Εκείνο το πρωινό τα πουλιά αρνήθηκαν
να κελαηδήσουν το γλυκό σκοπό τους
και η υγρασία μούσκευε σαν αίμα
το σκληρό μαυρισμένο από χρόνια χώμα
Ένας μαρμάρινος άγγελος πάνω στο μνήμα
έκλαιγε με λυγμούς και πέτρινα δάκρυα
καθώς το μόνο τριαντάφυλλο του κήπου
άφηνε το τελευταίο του πέταλο στη γη να πέσει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου