Σάββατο 31 Ιουλίου 2021
Πέμπτη 29 Ιουλίου 2021
Slingshots - Σφεντόνες
A little bird
between the leaves
such a blissful sight
Thank God there are
no slingshots nearby
Ένα μικρό πουλάκι
ανάμεσα στα φύλλα
θέαμα γαλήνιο
Δόξα τω Θεώ δεν υπάρχουν
σφεντόνες κοντά
Τρίτη 27 Ιουλίου 2021
The presence
The presence
of mysteries long gone
living shadows of
those who have passed away
haunt me brothers and sisters
you're always welcome
Δευτέρα 26 Ιουλίου 2021
The unspeakable
Unspeakable primeval chants
Echo through dimensions
Long asleep
Horror now walks once again
Among the innocent souls
Who will harvest
Chaos follows its horned head
Paralyzing fear in his hideous gaze
Here comes the monstrosity
Awakened, starving, nefarious
Enter the fright
Σάββατο 24 Ιουλίου 2021
The curse
Παρασκευή 23 Ιουλίου 2021
Walpurgis night
As the sun sets
Behind the darkened
mountainsBetween the forest trees
Shadows become alive
The witch's chant
echoes through the ocean
of nightmares
Fiends are roaming the land
seeking their prey
A realm of abominations
is on its rise
Under the hermitic twilight
Find shelter dear passersby
for this is a walpurgis night
Πέμπτη 22 Ιουλίου 2021
Behind the curtains
Behind the curtains
that hide the reality
of dreams I have travelled
deep inside the realm of sleep
I searched and found
the fountain where
the primeval lies sleepless
observing
Τρίτη 20 Ιουλίου 2021
Δευτέρα 19 Ιουλίου 2021
Picnics !!!
Picnics are fun
eating sandwich with ants
Picnics are great
drinking juice with flies
Picnics make me relax
a rat is stealing my lunch
Picnics , they do suck!
Πολιτικά ορθόν!
Μη με γράφεις στα φρύδια σου
μη μπερδεύεις τη βούρτσα
είσαι μία χλαπάτσα
με μυρωδάτη πατούσα
η τριχωτή η μασχάλη σου
έχει βγάλει πια μούσια
κοίτα το μαύρο το χάλι σου
που μου θέλεις και λούσα !
Κυριακή 18 Ιουλίου 2021
Don Quixote
Beautiful prairie
image of bliss
plagued by an evil
windmill
A worthy opponent
for a knight like me
Σάββατο 17 Ιουλίου 2021
voodoo rhythm
Dancing in a voodoo rhythm
throwing her tarot cards
mists surround her room
talking to the spirits of the dead
she has a demon chained as her pet
by her call the night becomes so dark
her eyes turn red, her cup is full of blood
hear the hellish sound of the drum
tonight the moon is under her spell
she sings the song of how Lucifer fell
Παρασκευή 16 Ιουλίου 2021
Sir Galahad
Through the realms of dreams I sail
Playing the tune of the nightingale
I'm on a quest which I cannot fail
To find and bring the Holy Grail
Πέμπτη 15 Ιουλίου 2021
Τετάρτη 14 Ιουλίου 2021
The end of the dance - Το τέλος του χορού
The moth keeps on dancing
until it reaches the
web of the spider
Η νυχτοπεταλούδα χορεύει
μέχρι που πέφτει
στης αράχνης τον ιστό
Τρίτη 13 Ιουλίου 2021
Even death stands still
On a night so dark
when even the moon
shed no light to the woods
even the bravest tremble
as creatures abhorrent
roam the eldritch landscape
lurking for their prey
like spiders on their web
On a night such as this
even death stands still
Δευτέρα 12 Ιουλίου 2021
Blinding light - Εκτυφλωτικό φως
Fate dances
spinning my destiny
into a sphere
of blinding light
Χορεύει η Μοίρα
γνέθοντας το ριζικό μου
σε μια σφαίρα
εκτυφλωτικού φωτός
Κυριακή 11 Ιουλίου 2021
Future - Μέλλον
She lost her future
in the stars
She is stillseeking it in
the night sky
Tequila -Τεκίλα
The eighth day
God took a look at
His creation
And then He made tequila
Την όγδοη μέρα
κοίταξε ο Θεός
τη δημιουργία Του
κι έπειτα έφτιαξε την τεκίλα
Σάββατο 10 Ιουλίου 2021
Παρασκευή 9 Ιουλίου 2021
Grandeur - Μεγαλείο
Daisies
bow to
innocence's plain grandeur
Υποκλίνονται
οι μαργαρίτες
στης αθωότητας το απλό μεγαλείο
Unanswered prayer - Χωρίς ανταπόκριση προσευχή
Even an
unanswered prayer
remains divine
Και μια
χωρίς ανταπόκριση προσευχή
παραμένει θεϊκή
Πέμπτη 8 Ιουλίου 2021
Rock doves - Αγριοπερίστερα
Rock doves
are birds of mystique
is it their eyes, their wings
how they take off
or move around us?
Rock doves,
otherwordly creatures
indeed.
Τ' αγριοπερίστερα
είναι πτηνά μυστικιστικά,
είναι τα μάτια τους, τα φτερά τους
ο τρόπος που απογειώνονται
ή κινούνται ανάμεσά μας
Αγριοπερίστερα,
απόκοσμα πλάσματα
πράγματι.
