Η φύση της αγάπης

poetseers
Η νύχτα είναι σκοτεινή  και το δάσος δεν έχει τέλος·
ένα εκατομμύριο άνθρωποι το κλώθουν με ένα εκατομμύριο τρόπους. 
Έχουμε ερωτικό ραντεβού κανονίσει στο σκοτάδι, αλλά πού 
ή με ποιον- αυτό το αγνοούμε. 
Αλλά έχουμε αυτή την πίστη - ότι η ευδαιμονία μιας ολόκληρης ζωής 
θα εμφανιστεί από στιγμή σε στιγμή, με το χαμόγελο στα χείλη της. 
Μυρωδιές, αγγίγματα, ήχοι, ψήγματα από τραγούδια 
μας χαϊδεύουν, μας προσπερνούν, μας συγκλονίζουν ευχάριστα. 
Στη συνέχεια, κατά τύχη να  μια αστραπή: 
όποιον βλέπω εκείνη τη στιγμή τον ερωτεύομαι. 
Καλώ αυτό το άτομο και κραυγάζω: "Αυτή η ζωή είναι μακάρια! 
για χάρη σου, τόσα μίλια έχω διασχίσει! "
Όλοι οι άλλοι που ήρθαν κοντά και φύγαν μακριά 
στο σκοτάδι - δεν ξέρω αν υπάρχουν ή όχι.

- Ταγκόρ