Σάββατο 30 Απριλίου 2022
Παρασκευή 29 Απριλίου 2022
Black - Μαύρο
Shadows seem dead
but there is life within
The serpent crawls
dark fire it breathes
Listen as the crows laugh
for this night shall stay
Tarantula's farewell
venomous kisses
Midnight's silent gaze
as the scorpion stings
Hide the moon
the wings of the bat
Forbid the stars to shine
echoes the owl's chant
Οι σκιές φαίνονται νεκρές
αλλά κρύβουν μέσα τους ζωή
Το φίδι σέρνεται
πνέοντας σκοτεινή φωτιά
Άκου τα κοράκια που γελούν
τούτη η νύχτα δε θα περάσει
Αποχαιρετισμός της ταραντούλας
τα δηλητηριώδη της φιλιά
Το βουβό βλέμμα του μεσονυχτίου
όπως κεντρίζει ο σκορπιός
Κρύψτε το φεγγάρι
εσείς φτερά της νυχτερίδας
Απαγορεύστε στα άστρα να λάμψουν
αντηχεί το άσμα της κουκουβάγιας
Πέμπτη 28 Απριλίου 2022
March Hare - Μαρτιάτικος Λαγός
Just like the March Hare
I built a house in Wonderland
with abnormal bricks.
All the clocks have stopped,
their hands won't move.
Every minute and every second
every hour of the day
are for tea
to make it and to drink it!
Σαν τον Μαρτιάτικο Λαγό
έχτισα τσαρδί στη Χώρα των Θαυμάτων
με αφύσικα τούβλα
Όλα τα ρολόγια σταματήσαν
οι δείκτες τους δεν κουνιούνται
Κάθε λεπτό και δεύτερο
κάθε της ημέρας ώρα
είναι για τσάι
να το φτιάξεις και να το πιείς!
Η σκιά και το ρόδο
Το μόνο που είχε γνωρίσει ήταν το σκοτάδι. Γεννημένος από σκιές και μεγαλωμένος μέσα στις σκιές. Ποτέ του δεν είχε βγει στο φως. Ήξερε πως κάτι τέτοιο θα τον σκότωνε. Ακόμα θυμόταν εκείνη τη φορά που άπλωσε το χέρι του έξω από τον σκοτεινό του κόσμο. Θυμόταν πως είδε το χέρι του να εξαφανίζεται. Έκανε πολύ καιρό μέχρι να αποκατασταθεί το χέρι του.
Οι άλλοι κάτοικοι των σκιών, οι πιο παλιοί και έμπειροι, τον είχαν προειδοποιήσει πως η ολική έκθεση στο φως του ήλιου θα τον εξολόθρευε πλήρως και διά παντός. Από τότε ήταν πολύ προσεκτικός. Απέφευγε τον ήλιο και ζούσε μέσα στην ασφάλεια των σκιών.
Μέχρι την ημέρα που είδε εκείνη. Την είδε να κοιτά ένα εύθραυστο κόκκινο λουλούδι και να δακρύζει. Πόσο όμορφο έδειχνε το πρόσωπό της λουσμένο στα αλμυρά δάκρυα που έρρεαν από τα μάτια της. Ποιο πλάσμα μπορούσε να είναι τόσο ευαίσθητο ώστε να δακρύζει μπροστά σε ένα λουλούδι; Και ποια δύναμη είχε καταφέρει ένα πλάσμα συνδυάζοντας τόσο έξοχα τη λεπτότητα με την ομορφιά; Από τότε τίποτα άλλο δεν απασχολούσε τις σκέψεις του. Μόνο αυτή. Πόσο ήθελε να της προσφέρει ένα τέτοιο λουλούδι.
Στον κόσμο των σκιών όμως δεν υπήρχε ούτε χώρος ούτε συνθήκες για να φυτρώσουν λουλούδια. Τα λουλούδια ήθελαν το φως του ήλιου για να μεγαλώσουν. Έτσι, όσο και αν έψαχνε δεν μπορούσε να βρει ένα λουλούδι στον κόσμο των σκιών για να της το δωρίσει.
Ένα βράδυ, λοιπόν, το πήρε απόφαση. Θα έκοβε το λουλούδι μόλις το σκοτάδι θα κάλυπτε το μέρος που φύτρωνε. Μετά θα της το άφηνε δίπλα της, στο κομοδίνο, την ώρα που κοιμόταν.
Η νύχτα προχωρούσε απλώνοντας τα φτερά της. Σιγά σιγά όλος ο κόσμος γινόταν ένας κόσμος σκοταδιού. Όχι όμως και το μέρος που φύτρωνε το κόκκινο λουλούδι. Ακριβώς από πάνω του μια ηλεκτρική λάμπα έριχνε αδιάκοπα το φως της. Τώρα, το φως της λάμπας δε μπορούσε να καταστρέψει τις σκιές όπως του ήλιου αλλά ήταν πολύ επίπονο και μπορούσε να εξαφανίσει για πολύ καιρό μέρη του σώματος των κατοίκων των σκιών που θα εκτιθονταν σε αυτό.
Μετά από αρκετές ώρες περισυλλογής και δισταγμού, το πήρε απόφαση. Άξιζε να πονέσει, άξιζε να χάσει για καιρό κάποιο κομμάτι του, αρκεί να ξαναέβλεπε το πανέμορφο πρόσωπό της λουσμένο σε δάκρυα χαράς και συγκίνησης.
Βγήκε στο φως της λάμπας και γρήγορα έκοψε το λουλούδι. Φριχτός πόνος τον διαπέρασε από άκρο σε άκρο. Το δεξί του χέρι εξαφανίστηκε και το λουλούδι έπεσε αλλά πριν φτάσει στο έδαφος το άρπαξε με το αριστερό και το τράβηξε στις σκιές. Λιποθύμησε από τον πόνο. Όταν ξύπνησε δεν ασχολήθηκε με τίποτα άλλο πέρα από το να της δώσει το λουλούδι. Ούτε το χαμένο χέρι, ούτε ο πόνος, ούτε η ώρα που είχε περάσει. Έτρεξε μέσα από τα σκοτάδια που είχαν αρχίσει να διαλύονται και βρέθηκε στο δωμάτιό της.
Εκείνη κοιμόταν ακόμα. Το απαλό άγγιγμα του Μορφέα αναδείκνυε ακόμα περισσότερο την παραμυθένια ομορφιά της. Έμεινε να την θαυμάζει για κάμποση ώρα. Μετά άφησε το λουλούδι δίπλα της, στο κομοδίνο. Γύρισε να χωθεί στις σκιές. Όμως διαπίστωσε πως δεν ήταν εκεί. Η αυγή είχε έρθει και οι ακτίνες του ήλιου είχαν διαλύσει τα σκοτάδια γύρω του αποκόπτοντάς τον από τον δρόμο της επιστροφής.
Κατάλαβε ότι το τέλος είχε έρθει. Γύρισε να την κοιτάξει για μια τελευταία φορά. Ήταν τόσο όμορφη καθώς ξυπνούσε. Ανοίγοντας τα μάτια της αντίκρισε το κόκκινο λουλούδι στο κομοδίνο της. Της φάνηκε πως είδε φευγαλέα μια σκιά στη μέση του δωματίου. Κάποιο παιχνίδισμα του φωτός. Ξαναγύρισε στο λουλούδι. Ήταν τόσο όμορφο. Άρχισε να κλαίει. Όμως αυτή τη φορά δεν έκλαιγε μόνο από χαρά και συγκίνηση, συναισθήματα που της ξυπνούσε η θέα του λουλουδιού. Αυτή τη φορά έτρεχαν και δάκρυα λύπης από τα μάτια της. Δεν ήξερε το λόγο αλλά τα θεώρησε πολύτιμα.
Ο καλύτερος Έλληνας κωμικός
ελ
Βιρτουόζος της κωμωδίας στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο ο Λάμπρος Κωνσταντάρας κλήθηκε κάποτε να κατονομάσει τον μεγαλύτερο κατά τη γνώμη του Έλληνα κωμικό ηθοποιό.
Σε μια θέση που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και ο ίδιος, ο Κωνσταντάρας τοποθέτησε γενναιόδωρα έναν άλλον ηθοποιό που δικαιωματικά άξιζε τον τίτλο του καλύτερου. «Αν με ρωτάτε να σας πω ποιος είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας κωμικός δεν θα μπορούσα να πω άλλον από τον Βασίλη Λογοθετίδη. Είναι αυτός που μας έμαθε πώς κάνεις τον κόσμο να γελάει χωρίς να γελάς ο ίδιος.
Μας παρέδωσε τον κώδικα του γέλιου, όλο τον μηχανισμό της κωμωδίας. Ό,τι θα είδατε και θα ό,τι θα δείτε από δω και στο εξής το χρωστάμε αναμφίβολα στον μεγάλο αυτό ηθοποιό, που κατά βάθος δεν του άρεσε να τον αποκαλούν κωμικό. Ίσως γιατί ο καλύτερος κωμικός είναι πρωτίστως ένας ηθοποιός με δραματικό υπόβαθρο, ακριβώς όπως ο Βασίλης Λογοθετίδης». Ο Λογοθετίδης πέθανε σχετικά νωρίς, είχε ωστόσο προλάβει να ανοίξει το δρόμο για τους επιγόνους του στο πανί. Η κωμωδία και ο Ελληνικός κινηματογράφος του οφείλουν πολλά.
