Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2023
Μετά την Καθαρά Δευτέρα
τσακισμένος ο
χαρταετός μαζεύει σκόνη
Χθες πόσο ψηλά πετούσε
και σήμερα σκόνη μαζεύει
σε αποθήκη σκοτεινή
Έχε γειά των αιθέρων χορευτή
θα σε θυμάμαι να πλέεις
πάνω στα κύματα των ανέμων
Κι όχι πεταμένο παιχνίδι
στη ντουλάπα
Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2023
Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2023
Μάθημα
Αρνείται να διδαχθεί ο γιος του Αδάμ
από του προγόνου του τα λάθη
Πόσο διψά για γνώση που δεν προορίζεται
για τον δικό του νου, πόσο φιλοπερίεργος παραμένει
Αναζητά νέα μέρη την κυριαρχία του να απλώσει
αυτός, που σε κόκκο άμμου κατοικεί κι από κει
θαρρεί πως τα πάντα διαφεντεύει, πως οφείλουν όλα
τα αστέρια στα γόνατα να πέσουν και να υποκλιθούν
στο μεγαλείο που νομίζει πως έχει κατακτήσει.
Άπληστα τα μάτια του στο σύμπαν στρέφει,
σε πλανήτες μακρινούς και μαύρες τρύπες
Και πόσο βολικά αγνοεί πως το σπίτι το δικό του ερημώνει
μα κι ότι μπορεί κάποια στιγμή το σύμπαν να στρέψει
κι αυτό, την προσοχή του σε αυτόν.
Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2023
Χορός στο ποτάμι
Την είδα πάνω στο ποτάμι να χορεύει
χωρίς τα αφανή ρεύματα να την ταράζουν
άφησα τη κίνησή της να με μαγεύει
καθώς τα σύννεφα τον ουρανό σκεπάζουν
Κύκνειο άσμα
Λένε πως ο κύκνος
πριν πεθάνει
τραγουδά για την αγάπη
Κοίτα πως ο έρωτας κι
ο θάνατος χέρι χέρι στην όχθη
περπατούν.
Σαν εραστές και σαν αδέρφια
αγκαλιασμένοι
χορεύουν ανάμεσα στη Γη, τον Άδη και
τον Ουρανό
Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2023
Το βάδισμα του χρόνου
Γεννήτορας ψευδαισθήσεων ο χρόνος
αντικατοπτρισμός κι ο ίδιος άλλωστε
στην άμμο της κλεψύδρας κολυμπούν
όνειρα προορισμένα, αόριστα να μείνουν
Μια αλυσίδα από δείκτες φτιαγμένη
τυλίγεται γύρω από τα άκρα των ανθρώπων
και σαν μαριονέτες τους κινεί πάνω στη σκηνή
μια τραγική κωμωδία που το τέλος της προσμένει
Ατέρμονο και αιώνιο το βάδισμά του
πέρα από τον ίδιο τον εαυτό του φτάνει
σε άχρονες ομίχλες θα ξεκουραστεί κι αυτός
και τελικά με το πέρασμά του θα ξεχαστεί.
Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2023
Μαθουσάλας
:max_bytes(150000):strip_icc()/Methuselah-1072801540-ee5e1de7d1974ae285f790b6dd55599c.jpg)
Καλύτερα μου είπανε πως θα 'ναι
το θάνατο νωρίς να αγκαλιάσω
μα προτού τέσσερεις με πάνε
του Μαθουσάλα θα 'θελα να μοιάσω
Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2023
Αστρίτης
Ιπτάμενο λουλούδι η πεταλούδα,
το πέταγμά της μου θυμίζει
το κυμάτισμα των μαλλιών σου
εκείνη την ζεστή ηλιόλουστη μέρα
Γύρισες να με κοιτάξεις μα εγώ
σαν τον αστρίτη γρήγορα
κάτω από τα ξερά φύλλα σύρθηκα
μη και μπορέσεις να δεις πίσω
από τα κοφτερά δόντια που έδειχνα
σε όλους πως πρόθεση να σε δαγκώσω
δεν είχα καμία
Αν και χώθηκα στις σκιές το βλέμμα
σου με έφτασε και φως έριξε στο σκοτάδι
είδες τι έκρυβα και κατάλαβες γιατί κρυβόμουν
χαμογέλασες και το χαμόγελό σου
όπως ο πρωινός ήλιος τον βρικόλακα
με μετέτρεψε σε στάχτη.
