Χαμένος στο διάστημα

Άραγε τα αστέρια 
που λάμπουν τόσο μακριά,
οι πλανήτες που αδιάκοπα
χορεύουν στις τροχιές τους,
οι κομήτες που αέναα ταξιδεύουν
οι μετεωρίτες που ανελέητα
σε ουράνια σώματα προσκρούουν,
άραγε όλα αυτά τα θαυμάσια
δίνουν έστω μια δεκάρα για 
αυτά που στη Γη  συμβαίνουν;

Εσώτερο σύμπαν

Παράξενη αρρώστια 
που είμαστε οι άνθρωποι
Εξαπλωνόμαστε,μολύνουμε
σκοτώνουμε ο ένας τον άλλο
κάνουμε τη ζωή μας ανυπόφορη.

Παράξενη θεραπεία 
που είμαστε οι άνθρωποι
Δίνουμε χώρο, απολυμαίνουμε 
σώζουμε των άλλων τις ζωές
δίνουμε αξία στη ζωή όλων μας

Ασθένεια και γιατρικό,
θάνατος και ζωή
κόλαση και παράδεισος
Ασχήμια και ομορφιά
Όλα μαζί στο εσώτερο σύμπαν
που ονομάζεται ψυχή.

Hawkwind- Dust of Time

Ζω στα μάτια σου ..في عينيك عنواني ..

πηγή

قالت: حبيبي .. سوف تنساني

Είπε: Αγάπη μου .. Θα με ξεχάσεις

وتنسى أنني يوما

 Και θα ξεχάσεις ότι, μια μέρα ,

وهبتك نبض وجداني

 Σου έδωσα την καρδιά μου  

وتعشق موجة أخرى

Και θα λατρέψεις ένα άλλο κύμα

وتهجر دفء شطآني

 Και θα αφήσεις τη ζεστασιά  των παραλιών μου

وتجلس مثلما كنا

 Και θα καθίσεις, όπως το συνηθίζαμε 

لتسمع بعض ألحاني

 Για να ακούσεις μερικούς από τους ήχους μου

ولا تعنيك أحزاني

 Και δεν θα νοιάζεσαι για τις λύπες μου

ويسقط كالمنى اسمي

 Και το όνομά μου θα χαθεί όπως η ελπίδα

وسوف يتوه عنواني

Και η διεύθυνσή μου θα χαθεί

ترى .. ستقول يا عمري

Έτσι, αγάπη μου, θα πεις

بأنك كنت تهواني; !

Ότι  (κάποτε) με αγάπησες !?

* * *

فقلت: هواك إيماني

Τότε, είπα: η αγάπη σου είναι η πίστη μου

ومغفرتي .. وعصياني

η συγχώρεση μου και η ανυπακοή μου  

أتيتك والمنى عندي

 Σε συνάντησα με την ελπίδα

بقايا بين أحضاني

Να παραμένει στην αγκαλιά μου  

ربيع مات طائره

Σαν  την άνοιξη χωρίς ένα πουλί.

على أنقاض بستان

Πάνω στα ερείπια ενός κήπου,

رياح الحزن تعصرني

Οι άνεμοι της θλίψης με πιέζουν

وتسخر بين وجداني

Και γελούν  στο στήθος μου .

أحبك واحة هدأت

Σε αγαπώ .. σαν μια όαση  

عليها كل أحزاني

Στην οποία όλες οι λύπες μου βρίσκουν ηρεμία

أحبك نسمة تروي

Σε αγαπώ, σαν μια αύρα που λέει

لصمت الناس .. ألحاني

 τα τραγούδια μου στη σιωπή των ανθρώπων

أحبك نشوة تسري

 Σε αγαπώ .. όπως η έκσταση που κυλά

وتشعل نار بركاني

Και βάζει φωτιά στο ηφαίστειο μου . 

أحبك أنت يا أملا

Σε αγαπώ .. εσένα, Ελπίδα

كضوء الصبح يلقاني

Που όπως το φως του πρωινού  με συναντά .

