Αντίο

 

Δε σε ξέχασα

μα ούτε και μου έλειψες

Χαθήκαμε μου είπες

κι εγώ χαμογέλασα

Να βρισκόμαστε μου ξανάπες

κι εγώ έγνεψα "ναι"

κι οι δυο ξέραμε πως ήταν ψέματα

όπως τότε που υποσχέθηκα

να μείνουμε φίλοι, θυμάσαι;

Δε πειράζει.

Τα λόγια είναι άνεμος

και ο άνεμος τα παίρνει

Δε ξέρω αν με σκέφτεσαι ποτέ

ελπίζω να μη το κάνεις

χαμένος χρόνος κάθε τέτοια σκέψη

περιττή κάθε τέτοια λέξη

Όλα κάποια στιγμή τελειώνουν

εκτός από τα βάσανα

Αυτά φαίνεται πως κρατούν μέχρι το τέλος

μα τι να κάνεις...τίποτα δεν μπορείς να κάνεις

Σου χρωστούσα ένα αντίο, 

δε ξέρω αν θα το διαβάσεις ποτέ

μα δεν έχει και σημασία

τίποτα δεν έχει σημασία άλλωστε

μόνο ο χρόνος να κυλά 

κι εμείς να πλέουμε σαν φύλλα

που έπεσαν στο ποτάμι

Άντε, κι ελπίζω πως δε θα χρειαστεί

ποτέ να τα ξαναπούμε, ούτε ακόμα κι έτσι...