Ερωτήσεις
Στ' άστρα και το σύμπαν ψάχνεις για απαντήσεις
μα τη καρδιά σου πρώτα θα έπρεπε να ρωτήσεις
Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2023
Ίσιδα
Ήρθες πάλι χθες
σαν φάντασμα να με στοιχειώσεις
Πώς μπήκες μέσα δε γνωρίζω
ήμουν σίγουρος πως τις πόρτες
και τα παράθυρα καλά είχα σφαλίσει
με ξόρκια αρχαία και ψαλμούς
Μα εσένα, άνεμε της Ανατολής,
κόρη της Ίσιδας που κληρονόμησες
όλη της τη τέχνη της μαγείας
δεν υπάρχει άμυνα να σε περιορίσει,
ούτε μαγικό να σε σταματήσει
σαν πουλί θανατερό πετάς μέσα από τις σκιές
και μου θυμίζεις ανελέητα αυτά
που από χρόνια θα έπρεπε να έχουν ξεχαστεί.
Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2023
Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2023
Η Ώρα
Τρομερή του διαχωρισμού η ώρα
τότε που θα καθρεφτιστούν
οι πράξεις και οι σκέψεις που
κάνω τώρα
κι αν σε όλα καμαρώνω πως
είμαι άνθρωπος σωστός
αν αγάπησα είναι το κριτήριο
για το πόσο ήμουνα πιστός
Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2023
Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2023
Ψυχοσάββατο
_-_The_Day_of_the_Dead_(1859).jpg)
Ακούω τη ψαλμωδία τη γλυκιά
από τα χείλη των κεκοιμημένων
Χαίρονται που οι ζωντανοί
θυμούνται τα ονόματά τους
Αρχάγγελοι στέκουν ιλαροί
στων Ουρανών τις πύλες
αφήνουν να φτάσουν στα ψηλά
οι στεναγμοί και οι ελπίδες
Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2023
Τρελοί στίχοι της ερήμου
Στην έρημο οι άνεμοι
φυσούνε μανιασμένοι
οι Βεδουίνοι κρύβονται
τη νύχτα φοβισμένοι
άγιοι μόνο και τρελοί
και οι ονειροπαρμένοι
αδιαφορούν για δαίμονες
που ουρλιάζουν λυσσασμένοι
και γυρεύουνε απρόσεχτους θνητούς
σαν λύκοι πεινασμένοι
Οι γλάροι
Μέσα από τα γκρίζα σύννεφα
περνούν ανενόχλητοι οι γλάροι
με τις κακόφωνες στριγκλιές τους
χαλάνε την ησυχία του πρωινού
ούτε το κρύο, ούτε το χιόνι ή η βροχή
το πέταγμά τους επηρεάζουν
που ατάραχο συνεχίζει ακόμα
κι όταν οι άνεμοι δυναμώνουν
Το τραγούδι τους ετούτα τα
κακότροπα πουλιά δε διακόπτουν
ούτε και νοιάζονται για τις γνώμες
της υπόλοιπης κτίσης αφού αυτά
είναι πραγματικά ελεύθερα και
πλέουν πάνω από θάλασσες και πόλεις
Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2023
Η κραυγή του τσακαλιού
Στοιχειώνει τα δάση τις νύχτες
η σκιά σου, τα μάτια σου δυο
φωτιές που οργισμένες καίνε,
τρέφονται από τη δική σου πείνα
Λένε πως με το θάνατο πλάι πλάι
περπατάς, μυρίζοντας τα θύματα
που πρόθυμα θα του προσφέρεις
Μα εγώ ξέρω πλάσμα ευγενικό
πως κι εσένα σε αδικεί ο κόσμος
καθώς τις χάρες και τα προτερήματά
σου αγνοεί, την ώρα που ανατριχιάζει
ακούγοντας τη κραυγή σου
Πώς να καταλάβουν οι αδαείς
του τσακαλιού την υψηλή ποίηση
και τη περίτεχνη απαγγελία;
Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2023
Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2023
Αλήθεια
Αυτοί που τρέμουν το θάνατο
τη ζωή είναι που φοβούνται
κι όσοι απεχθάνονται τον διάβολο
κατά πως λένε
στ' αλήθεια μισούνε τον Θεό
τον καρπό τον απαγορευμένο
τρώνε κάθε μέρα, όχι για τη γνώση
μήτε την ελευθερία
αλλά για λυτρωθούνε κι απ' τις δύο
Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2023
Η πόλη μου
Γκρίζα πόλη που τα φτερά σου απλώνεις
απειλητικά σκεπάζοντας τις ζωές μας