Τετάρτη 7 Ιουλίου 2021
Can't tell the difference
Can't tell the difference
between a frog and a toad
Don't know when
I see a ship or a boat
They seem the same to me
a deer and a roe
I couldn't understand
if you're a friend or foe
But I am sure that I've had
nine tequilas in a row
Τρίτη 6 Ιουλίου 2021
Δευτέρα 5 Ιουλίου 2021
Κυριακή 4 Ιουλίου 2021
Σάββατο 3 Ιουλίου 2021
Little Red Riding Hood - Κοκκινοσκουφίτσα
Little Red Riding Hood
do not wait for the rain to stop
a wolf lurks nearby
Just run!
Κοκκινοσκουφίτσα
μην περιμένεις τη βροχή να σταματήσει
ο λύκος παραμονεύει
Τρέξε γρήγορα!
the gypsy's kiss - Της τσιγγάνας το φιλί
The fortune teller
gave me blessings
and the moon to guide me
I never forgot
the gypsy's kiss
H χαρτορίχτρα
μού 'δωσε ευχές
και το φεγγάρι να μ' οδηγεί
ποτέ δε ξέχασα
της τσιγγάνας το φιλί
Παρασκευή 2 Ιουλίου 2021
Πέμπτη 1 Ιουλίου 2021
Ένας ανεκπλήρωτος έρωτας
Νίκη Αλεξοπούλου
Η Μαρία Πολυδούρη και ο Κώστας Καρυωτάκης, δύο από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της λογοτεχνικής γενιάς του 1920, έκαναν αισθητή την παρουσία τους όχι μόνο με το ποιητικό έργο τους αλλά και με τον θυελλώδη έρωτα που γεννήθηκε ανάμεσά τους. Αν και επρόκειτο για δύο εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες, τα προσωπικά τραύματα και ο σφοδρός έρωτας που ένιωθε ο ένας για τον άλλο χαρακτήρισαν το δημιουργικό τους έργο, μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Ένας ανεκπλήρωτος έρωτας
Οι δύο ποιητές γνωρίστηκαν τον Δεκέμβριο του 1921 στη Νομαρχία Αθηνών, όπου εργάζονταν ως δημόσιοι υπάλληλοι. Η εξωστρεφής, απελευθερωμένη Μαρία Πολυδούρη, γοητεύτηκε αμέσως από τον μελαγχολικό, ταλαντούχο ποιητή. Αυτός με τη σειρά του θα ερωτευτεί τη δυναμική νεαρή ποιήτρια με τα μαύρα μάτια και το γλυκό χαμόγελο.
Παρ’ όλο που και οι δύο έτρεφαν έντονα συναισθήματα, ο έρωτας τους έμεινε ανεκπλήρωτος. Με πρόσχημα την καχεκτική του εμφάνιση, ο ντροπαλός ποιητής ζητά από την Πολυδούρη να χωρίσουν. Αργότερα της εξομολογείται πως πάσχει από χρόνιο αφροδίσιο νόσημα. Παρ’ όλο που εκείνη του προτείνει να παντρευτούν χωρίς να κάνουν παιδιά, ο Καρυωτάκης δε δέχεται αυτή τη θυσία και την απορρίπτει για ακόμα μία φορά.
Αυτή η επιμονή του να χωρίσουν γέννησε στην νεαρή ποιήτρια αμφιβολίες σχετικά με την ασθένειά του. Πολλοί θεώρησαν πως η ατίθαση, μποέμικη ζωή της προβλημάτισαν τον ποιητή. Ενώ η επικοινωνία τους συνεχίζεται μέσα από επιστολές, η προδομένη πια Πολυδούρη μετακομίζει στο Παρίσι.
Το τραγικό τέλος των δύο ποιητών
Και οι δύο ποιητές βρήκαν τραγικό θάνατο σε νεαρή ηλικία. Τον Ιούλιο του 1928, η εσωτερική συγκρουσιακή κατάσταση του Καρυωτάκη τον οδηγεί στην αυτοκτονία με πιστόλι, σε μια παραλία του Αμβρακικού. Στο άκουσμα της αυτοκτονίας του, η ήδη επιβαρυμένη υγεία της Πολυδούρη επιδεινώνεται. Στις 29 Απρίλιου του 1930, μετά από ενέσεις μορφίνης, αφήνει την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν.
Ένα ποίημα-ωδή στον έρωτα
Καταρρακωμένη από τον θάνατο του Καρυωτάκη, η Πολυδούρη γράφει το ποίημα «Μόνο γιατί μ` ἀγάπησες». Μέσα από την εξομολόγησή της, ο έρωτας εξιδανικεύεται και δίνει ουσία στην ύπαρξη του υποκειμένου. Το ερωτικό βίωμα του παρελθόντος εκφράζεται αυθόρμητα και ειλικρινά. Οι συναισθηματικές διακυμάνσεις της ποιήτριας φανερώνονται. Η σφοδρή επιθυμία για τον παρελθοντικό έρωτά της συναντιέται με τον πόνο και την μελαγχολία που φέρνει η απώλεια.
Μόνο γιατί μ’ αγάπησες – Μαρία Πολυδούρη
Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
στα περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες.
Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι’ αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
κ’ έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.
Μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν
με την ψυχή στο βλέμμα,
περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
της ύπαρξής μου στέμμα,
μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν.
Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα,
γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα.
Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες
έζησα, να πληθαίνω
τα ονείρατά σου, ωραίε που βασίλεψες
κ’ έτσι γλυκά πεθαίνω
μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες.
(Οἱ τρίλιες πού σβήνουν, 1928)