Delete

 

Βιονικά χέρια απλώνονται 

σε μωβ ουράνιο θόλο

Λάδι παχύρευστο κυλά

από τους αισθητήρες που παίζουν

τον ρόλο των ματιών

(Μπορεί κάτι τέτοιο να λογιστεί ως δάκρυ;)

Συνδέομαι στον υπολογιστή

κι εκεί τις αναμνήσεις μου κατεβάζω

Το πάτημα ενός κουμπιού 

και σβήνονται όλες, ακόμα κι η δική σου

Ίσως βαθιά μέσα στον λαβύρινθο των συνδέσεών μου

ο άνθρωπος που ζούσε κάποτε

να περιμένει ακόμα να τον γυρέψεις.

Μάταια...

Κάπου μακριά ένα θλιμμένο ανδροειδές

απεγνωσμένα ζητά τη μητρική αγκάλη.