αφιλόξενη μα συνάμα γοητευτική
ψυχρή με μια ζεστασιά αλλόκοτη
στα βάθη της καρδιάς σου
Τιτάνια τσιμεντένια μορφή
έτοιμη να καταπιείς κάθε εκατοστό
ελεύθερου εδάφους και να το αφομοιώσεις
Σκοτεινή τη μέρα μα τόσο λαμπερή τη νύχτα
με το ηλεκτρικό φως να διαπερνά τις φλέβες σου
γριά λάμια και ταυτόχρονα όμορφη και νέα
σαν νεράιδα που χορεύει στις όχθες των ποταμών
Πάρε με στα χέρια σου, αγκάλιασέ με και
εναπόθεσέ με απαλά στο παγωμένο τύμβο
που έχεις ετοιμάσει για μένα προ πολλού
Στοιχειωμένος πύργος
Προσπάθησα το μυαλό μου
πολλές φορές να καθαρίσω
να διώξω και την τελευταία σου σκιά
Σαν άστρο που πέφτει
να σε αποχαιρετίσω
Μα κάποια φαντάσματα
μένουν για πάντα στους
ερημωμένους πύργους, περιμένοντάς τους
εντελώς να καταρρεύσουν
Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2023
Εκδίκηση
Της εκδίκησης το πνεύμα
την πόλη ερημώνει
ούτε τα ποντίκια δε στέκονται
στο δρόμο απ' όπου πέρασε
Ζητά δικαιοσύνη ουρλιάζοντας
πάνω από τους τάφους των
φονευμένων, των αυτοχείρων
Τα δέντρα τα φύλλα τους γυρνούν
τα λουλούδια κρύβουν τους ανθούς τους
μόνο τα αδέσποτα σκυλιά στη νύχτα
αλυχτώντας τρέχουν ξοπίσω του
μια χορωδία δυσαρμονίας
Με αίμα ζητά το αίμα να ξεπλύνει
βλάσφημες προσευχές στον Ουρανό
αναπέμπει με φωνή τραχιά
Ακονίζει τον πέλεκυ, το ξίφος, το μαχαίρι
έτοιμο να ζωγραφίσει με τα χτυπήματά του
έναν ακόμα φαύλο κύκλο
Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2023
Παραμύθι
Μπλε φεγγάρι
τον λύκο σαγηνεύει
παγωμένα τα νερά
λίμνης μυστικής
πάντα μια πεντάμορφη
το τέρας περιμένει
μα ζουν αυτοί καλά
μόνο στου παραμυθά
τα χείλη
Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2023
I AM by JOHN CLARE | 19th Century poem analysis | John Clare I Am poetry ANALYSIS & CLOSE READING
I am yet what I am none cares or knows
My friends forsake me like a memory lost
I am the self-consumer of my woes
They rise and vanish in oblivion’s host
Like shadows in love’s frenzied stifled throes
And yet I am and live like vapours tost
Into the nothingness of scorn and noise
Into the living sea of waking dreams
Where there is neither sense of life or joys
But the vast shipwreck of my life’s esteems
Even the dearest that I love the best
Are strange nay rather stranger than the rest
I long for scenes where man hath never trod
A place where woman never smiled or wept
There to abide with my Creator God
And sleep as I in childhood sweetly slept
Untroubling and untroubled where I lie
The grass below above the vaulted sky
Ηττημένος
Στάθηκα όρθιος ακουμπώντας
το βάρος μου στο ξίφος και
κοίταξα τον ήλιο που εκείνη
την ώρα ολόλαμπρος ανέτειλε
Κουρασμένος μα όχι εξαντλημένος
ανέπνευσα βαθιά τον όλο αρώματα αέρα
Ναι, μια καινούρια μέρα είχε μόλις
γεννηθεί κι εγώ έτοιμος να τη περπατήσω
Σήκωσα το σπαθί, το δόρυ, την ασπίδα μου
και καθάρισα τις μπότες μου γελώντας
Γιατί χαρά μεγαλύτερη από άλλη μια μάχη
γι' αυτόν που γεννήθηκε πάντοτε να χάνει
δεν θα υπάρξει ποτέ στο χρόνο και τον χώρο
Πίνακας: Defeat του Evgeny Haspar
Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2023
Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2023
Διακοπή επικοινωνίας
Μη μου ζητάς να μιλήσουμε