Τετάρτη 27 Απριλίου 2022
Daydreaming - Ονειροπόληση
My boots are full of dust
I walk on a water desert
with so many flowers
Trees are running with me
birds are growing their roots
insect skulls are rosebuds
they smell like acid jazz
One day I may fly with
my new pair of wings
or I 'll dig a tunnel
with my nails of steel
Daydreaming is an art
but don't become an addict
Οι μπότες μου γεμάτες άμμο
σε υδάτινη έρημο βαδίζω
κατάφορτη με λουλούδια
Τα δέντρα τρέχουν μαζί μου
τα πουλιά βγάζουν ρίζες
Τα κρανία των εντόμων είναι μπουμπούκια ρόδων
μυρίζουν σαν άσιντ τζαζ
Μια μέρα μπορεί να πετάξω με
το νέο μου ζευγάρι φτερών
ή θα σκάψω ένα τούνελ
με τα ατσάλινα νύχια μου
Η ονειροπόληση είναι τέχνη
αρκεί να μην εθιστείς
Μετά την "Αποκάλυψη" - Το μοναστήρι
Είχε περάσει πολύς καιρός από την επίθεση του ερπετού και τον άδικο θάνατο του σοφού γέρου. Είχαν θρηνήσει όλοι στις σπηλιές το χαμό του. Επιδιόρθωσαν τις ζημιές και ενίσχυσαν τις αμυντικές τους κατασκευές ώστε να μην επαναληφθεί μια τέτοια καταστροφή. Οι πύλες έγιναν βαρύτερες και δυνατότερες, φράγματα και κανάλια φτιάχτηκαν για να διώχνουν τα νερά σε περίπτωση πλημμύρας, κατασκευάστηκαν νέα διαμερίσματα και αίθουσες πιο ψηλά στο εσωτερικού του σπηλαιώδους δικτύου.
Ακολούθησε τη τελευταία συμβουλή που του έδωσε ο γέροντας. Δεν ξέχασε την ιδιότητά του. Με τη βοήθεια του Κυνηγού και του Συλλέκτη πήγαν σε ένα εγκαταλειμμένο μοναστήρι σε ένα κοντινό βουνό. Η διαδρομή ήταν εύκολη και δεν εμφανίστηκε κανένας κίνδυνος. Όταν έφτασαν στο μοναστήρι διαπίστωσαν πως ήταν σαν να το είχαν αφήσει μόλις μια μέρα πριν. Καλοδιατηρημένο, γεμάτο πράγματα, άμφια, βιβλία, ακόμα και κρασί. Πήραν όλα όσα χρειαζόταν για να στήσουν ένα μικρό ναό στις σπηλιές. Ερχόταν το Πάσχα άλλωστε. Επέτρεψε ένα μικρό χαμόγελο να ζωγραφιστεί στο πρόσωπό του.
Πριν φύγουν ανέβηκε στο ψηλότερο σημείο της κορυφής που βρισκόταν το μοναστήρι και κοίταξε μακριά. Σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα, το ισχνό χαμόγελο αποτελούσε μια ανάμνηση πολύ μακρινή. Είδε τον νέο κόσμο στον οποίο ζούσαν πια. Ένα κόσμο μαύρου χρώματος, αιωνίου χειμώνα, τερατωδών πλασμάτων και αμέτρητων κινδύνων. Ανάμεσα σε αυτά σπαρμένες διάφορες κοινότητες ανθρώπων, χωρίς τη σιγουριά που η ισχύς της τεχνολογίας και της επιστήμης τους έδινε κάποτε, χωρίς διάθεση προς το παρόν για συνεργασία, χωρίς να στέκονται καν στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας πια. Τα απομεινάρια της ανθρωπότητας ήταν πια έρμαια ενός εφιαλτικού κόσμου τεράτων - ανθρωπόμορφων και μη - και θηρίων που δεν θεωρούσαν τους ανθρώπους τίποτα παραπάνω από μια εύγευστη τροφή. Πώς να ακουστεί το μήνυμα της Ανάστασης σε αυτόν τον κόσμο; Κατέβηκε γρήγορα από το ύψωμα. Δεν ήθελε να δουν και οι υπόλοιποι αυτή τη νέα πραγματικότητα και αποκαρδιωθούν.
Γύρισαν στις σπηλιές και μετά από λίγες μέρες η εκκλησία ήταν έτοιμη για την πρώτη της λειτουργία, η οποία θα ήταν και η αναστάσιμη. Δεν πρόλαβε να τελέσει κάποιες από τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας, εκτός από μία σύντομη ακολουθία για τον Επιτάφιο. Ήταν ειρωνικό. Για πρώτη φορά στη ζωή του κατανοούσε πλήρως τον πόνο της Μεγάλης Εβδομάδας αλλά δε μπόρεσε να κάνει κάποια σχετική ακολουθία. "Δεν έχει σημασία", σκέφτηκε, "η πραγματικότητά μας είναι μια συνεχής Μεγάλη Εβδομάδα πια". Το βράδυ της Ανάστασης έκανε την τελετή και τη λειτουργία. Ήταν όλοι εκεί, με λαμπάδες και φαναράκια που είχαν φτιάξει. Δεν ήξερε αν πίστευαν όλοι αυτοί ή όχι πριν την αλλαγή του κόσμου. Πιθανόν και όχι. Αλλά πλέον, δεν τους είχε μείνει και τίποτα άλλο να τους κρατάει μακριά από την παραφροσύνη. Μπορεί να μην είχαν κοιτάξει από ψηλά αλλά όσοι ταξίδευαν για να βρουν προμήθειες γυρνούσαν και έλεγαν ιστορίες για το τι συνέβαινε στον κόσμο. Ενώνοντας τις ιστορίες είχαν σχηματίσει όλοι πια άποψη για το που ζούσαν και ποιο μέλλον τους περίμενε. Ήξεραν πως μόνο κάτι πέρα από τις ανθρώπινες δυνάμεις θα μπορούσε να τους βοηθήσει κάπως.
Στις μικρές φλογίτσες που φώτιζαν έβλεπε να λάμπουν τα τελευταία ψήγματα ελπίδας των ανθρώπων. Είχε ετοιμάσει ένα μικρό λόγο αλλά τελικά δεν είπε κουβέντα. Δε μπόρεσε. Άλλωστε τι καλύτερο μπορείς να πεις σε μια ανθρωπότητα που καθημερινά νιώθει το κρύο άγγιγμα του θανάτου πάνω της εκτός από "Χριστός Ανέστη";
Τα προηγούμενα μέρη του διηγήματος θα τα βρείτε εδώ:
A star fell down from the sky
A star fell down from the sky
last night
it felt dark and cold
no more light
An angel lost his wings
and grace
covered in shame his eyes
and face
Someone stole and murdered
with no remorse
into a beast transformed
or worse
Listen to the world's swansong
as fire burns
into a carcass eaten by maggots and worms
it turns
A star fell from the sky
an angel with no wings
killers were crowned kings
this planet shall slowly die
Τρίτη 26 Απριλίου 2022
Ninja : A shadow who walks
A shadow who walks
the eyes of the night
A tengu taught me
the swordsman's art
You can't see me
or hear me
I bring death
a living shinigami
I steal, I deceit
I spy, I kill
A murderer moving
when it's dark
a wolf, a tiger, a shark
My blades cut your very flesh
before you sleep
your sins you should confess
No hiding place for my target
With me comes Naraka
my sword and knife
are judge and jury
Δευτέρα 25 Απριλίου 2022
Ροβινσώνας Κρούσος
Το βιβλίο είναι μία φανταστική αυτοβιογραφία του ομώνυμου χαρακτήρα -ενός ναυαγού που πέρασε 28 χρόνια σε ένα απομακρυσμένο τροπικό νησί κοντά στο Τρινιντάντ, αντιμετωπίζοντας αιχμαλώτους και στασιαστές πριν διασωθεί. Η ιστορία είναι ίσως επηρεασμένη από τον Αλεξάντερ Σέλκιρκ, έναν Σκωτσέζο ναυαγό που έζησε για τέσσερα χρόνια σ' ένα νησί του Ειρηνικού, το "Μας α Τιέρα" (το 1966 μετονομάστηκε σε Ροβινσών Κρούσο), που βρίσκεται στο αρχιπέλαγος Χουάν Φερνάντες στη Χιλή. Ο Ροβινσώνας Κρούσος ήταν το πρώτο σημαντικό λογοτεχνικό έργο του οποίου η ιστορία ήταν ανεξάρτητη από μυθολογίες, θρύλους ή προηγούμενη βιβλιογραφία.
Κυριακή 24 Απριλίου 2022
Ballad of a suicide
The night made flesh
yes, oh yes!
The Banshee came with a rose
"life is just a pose"
her song still rings in my ears
awakens my fears
death can be a friend
a beginning not an end
I smell the flower, I tie the rope
hanging from a tree, no more hope
Hide - Κρύβω
The hair on my face
cannot hide
the turbulence
of my head
Τα μαλλιά στο πρόσωπό μου
δεν κρύβουν
την ταραχή
του κεφαλιού μου
Σάββατο 23 Απριλίου 2022
Παρασκευή 22 Απριλίου 2022
Brand new berserker
My armour has no trace of rust
my sword brings dust to dust
An eagle on my shield
I live for the battlefield
Thirsty for my enemies' blood
to see them buried under the mud
A pale rider in ironclad
wandering warrior, nomad
Singing a battle hymn
I come, a reaper grim
Stay and fight, don't try to run
you cannot hide under the sun
My flag of war proudly waves
the war begins, dig your graves
Vultures come to the dinner, I have prepared
food is plenty not a body shall be spared
I am Ares' dear co-worker
an insane knight, a brand new berserker
Grotesque - Γκροτέσκο
When death and love
unite
a grotesque pair
they make
but nobody dares
to interfere
Σαν η αγάπη κι ο θάνατος
ενωθούν
τι γκροτέσκο ζευγάρι
φτιάχνουν
μα κανείς να επέμβει
δεν τολμά
Πέμπτη 21 Απριλίου 2022
The obnoxious leaf - Το ενοχλητικό φύλλο
The wind brought a leaf
to my balcony
I heard it knocking my door
early in the moning
"What do you want this hour
of the day?", I asked,
the sun hasn't risen yet
"All I wish for is some coffee
and a little chat", it replied
and rushed into my room
made itself comfortable on my bed
and switched my TV on
"I trust you have a wifi connection"
the leaf said with an ironic smile
and took my cell phone
"Yes, I do", I replied
"but you'll have to go by the door
for a better signal"
the foolish part of a plant
jumped and stood by the door
and with a swift move I took
a sweep and threw it out!
But my luck was bad as always
the wind blew and took the leaf
inside again, from my open window
"I drink my coffee with three sugars"
it laughed as it was sitting in
the living room's armchair...
