μια ιρλανδική ευχή

poetseers
Μακάρι πάντα να υπάρχει δουλειά να κάνεις 
Μακάρι το πορτοφόλι σου πάντα να έχει ένα κέρμα ή  και δυο 
Μακάρι ο ήλιος πάντα να λάμπει στο παραθύρι σου 
Μακάρι ένα ουράνιο τόξο πάντα να  ακολουθεί τη κάθε βροχή
Μακάρι  το χέρι ενός φίλου να είναι πάντα κοντά σου 
Είθε ο Θεός να γεμίσει την καρδιά σου με χαρά και να σου φτιάξει το κέφι.

Το ποίημα του πολεμιστή των σκιών

ninjutsu.com

Πριν από λίγο καιρό ήμουν ένας ολοκληρωμένος πολεμιστής της παράδοσης koppojutsu. 

 Ήμουν θαρραλέος, και τόσο έντονος όσο μια φλόγα,  

Ακόμη και στη μάχη ενάντια σε επικίνδυνα ζώα. 

 Έχω μια καρδιά που είναι σαν τα άγρια ​​λουλούδια του αγρού, 

 Και όμως τόσο ευθεία και αληθινή όπως το μπαμπού. 

 Ακόμη και δέκα χιλιάδες εχθροί δεν μπορούσαν να μου προκαλέσουν φόβο. 

 Ποιος στον κόσμο μπορεί να κρατήσει ζωντανή αυτό τη θέληση της καρδιάς του πολεμιστή; 

 Να'σαι. 

 Αυτός που μου έστειλαν οι πολεμιστές Θεοί (Bujin). 

 Σε περίμενα εδώ και  αιώνες.

Takamatsu Sensei

Άγγελοι και Δαίμονες

Κι εμένα με επισκέπτονται άγγελοι και διάβολοι,αλλά εύκολα τους ξεφορτώνομαι.
Όταν πρόκειται για άγγελο,λέω μια παλιά προσευχή,κι εκείνος βαριέται.
Όταν πρόκειται για διάβολο,διαπράττω μια παλιά αμαρτία,κι εκείνος με προσπερνά.

Χαλίλ Γκιμπράν,Άμμος και Αφρός,PRiNTA

Άσμα Ασμάτων(απόσπασμα)

users.sch.gr        Η ΝΥΜΦΗ Ασ. Ασ. 2,1        Ἐγώ ἄνθος τοῦ πεδίου, κρίνον τῶν κοιλάδων. Ασ. Ασ. 2,1                Εγώ είμαι το άνθος της πεδιάδος, το κρίνον των κοιλάδων. Ασ. Ασ. 2,2        ὡς κρίνον ἐν μέσῳ ἀκανθῶν, οὕτως ἡ πλησίον μου ἀνὰ μέσον τῶν θυγατέρων. Ασ. Ασ. 2,2               Πράγματι ωσάν κρίνον ανάμεσα εις τα αγκάθια, έτσι είναι η καλή μου ανάμεσα εις τας άλλας παρθένους νεάνιδας. Ασ. Ασ. 2,3        ὡς μῆλον ἐν τοῖς ξύλοις τοῦ δρυμοῦ, οὕτως ἀδελφιδός μου ἀνὰ μέσον τῶν υἱῶν· ἐν τῇ σκιᾷ αὐτοῦ ἐπεθύμησα καὶ ἐκάθισα, καὶ καρπὸς αὐτοῦ γλυκὺς ἐν λάρυγγί μου.

Τα μοιρολόγια της Ηπείρου

piotermilonas

Η χαρά κι ο πόνος, το τραγούδι κι ο θρήνος, το ξεφάντωμα και το μοιρολόι εναλλάσσονται μέσα στον κύκλο της ζωής. Ο πόνος από την απώλεια αγαπημένων προσώπων γίνονταν τραγούδι από αρχαιοτάτων χρόνων. Στην αρχαία Ελλάδα το κλάμα για το νεκρό ξεκινούσε με το «γόο», αυτοσχέδιο τραγούδι από τους στενούς συγγενείς και κατέληγε στο θρήνο που ερμηνεύονταν από μισθωμένους επαγγελματίες. 

Η ύαινα

Μια ijala (κυνηγετικό  ποίημα) των Γιορούμπα  σχετικά με την ύαινα . Η ύαινα θεωρείται ως ο απόλυτος καθαριστής, δεν υπάρχει τίποτα που το ζώο δεν θα το φάει.




Η ύαινα,  πηγαίνει στο αγρόκτημα και βρίσκει ότι ένα τρίχρονο 

οστό είναι γεμάτο μεδούλι γι 'αυτήν, 

Η ύαινα, είναι εκεί όταν ο πενθών θάβει το πτώμα,τρώει λίπος και 

οστά, φωλιάζει και κρύβεται.

από το The Nigerian Field 18, 2 (April l953),
F.S. Collier