Απλά θέλω να ζω
φυτεύοντας μανιτάρια
Σαν την ακρίδα να πηδώ
σε ψηλά χορτάρια
Γλυκό αέρα να ρουφώ
και με τα δυο ρουθούνια
Σε λάκκο με λάσπη να βουτώ
με άγρια γουρούνια
Σ' όσους με πρήζουν να πετώ
τσόφλια από φιστίκια
Τις διδαχές και τις σοφίες τους
να ρίχνω στα σκουλήκια
Κι όταν το βράδυ έρχεται
και το φεγγάρι βγαίνει
Να γράφω στίχους σατιρικούς
που τέτοιο κακό μας δέρνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου