Πρωτομαγιά!

 

Έτρεξα όλο χαρά να πιάσω κι εγώ τον Μάη

μα ζέσταμα δεν έκαμα κι ο κώλος μου πονάει

σ' ένα λιβάδι έφτασα γεμάτο από λουλούδια

όπως τα περιγράφουνε τα γλυκερά τραγούδια

καθώς που λέτε μάζευα τα μυρωδάτα άνθη

στο χέρι μου καρφώνεται κακόβουλο αγκάθι

δε ντρέπομαι να σας το πω, με λύγισε ο πόνος

γιατρός δεν αποδείχτηκε ούτ' ο πανδαμάτωρ χρόνος

απ' τις φωνές μου φαίνεται πως κάποιοι ανησυχήσαν

για την κατάστασή μου τη δεινή, γνώμες να λεν' αρχίσαν

ένας "λουμπάγκο!" φώναξε κι άλλος  "αλλεργία!"

κάποιοι είπαν όμως "καρδιακό!" κι άρχισε φασαρία

μάταια προσπάθησα να τους πω τι φταίει για την οδύνη

με σταματούσαν λέγοντας πως ξέρουνε εκείνοι

κι ενώ ετοίμαζαν μεταφορά για νά βρω θεραπεία

εγώ το έσκασα από 'κει μα έπεσα σε πορεία

δυο αστυνόμοι είπανε πως ύποπτος τους μοιάζω

πως σίγουρα επεισόδια κάθομαι και σχεδιάζω

για πότε με αρπάξανε και μ' έσυραν στο τμήμα

πίσω από τα κάγκελα φώναζα "είμαι θύμα"

την άλλη μέρα το πρωί μου είπαν "αθώος, φύγε"

με τούτα, με κείνα κι όλα αυτά δύο του Μάη πήγε

όρκο πήρα βαρύ λουλούδια ξανά να μην αγγίξω

και σε κάθε Πρωτομαγιά στον ύπνο να το ρίξω!