أمات الحب عشاقا

Η αγάπη έχει σκοτώσει πολλούς εραστές , 

وحبك أنت أحياني

Και η αγάπη σου μου έχει δώσει ζωή .

ولو خيرت في وطن

Και αν μπορούσα να επιλέξω ένα σπίτι ,

لقلت هواك أوطاني

Θα έλεγα· το σπίτι μου είναι η αγάπη σου .

ولو أنساك يا عمري

 Κι αν θα σε  ξεχνούσα,

حنايا القلب .. تنساني

Η καρδιά μου θα με ξεχνούσε.

إذا ما ضعت في درب

Αν έχανα τον δρόμο μου, 

ففي عينيك .. عنواني

Θα  ζούσα .. στα μάτια σου .


Farouk Goweedah

Γεμάτος

afrilingual
«Είμαι ικανοποιημένος και χαρούμενος. 
Είμαι γεμάτος  μέσα μου, 
έξω και γύρω μου 
έχω αποκτήσει τις μικρές νοσταλγίες 
από τα χέρια μου, τα λαγόνια μου, την καρδιά μου 
και την ψυχή που ακολουθεί τη σκιά μου ».

Abioseh Nicol 

Πεύκα

afrilingual

Το φεγγάρι ανέβηκε μεταξύ μας, 
Ανάμεσα σε δύο πεύκα 
που σκύβουν το ένα στο  άλλο·

Η αγάπη με το φεγγάρι ανέβηκε 
Έχει τραφεί με τους μοναχικούς μας κορμούς·

Και τώρα είμαστε σκιές 
που προσκολλώνται η μία στην άλλη, 
αλλά φιλάμε  μόνο τον αέρα

Christopher Okigbo

Η προσευχή του Αγ.Εφραίμ του Σύρου

Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας και περιεργίας,

φιλαρχίας,και αργολογίας μη μοι δως.

Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης,

υπομονής και αγάπης χάρισαι μοι τω σω δούλω.

Ναι, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα,

και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.



ΕΡΜΗΝΕΙΑ.

Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, μην επιτρέψεις να με κυριέψει το πνεύμα της αργίας,

της περιεργίας,της φιλαρχίας και της αργολογίας

Χάρισε εσύ σε μένα, τον τιποτένιο σου δούλο, πνεύμα σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης,

υπομονής και αγάπης.

Ναι, Κύριε, και Βασιλιά μου, δος μου το χάρισμα να βλέπω μόνο τις δικές μου αμαρτίες και τα λάθη

και να μην κατακρίνω τον αδελφό μου.

Για Σένα που είσαι άξιος κάθε τιμής και δοξολογίας στους ατελεύτητους αιώνες. Αμήν. 

Σήμερα είναι Κυριακή

πηγή

Σήμερα είναι Κυριακή
Μ'έβγαλαν έξω στον ήλιο
Για πρώτη φορά σήμερα
Και για πρώτη φορά στη ζωή μου
                 έκπληκτος που ο ουρανός ήταν τόσο μακριά
                 τόσο  μπλε
                 τόσο απέραντος 
                 έμεινα ακίνητος
Τότε έκατσα στο έδαφος με σεβασμό
Έγειρα την πλάτη μου στον τοίχο
Ούτε το να κινούμαι με τα κύματα αυτή τη στιγμή
Αυτή τη στιγμή,ούτε η ελευθερία ,ούτε η γυναίκα μου
Η γη ,ο ήλιος κι εγώ
Είμαι πλήρης