Ο αέρας έφερε ένα φύλλο
στο μπαλκόνι μου
Το άκουσα την πόρτα μου να χτυπά
νωρίς το πρωί
«Τι θέλεις τέτοια ώρα;»
,το ρώτησα,
ο ήλιος δεν έχει ανατείλει ακόμα
«Το μόνο που ζητώ είναι λίγο καφέ
και λίγη κουβεντούλα», απάντησε
και έτρεξε στο δωμάτιό μου
βολεύτηκε στο κρεβάτι μου
και άνοιξε την τηλεόρασή μου
"Πιστεύω ότι έχεις σύνδεση ασύρματη"
είπε το φύλλο με χαμόγελο ειρωνικό
και πήρε το κινητό μου
«Ναι, ναι», απάντησα
«αλλά θα πρέπει να πας στην πόρτα
για καλύτερο σήμα"
το ανόητο μέρος του φυτού
πήδηξε και στάθηκε δίπλα στην πόρτα
και με μια γρήγορη κίνηση πήρα
μια σκούπα και το πέταξα έξω!
Αλλά η τύχη μου ήταν κακή όπως πάντα
φύσηξε ο αέρας και έφερε το φύλλο
μέσα πάλι, από το ανοιχτό μου παράθυρο
«Πίνω τον καφέ μου με τρεις ζάχαρες»
είπε γελώντας καθώς καθόταν αναπαυτικά
στη πολυθρόνα του σαλονιού...
Τετάρτη 20 Απριλίου 2022
Atropos - Άτροπος
I slither
without a sound
venomous reptile
haunting the ground
a web to trap you
I spin
while you fall into it
I grin
a sting in my tail
as I climb in silence
on your neck
killing is my science
an assassin
in the shadows
the dealer of death
cutting your life's thread like Atropos
Γλιστράω
χωρίς ήχο
δηλητηριώδες ερπετό
στοιχειώνω το έδαφος
ιστό για να σε παγιδεύσει
γνέθω
καθώς μέσα πέφτεις
χαμογελώ
κεντρί στην ουρά μου
καθώς σκαρφαλώνω σιωπηλός
στο λαιμό σου
δολοφονία είναι η επιστήμη μου
ένας δολοφόνος
στις σκιές
έμπορος θανάτου
κόβω το νήμα της ζωής σου σαν την Άτροπο
Τρίτη 19 Απριλίου 2022
Δευτέρα 18 Απριλίου 2022
Templar's oath - Ο όρκος του Ναϊτη
Across the seas
above the lands
with swords and shields
with my bare hands
riding a horse
marching on foot
faith burns my eyes
fire lights my route
a journey beyond this world
to find what is pure
the Grail I yearn to hold
to drink the wine of truth
a knight's oath remains unbroken
even benath the gates of Hades
as my last words are spoken
I let my armour sail the Euphrates
Διασχίζοντας τις θάλασσες
σαρώνοντας τις στεριές
με ασπίδες και σπαθιά
με τα χέρια μου γυμνά
στο άλογο επάνω
μα και πεζός
καίει στα μάτια μου η πίστη
φωτιά μου φωτίζει τη πορεία
πέρα από τον κόσμο μας ταξίδι
για να βρω αυτό που είναι αγνό
το Άγιο Δισκοπότηρο, πόθος μου να κρατήσω
της αλήθειας το κρασί να πιω
του ιππότη δε σπάει ποτέ ο όρκος
ούτε απ' του Άδη τις πύλες πέρα
καθώς τα λόγια μου λέω τα στερνά
η πανοπλία μου, πλοίο στον Ευφράτη
Easter Bunny from Cimmeria - Πασχαλινό Λαγουδάκι από την Κιμμερία
Easter Bunny drew his sword
and charges against the army
of the colorful eggs.
An omelet battlefield
sowed with red, green, yellow
and orange shells.
They say this Bunny came
from Cimmeria,
a barbarian warrior king
who loves to hop and eat carrots
as he conquers the Easter Lands
Το Πασχαλινό Λαγουδάκι τράβηξε το σπαθί του
και χύμηξε στο στρατό
των πολύχρωμων αυγών.
Ένα πεδίο μάχης ομελέτα
σπαρμένο με κόκκινα, πράσινα, κίτρινα
και πορτοκαλί τσόφλια.
Λένε πως από την Κιμμερία
ήρθε τούτο το Λαγουδάκι
ένας βάρβαρος πολεμιστής βασιλιάς
που τρελαίνεται να χοροπηδά και να τρώει καρότα
καθώς κατακτά τις χώρες του Πάσχα
Κυριακή 17 Απριλίου 2022
Solomon Kane
Black blade in his hand
dragon's claw in steel
en route to face the darkness
to cast out the demon's seed
roaming the continents
the Puritan is on the hunt
Στο χέρι μαύρο ξίφος
νύχι του δράκου σε ατσάλι
καθ' οδόν για να αντιμετωπίσει το σκοτάδι
για να εξορίσει του δαίμονα τη σπορά
περιδιαβαίνοντας τις ηπείρους
ο Πουριτανός κυνηγά
Σάββατο 16 Απριλίου 2022
The Return Of Sir Richard Grenville
Robert E. Howard
One slept beneath the branches dim,
Cloaked in the crawling mist,
And Richard Grenville came to him
And plucked him by the wrist.
No nightwind shook the forest deep
Where the shadows of Doom were spread,
And Solomon Kane awoke from sleep
And looked upon the dead.
He spake in wonder, not in fear:
"How walks a man who died?
"Friend of old times, what do ye here,
"Long fallen at my side?"
"Rise up, rise up," Sir Richard said,
"The hounds of doom are free;
"The slayers come to take your head
"To hang on the ju-ju tree.
"Swift feet press the jungle mud
"Where the shadows are grim and stark,
"And naked men who pant for blood
"Are racing through the dark."
And Solomon rose and bared his sword,
And swift as tongue could tell,
The dark spewed forth a painted horde
Like shadows out of Hell.
His pistols thundered in the night,
And in that burst of flame
He saw red eyes with hate alight,
And on the figures came.
His sword was like a cobra's stroke
And death hummed in its tune;
His arm was steel and knotted oak
Beneath the rising moon.
But by him sang another sword,
And a great form roared and thrust,
And dropped like leaves the screaming horde
To writhe in bloody dust.
Silent as death their charge had been,
Silent as night they fled;
And in the trampled glade was seen
Only the torn dead.
And Solomon turned with outstretched hand,
Then halted suddenly,
For no man stood with naked brand
Beneath the moon-lit tree.
Παρασκευή 15 Απριλίου 2022
Loony - Τρελός
I hate it when
lizards start chatting
with me
letting their split tongues out
I can't dring the coffee
hyenas brew
too bitter for my taste
Anger overwhelms me
when vultures
form famous rock 'n' roll bands
Socks made by cockroaches
suck
they are full of holes
And when a tutrle burps
it irritates me a lot
unbearable is the smell of its breath
Drink some whiskey
with a fox
and you'll pay the check
Bury the tree you chopped
deep in the ground
or it will turn into a vampire
And if you have lost your ears
don't search them on your legs
they left them the day before
Your eyes see what is
invisible to others
and they jealously call you a loony....
Το μισώ όταν
οι σαύρες μου πιάνουν
ψιλή κουβέντα
βγάζοντας τις διχαλωτές τους γλώσσες
Δεν μπορώ να πιω τον καφέ
που οι ύαινες καβουρδίζουν
πολύ πικρό τον βρίσκω
Με πιάνουν τα νεύρα μου
όταν γύπες
σχηματίζουν διάσημα ροκ συγκροτήματα
Οι κάλτσες που φτιάχνουν κατσαρίδες
είναι χάλια
γεμάτες τρύπες
Και όταν μια χελώνα ρεύεται
πώς με εκνευρίζει
αφόρητη η μυρωδιά της ανάσας της
Πιες λίγο ουίσκι
με μια αλεπού
και θα πληρώσεις τον λογαριασμό
Θάψε το δέντρο που έκοψες
βαθιά στο έδαφος
βρικόλακας πριν γίνει
Κι αν έχεις χάσει τα αυτιά σου
στα πόδια σου μην τα γυρεύεις
έχουν φύγει από προχθές
Τα μάτια σου βλέπουν αυτό που
αόρατο είναι για τους άλλους
και σε αποκαλούν ζηλόφθονα τρελό....
Πέμπτη 14 Απριλίου 2022
The howling of the wolf - Το ουρλιαχτό του λύκου
The howling of the wolf
is not a call to hunting
or a mating song
it is the chant of all things gone wrong
and of loves turned to burden
then turned to dust
Το ουρλιαχτό του λύκου
δεν είναι κάλεσμα για κυνήγι
ούτε τραγούδι ζευγαρώματος
είναι ένας ψαλμός για όσα πήγαν στραβά
και για έρωτες που γίναν βάρος
πριν γίνουν σκόνη
Flight of the dandelion seeds - Η πτήση των σπόρων της πικραλίδας
Dandelion seeds fly
on the path of the wind
and the albatrosses
accompany them
smiling
Πετάνε οι σπόροι της πικραλίδας
στο μονοπάτι του ανέμου
και τα άλμπατρος
τους συντροφεύουν
χαμογελώντας
Τετάρτη 13 Απριλίου 2022
«Πίστευες ακόμη στις μαγικές ιδιότητες των λουλουδιών κι ας σε έλεγαν παλιομοδίτη…»
https://apodyoptes.com/2018/09/16/o-kleftis-o-anemos-kai-to-kalo-sinapantima/
– από την Μαρία Ιατρίδη
Έχει πολλά ονόματα. Κι εσύ τόσες ευχές που θες να κάνεις. Ταραξάκος, πικραλίδα, δανδελίων, κλέφτης… Βρήκες ένα σημείο έξω από την πόλη, που είναι γεμάτο με τέτοια λουλούδια.Εκτός από τα πολλά ονόματα, πολλές και οι μορφές του.Το πρωί κίτρινo, το βράδυ που «κλείνει» για να κοιμηθεί πράσινο και όταν ολοκληρωθεί η φάση του λευκό. Αυτό είναι και το πιο αγαπημένο σου. Λευκά τα ήθελες πάντα όλα στη ζωή σου. Λευκά όνειρα, λευκή συνείδηση, λευκές σκέψεις, λευκά τοπία…
Πήγαινες κάθε βράδυ σε εκείνο το σημείο, έκοβες κι από ένα, το φυσούσες κι έκανες μία ευχή. Τα λευκά άνθη του πετούσαν στον αέρα μέχρι να φτάσουν στο έδαφος και με την πρώτη βροχή να ξαναφυτρώσει το λουλούδι.Καμία ευχή σου όμως δεν είχε πραγματοποιηθεί! Τι περίεργο. Πίστευες ακόμη στις μαγικές ιδιότητες των λουλουδιών κι ας σε έλεγαν παλιομοδίτη. Υπήρχαν τόσες δοξασίες για αυτά κι εσύ τις πίστευες όλες με όλο σου το είναι. Δε δεχόσουν ότι ήταν ένα παραμύθι και ότι όλα πλέον λειτουργούν με τη λογική.Εσύ τα αγαπούσες όλα τα λουλούδια. Μιλούσες μαζί τους. Τους ζήταγες να σου εκμυστηρευτούν το μέλλον σου, όπως έκαναν και παλιά οι άνθρωποι με την ανθομαντεία. Παλιά όμως…
Ο χρόνος παρ’ όλα αυτά είναι τόσο σχετικός. Εμείς οι άνθρωποι τον έχουμε δημιουργήσει. Άρα μπορούμε να μεταβούμε στο παρελθόν μας εύκολα ή να ταξιδέψουμε στο μέλλον μας! Όλοι έχουμε κάποιον άνθρωπο που θα θέλαμε να τον ονομάσουμε «το μέλλον μου». Παρελθόν όχι. Το παρόν όμως; Μήπως το ξεχνάμε;Και τότε συνειδητοποίησες ότι οι ευχές σου δεν πραγματοποιούνταν επειδή ζητούσες πολλά. Έπρεπε να επικεντρωθείς σε ένα πράγμα. Να κάνεις κάθε μέρα μία και μοναδική ευχή και να εναποθέσεις όλη την ενέργειά σου εκεί. Και τότε θα δεις, ότι αυτό που θέλεις όσο τίποτε άλλο σε όλον τον κόσμο, θα γίνει! Το λουλούδι αυτό είναι μαγικό και οι δυνάμεις του σχεδόν τρομακτικές.
Φυσούσες ξανά και ξανά για χρόνια και ο αέρας γινόταν λευκός από τον κλέφτη. Αυτή είναι η λαϊκή ονομασία του. Γιατί εξαφανίζεται σαν τον κλέφτη. Την ευχή σου θα την εμφανίσει όμως; Είχες ζητήσει το παρόν. Αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα. Σε θέλω στο παρόν μου! Αυτό είναι ό,τι πολυτιμότερο έχω.Και οι ρίζες μας να γίνουν τόσο βαθιές όπως είναι και του κλέφτη. Κι αν τυχόν παρ’ όλα αυτά μας πάρει ο άνεμος μακριά και χαθούμε, εύχομαι να καταλήξουμε στο ίδιο σημείο και να φυτρώσουμε ξανά μαζί. Να μεγαλώσουμε μαζί από την αρχή. Και να δημιουργήσουμε κάτι μαγικό!
Μην ξεχνάς να εύχεσαι! Δεν μπορείς να φανταστείς πόση δύναμη κρύβεται στις ευχές σου. Κλείσε τα μάτια, φύσα δυνατά μακριά ό,τι σου στέκεται εμπόδιο για αυτό που αγαπάς και δες τι θα σου φανερωθεί. Είσαι έτοιμος;
Τρίτη 12 Απριλίου 2022
The wheel - Ο τροχός
The moon hides
as she bathes in starlight
black-haired lady
cladded in the night sky
a kiss from a deer
the wheel of fairy tales turn
Κρύβεται η σελήνη
καθώς εκείνη λούζεται στην αστροφεγγιά
μαυρομάλλα δεσποσύνη
ντυμένη στον νυκτερινό ουρανό
ένα φιλί από το ελάφι
ο τροχός των παραμυθιών γυρνά
Δευτέρα 11 Απριλίου 2022
The smile of La Llorona - Το χαμόγελο της Γιορόνα
Fear not
the smile of La Llorona
dance with her
until the sun's first light
Μη φοβάσαι
το χαμόγελο της Γιορόνα
χόρεψε μαζί της
μέχρι το πρώτο φως του ήλιου
Κυριακή 10 Απριλίου 2022
A horde of consumer rats
A horde of consumer rats
in a shop of flying hats
they try to catch them
how can they reach them?