μη με ρωτάς γιατί δεν τα είπαμε ποτέ
πώς να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε
αφού τη σιωπή μου δεν κατάλαβες
και τα λόγια σου με κούραζαν πολύ
Παγωμένα λόγια
Σαν τη χιονοθύελλα που
δεν έφτασε ποτέ
κι έμεινε παγιδευμένη
σε φράγματα υψωμένα
από τα βουνά
έτσι και τα λόγια μου
δεν κατάφεραν να σε
αγγίξουν, να σε συγκινήσουν
Εγκλωβίστηκαν πάνω
στα χείλη μου μέχρι που
βρήκαν μοίρα χειρότερη του θανάτου
Ξεθύμαναν και χάθηκαν στον
βόρειο άνεμο που φυσούσε
Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2023
Ζήλεια
Πώς ξέπεσες άγγελε του φωτός
και ταυτίστηκες με το σκοτάδι;
Δες, έξω το χιόνι πέφτει απαλά
πάνω στη γη που κάποτε το θρόνο
σου φιλοξενούσε, μα δεν ήταν αρκετός
Όταν του Αδάμ τα πνευμόνια και της Εύας
πήρανε την πρώτη τους ανάσα και τα μάτια
τους αντίκρισαν την ομορφιά του Κήπου
της Εδέμ, τότε η ζήλεια κατέλαβε τη σκέψη σου
Τα φτερά του αετού αντάλλαξες με τις νυχτερίδας
τις μεμβράνες και τα μακριά ξανθά μαλλιά σου
με κέρατα σαν τράγου αποδιοπομπαίου αντικατέστησες
Κοιτάς τώρα με μίσος αυτά που κάποτε αγκάλιαζες
με πάθος, και δάκρυα όξινα ρίχνεις στα κρυφά
για έναν Παράδεισο που χάθηκε και που ποτέ
δεν είχες αποκτήσει πραγματικά
Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2023
Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2023
Νύχτα
Νύχτα, πόσο ακατανίκητη η γοητεία της
Και η πιο άσχημη πόλη ακόμα
λουσμένη στο φως του ηλεκτρισμού
όμορφη γίνεται τυλιγμένη στο σκοτεινό περιβάλλον
Τα δάση και τα βουνά την ώρα τούτη φανερώνουν
τα καλά κρυμμένα μυστικά νοήματα που
την ημέρα πνίγονται από το θόρυβο της ζωής
Τα αστέρια στον ουρανό
τώρα διαλέγουν να λάμψουν και να φανερώσουν
την αιθέρια ομορφιά τους
Στην αγκαλιά της αφυπνίζονται οι άγιοι
και ξεφαντώνουν οι αμαρτωλοί
Άγγελοι και δαίμονες στους θνητούς
τη νύχτα διαλέγουν για να ψιθυρίσουν
Των ονείρων το βασίλειο
συντρίβει της πραγματικότητας τα όρια
χρωματίζοντας τον γκρίζο της καμβά
Παραιτήσου ήλιε για λίγες ακόμα ώρες
από το δικαίωμα της ανατολής
παραχώρησε τη θέση σου
στη σκοτεινή της καλλονή
ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟ, ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΜΟΥ, ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΜΟΥ
Συγγραφέας: Donne John
Αφού οι γιατροί μου απ’ την αγάπη τους κατάφεραν να γίνουν
Κοσμογράφοι, κι ο χάρτης τους, εγώ, απλωμένος
Ένα με το κρεβάτι αυτό, έτσι που να μπορέσουνε να δούνε
Πως αυτή είναι η νοτιοδυτική μου ανακάλυψη,
Μέσα απ’ τις στενωπούς του πυρετού και εξαιτίας τους να πεθάνω[3].
Χαίρομαι που σ’ αυτές τις στενωπούς βλέπω τη δύση μου.
Γιατί, αφού τα ρεύματά τους κανέναν δεν αφήνουν να γυρίσει πίσω,
Πώς θα μπορέσει να με πληγώσει η δύση μου; Όπως δύση κι ανατολή
Σ’ όλους τους χάρτες τους επίπεδους (όπως εγώ) συμπίπτουν,
Έτσι κι ο θάνατος αγγίζει την Ανάσταση.
Είναι ο Ειρηνικός Ωκεανός το σπίτι μου; Ή είναι
Τα πλούτη της Ανατολής; Είναι η Ιερουσαλήμ;
Οι πορθμοί του Anyan[4] του Μαγγελάνου και του Γιβραλτάρ,
Όλο στενωποί, και μόνο στενωποί οδηγούν σ’ αυτά,
Είτε κατοίκησε εκεί ο Ιάφεθ, είτε ο Χαμ είτε ο Σήμ.
Συλλογιζόμαστε πως ο Παράδεισος κι ο Γολγοθάς,
Ο σταυρός του Χριστού και του Αδάμ το δέντρο στον ίδιο τόπο έστεκαν.
