Περπάτησα σε μάτια
πράσινα και καφέ σαν λιβάδια
χορτάρι και χώμα
μάζεψα μία μία τις φακίδες
φτιαγμένες από του ήλιου
τις πρωινές ακτίνες
ζεστάθηκα σε μαλλιά
που γέννησε η φωτιά
εκεί που οι αλεπούδες
κλέβουν το χρόνο
των ανθρώπων
και που σβήνει η άγρια
ματιά του λύκου
Ένα γεράκι πέταξε κυκλικά
στον ουρανό και με φωνή
σαν κρότο έδωσε εντολή:
"τώρα μπορείς να ξεκουραστείς".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου