Ένα παραμύθι

 

Λέει ο μύθος για έναν περιπλανώμενο

που από τότε που περπάτησε πρώτη φορά, μωρό

δε σταμάτησε ξανά το βάδισμα του.

Κάποτε βρέθηκε σε μια εύφορη πεδιάδα

κι εκεί για λίγα χρόνια τριγυρνούσε

Καθώς από δω πήγαινε και από 'κει

σαν φάντασμα ανάμεσα σε τοίχους μουχλιασμένους

σε μια κοπέλα επάνω έπεσε κι έμεινε μαγεμένος

και -λέει ο μύθος κι όχι εγώ- για πρώτη φορά από παιδί

σταμάτησε σαν σβούρα να γυρίζει.

Λένε πως την κοίταζε χωρίς να πει κουβέντα

ακίνητος αυτός που σταματημό δεν είχε.

Πέρασε χρόνος ένας κι ακόμα άλλος ένας

κι αυτός ακόμα τα πόδια δεν έλεγε να ξεκολλήσει.

Ώσπου ένα πρωινό, το λόγο ποιος να ξέρει,

τις μπότες του ξαναφόρεσε και βγήκε να περπατήσει

Οι παραμυθάδες οι παλιοί έχουνε να το λένε 

πως προς της κοπέλας τη μεριά δε κοίταξε ξανά πίσω

μα τα παραμύθια ξέρουμε, δε φτιάχνονται μ' αλήθειες

μα κάποιαν άλλη φορά γι' αυτό θα σας μιλήσω