Κοίταξε, Κύριε, και βρες και τους δύο Αδάμ ανταμωμένους μέσα μου.
Καθώς ο ιδρώς του πρώτου Αδάμ το πρόσωπό μου περιβάλλει,
Κάνε το αίμα του Αδάμ του έσχατου να γίνει μια αγκαλιά για την ψυχή μου.
Έτσι δέξου με, Κύριε, μες στην πορφύρα του τυλιγμένον.
Από τούτα τ’ αγκάθια του δωσ’ μου το άλλο στέμμα του.
Κι όσο για τις ψυχές των άλλων που κήρυξα σ’ αυτούς τον λόγο σου,
Ετούτο ας είναι το κείμενο του λόγου μου, το κήρυγμά μου στους δικούς μου:
«Για να μπορέσει ν’ αναστήσει, ο Κύριος ανατρέπει».
JOHN DONNE[1]
[1] Τζων Νταν (1572-1631). Εξέχων άγγλος ποιητής, ιερέας και θεολόγος "μυστικός". Παντρεύτηκε την Άννα Μουρ και απέκτησε επτά παιδιά. Μετεστράφη (καταγόμενος από ρωμαιοκαθολική οικογένεια) στον Αγγλικανισμό με την αντιιησουΐτικη διατριβή του «Ψευδομάρτυρας».
Διετέλεσε εφημέριος του Αγίου Παύλου και από το 1615 έως το 1621 εκφωνούσε τα κηρύγματά του μπροστά στον βασιλιά Κάρολο Α΄. Πέθανε στον άμβωνα, όπως τόθελε και ο ίδιος το 1631.
Τα κηρύγματά του είναι από τα καλύτερα στην Αγγλική γλώσσα, ένα ασυνήθιστο κράμα πάθους ευγλωττίας και γνώσης. Είχε ονομαστεί «Μονάρχης του ευφυολογήματος». Μετέφρασε στα ελληνικά 12 «φτερουγίσματα ευφημίας» ο δικός μας Κώστας Καρυωτάκης, που εκδόθηκαν με τίτλο «Τολμώντας τη μετάφραση ξεχωριστής ποίησης» εκδ. ΑΡΜΟΣ.
[2] Εννοεί ότι η προσευχή που κάνει ως ασθενής είναι μια πρόβα για την αιώνια δοξολογία της μέλλουσας ζωής.
[3] Per fretum febris (μέσα από τις στενωπούς του πυρετού). Ενώ νοτιοδυτική ανακάλυψη, εννοεί το αποκορύφωμα των επιτευγμάτων, επειδή στους χάρτες της εποχής νοτιοδυτικά ήταν η terra incognita.
[4] Ο πορθμός του Anyan δεν υπάρχει, τότε θεωρούσαν ότι περνούσε από τις δυτικές ακτές της Β. Αμερικής και έβγαινε στις ανατολικές, εκεί που είναι σήμερα οι πάγοι του Βόρειου πόλου.
Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2023
Το τραγούδι του Νοσφεράτου
Σαν το φίδι κύλησε
το αίμα απ' τη πληγή,
πέφτοντας κόκκινο
έβαψε το κάποτε λευκό
κρινάκι
Μη βιαστείς από τα
χέρια μου να το πάρεις
γιατί τα μάτια μου λάμπουν
σαν του αρπακτικού
Στις σκιές περίμενα τον
ήλιο τον λαμπερό να δύσει
για να μπορέσω κοντά σου
να βρεθώ αγαπημένη
Δε είναι το δώρο της αθανασίας
αυτό που στα πόδια σου αφήνω
αλλά της αποφυγής του θανάτου
Δέξου το και περπάτησε μαζί μου
ανάμεσα στης ζωής και του θανάτου το
γκριζωπό κενό
Θα περιμένω ομορφιά μου
μέχρι μαζί μου να δεχτείς
του σκοταδιού παιδί να γίνεις
ή μέχρις ότου ο ήλιος μετά
το λάλημα του πετεινού ολόλαμπρος
να βγει και να με κάνει στάχτη
Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2023
Τοπίο
Ήλιο τα μεσάνυχτα
είδα να ανατέλλει
να πέφτουν τ' αστέρια
και να πυρπολούν
τα μαύρα νερά της λίμνης
Το δέντρο της ζωής
μαράθηκε και πέφτει
κύμα σηκώθηκε σφοδρό
η σκόνη της ερήμου
Σε μια πέτρα κάθισα
με τους σκορπιούς να πίνω
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)