if only they were like bats
Μια ορδή καταναλωτών αρουραίων
σε ένα μαγαζί φτερωτών καπέλων
παλεύουν να τα πιάσουν
μα πώς να τα φτάσουν;
μακάρι να έμοιαζαν των νυχτερίδων
Σάββατο 9 Απριλίου 2022
Four-legged enchantresses
Cats walk through many worlds
they speak with soundless words
Furry creatures make nests on the stars
while they are sleeping on parked cars
Every meow is actually a spell
cats have heard every elf that fell
And as they wait outside the door
invisible paws walk and hop on the floor
Felines are four-legged enchantresses
no one can fight against their dark practices
Don't think they are after mice
it is too late when they roll the dice
insignificant - Ασήμαντο
Leaving or coming
is insignificant
Just keep wandering
until I 'll find people
instead of a mob
Αν έρχομαι ή φεύγω
δεν έχει σημασία
Απλά τριγυρνάω
μέχρι να βρω ανθρώπους
αντί για όχλο
Παρασκευή 8 Απριλίου 2022
Πέμπτη 7 Απριλίου 2022
Stichs - Στίχοι
My stichs are alive
like a galloping horse
you can ride them
or they can stampede you
but, remember
don't try to saddle them
Οι στίχοι μου είναι ζωντανοί
σαν άλογο που καλπάζει
μπορείς να τους καβαλήσεις
ή μπορούν αν σε ποδοπατήσουν
αλλά, θυμήσου
μη προσπαθήσεις να τους σελώσεις
Τετάρτη 6 Απριλίου 2022
Picking stars - Μαζεύοντας αστέρια
Night sky is a garden
full of bright flowers
I water them in the evening
let them grow by midnight
pick them by dawn
a bunch of stars I hold
as I take my planetary walk
through space
to infinity's frontiers
Ο νυχτερινός ουρανός είναι ένας κήπος
γεμάτος με λουλούδια φωτεινά
τα ποτίζω κάθε βράδυ
τ' αφήνω να μεγαλώνουν μέχρι τα μεσάνυχτα
τα μαζεύω την αυγή
ένα μπουκέτο αστέρια κρατώ
καθώς θα κάνω τον πλανητικό μου περίπατο
σε όλο το διάστημα
ως τα σύνορα του απείρου
Τρίτη 5 Απριλίου 2022
Birth - Γέννα
Flowers sing
prairie dances
their voices reach
the clouds above
violet carnival, red fair
a festival of yellow
with pink music
and green embrace
life kisses the sun
as Spring is born again
Τα λουλούδια τραγουδούν
χορεύει το λιβάδι
φτάνουν οι φωνές τους
ψηλά στα σύννεφα
βιολετί καρναβάλι, κόκκινο πανηγύρι
κίτρινη γιορτή
με ροζ μουσική
σε πράσινη αγκαλιά
η ζωή φιλά τον ήλιο
καθώς η Άνοιξη ξαναγεννιέται
Δευτέρα 4 Απριλίου 2022
Odyssey - Οδύσσεια
A gecko lizard sails
on a flower
through the waves
of an orange ocean
Shores of clouds,
islands of pollen
harbors of colors and
a dragonfly travels along,
flying above
a friend,
a company of two
on this Odyssey
writing their fairy tale
Ένα σαμιαμίδι σαλπάρει
σ' ένα λουλούδι
περνά τα κύματα
του πορτοκαλί ωκεανού
Ακτές νεφών,
νησίδες γύρης,
λιμάνια χρωμάτων και
μια λιβελούλα να ταξιδεύει μαζί
πετώντας ψηλά,
ένας φίλος
μια παρέα των δύο
σε τούτη την Οδύσσεια
να γράφουν το δικό τους παραμύθι
Dracula - Δράκουλας
A mirror with no reflection
predator shows no affection
shadow wings fly in the night
dark messenger of fright
the serpent, the wolf, the rat
bloody teeth, mouth of the bat
father of plague, bearer of disease
king in a castle where killings won't cease
a murderous line of dripping blood
son of the dragon the impaler Vlad
Είδωλο ανίκανο να καθρεφτιστεί
μη ψάχνεις οίκτο στη καρδιά του θηρευτή
μέσα στη νύχτα φτερά σκιάς πετούν
σινιάλα τρόμου στη σκοτεινιά γλιστρούν
ο αρουραίος, το φίδι. ο λύκος
ματωμένα δόντια, της νυχτερίδας ρύγχος
πατέρας της πανούκλας, της αρρώστιας κομιστής
ασταμάτητων φόνων βασίλειο, αυτός ο ρυθμιστής
σταγόνων αίματος φονική κληρονομιά
Βλαντ ανασκολοπιστής, του δράκου η γενιά
Κυριακή 3 Απριλίου 2022
Σάββατο 2 Απριλίου 2022
She speaks with purple words - Μιλά με λέξεις μωβ
She speaks with purple words
a violet melody paints her voice
she dances on the bubbles made by
bee hummingbirds
drinks pink honey juice
no one can hold her
for she is the ray of a light blue sun
Μιλά με λέξεις μωβ
βιολετί μελωδία τη φωνή της βάφει
χορεύει σε φυσαλίδες φτιαγμένες
από μικρά κολιμπρί
πίνει ροζ χυμό μελιού
κανείς δεν μπορεί να την κρατήσει
γιατί είναι ακτίνα ενός γαλάζιου ήλιου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)