Επιφώνημα

Ω αστέρια όμοια σχεδιασμένα από κανέναν ζωγραφισμένα

Ω πόσο άπειρο κλεισμένο μες στο άδειο Τίποτα

Ω ιδέες αγέννητων θεών μυριάδων θεών

Ω ανίκητε χρόνε που κοιτάς τους ανθρώπους δίχως πρόσωπο

Ω πράγματα που σκεφτήκαμε και ποτέ δεν φαίνονται

Ω τόσες φευγαλέες στιγμές που γεννιούνται και πεθαίνουν

Ω όντα που πάσχουν εις  μάτην ζητώντας παρηγοριά

Ω, κόσμε άοσμε άχρωμε γεύση σκίνου

Ω μεγάλα πουλιά εγωιστικά μικρά πλάσματα

Ω μητέρα του παιδιού που κάποια μέρα φεύγει απ'το σπίτι

Ω νύχτες ξαγρύπνιας ποιητών κι εφήβων

Ω μεγάλη οδύνη

Κάρλος Εδμούντο Ντε Όρυ,Σαράντα Ποιήματα,εκδ. Ηριδανός