Λυπάμαι τους σοφούς

Ποιους λυπάμαι με ρωτάς;
Θα σου πω λοιπόν φίλε μου
πίνοντας την τελευταία γουλιά
της χλιαρής μου,πια,μπύρας.
Λυπάμαι όλους αυτούς,που 
τον βαρύ τίτλο του σοφού,
του φιλοσόφου,του διανοούμενου
φορτώσανε στα έρμα τους κεφάλια.
Που θέτουν ερωτήματα,όχι για νά 'βρουν
απαντήσεις αλλά για να ακούν την ίδια 
την πομπώδη τους ερώτηση,που μέσα σε 
λεπτομέρειες κολυμπάνε,μα να πιουν από 
την ουσία δεν μπορούν και μένουν διψασμένοι.
Γιατί το νερό που τους προσφέρεται ούτε 
να το δοκιμάσουνε δεν θέλουν και καταδικάζουν
εαυτούς στην ξηρασία της αυτοαποθέωσης να ζουν,
σαν της ερήμου τα άγονα εδάφη