Nazim Hikmet

Μεταμόρφωση

stgregoryofnarek

Και τώρα, εγώ, ο τελευταίος  των πιστών, 
στερούμενος  καλοσύνης, μελετώ με τα μάτια του μυαλού μου 
όλη τη δημιουργία από το τίποτα από το χέρι του Δημιουργού μας. 
Και με την ελπίδα, η πίστη μου μεγαλώνει 
ότι ο Ιησούς Χριστός μπορεί να κάνει ό, τι θέλει, 
όπως ο Παύλος συμβούλεψε και ο Δαβίδ δίδαξε.  
Όπως πιστεύω, έτσι μίλησα. 
Μακάρι οι προσευχές τους να ζήσουν μέσα μου 
, έτσι ώστε μέσα από την πίστη μου ίσως τον Ίδιο να γνωρίσω και τη δύναμή
 της Ανάστασής του. Και ότι μπορεί, 
σύμφωνα με τα λόγια του Αποστόλου, να μοιραστώ το 
μαρτύριο του  και τη δόξα που ακολούθησε. 
Γιατί η  αληθινή πίστη παρακολουθεί και μοιάζει με 
τη μεταμόρφωση της ανανέωσης, 
από την αμαρτία στην εξιλέωση, 
από την αδικία στη δικαιοσύνη, 
από την ακαθαρσία σ την αγιότητα, 
από τις  ασυγχώρητες θανάσιμες  παραβάσεις 
στην άμεμπτη ευδαιμονία, 
από τα γήινα δεσμά στην ουράνια ελευθερία. 

Γρηγόριος του Ναρέκ(Grigor Narekatsi),άγιος της αρμενικής εκκλησίας

Ποιήματα ταξιδιού

πηγή

Όταν ταξιδεύεις 
Τ'αστέρια σου μιλούν
Αυτό που λένε
Είναι συνήθως λυπητερό.

Το τραγούδι που κάποιος σφυρίζει
Μεθυσμένος τα βράδια
Είναι χαρούμενο
Αλλά το ίδιο τραγούδι
Μέσα από του τραίνο το παράθυρο
Δεν είναι.


Orhan Veli

Γνώση

πηγή
Η γνώση είναι να καταλάβεις
Να καταλάβεις ποιος είσαι.
Εάν δεν γνωρίζεις ποιος είσαι
Τι σημασία έχει η μάθηση;

Ο στόχος της μάθησης είναι
Να καταλάβουμε την αλήθεια του Θεού.
Γιατί χωρίς τη γνώση 
Είναι χαμένη σκληρή εργασία.

Μην πεις: τα ξέρω όλα,
Είμαι υπάκουος στο Θεό μου.
Αν δεν γνωρίζεις ποιος είναι ο Θεός
Αυτό είναι απλά  κούφια λόγια.

Είκοσι οκτώ συλλαβές
Διαβάζεις  από άκρο σε άκρο.
Μπορείς να ονομάσεις  το πρώτο "άλφα ''
Τι μπορεί να σημαίνει;

Ο Γιουνούς Εμρέ λέει επίσης
Άσε με να λάβω ό, τι χρειάζομαι.
Το καλύτερο δυνατό πράγμα
Είναι να βρω τέλεια ειρήνη.

Γιουνούς Εμρέ (; 1238-; 1320)

Πειρασμός

"Έλα",μου είπε,"πάμε τα παλιά να θυμηθούμε"

Τι να θυμηθώ;Πώς δάγκωνε το φίδι ή πως 

κέντριζε ο σκορπιός;

Τη γεύση που είχε το δηλητήριο στο στόμα;

"Δεν έχω τίποτα να θυμηθώ μαζί σου",είπα 

κι απομακρύνθηκα.

Σ'άφησα πίσω πια,σκόνη και σκιά

μια κακιά ανάμνηση,ένα τίποτα.

Θρηνητικό άσμα

Πώς να μην ερημώσει ο τόπος;
Πώς σκουλήκια να μη γεμίσουν τα δέντρα του;
Γιατί να δοθεί αγάπη σ'αυτούς που δεν αγάπησαν κανένα 
παρά τον εαυτό τους μόνο;
Γιατί έλεος να δοθεί σ'εκείνους που χωρίς έλεος
τα σωθικά του γείτονά τους κατασπάραξαν;
Γιατί αρρώστιες να μην μολύνουν τον αέρα
αυτών που με τα λόγια τους ζωές μολύναν;
Μη κοιτάτε τον Θεό,βοήθεια μην του ζητάτε
Σαν τελευταία πράξη αξιόλογη,σιωπηλά την 
τιμωρία σας δεχτείτε.

Φεύγε και σώζου

"Φεύγε και σώζου" ,το διάβασα,το έλεγε καθαρά
Μη χάνεις χρόνο να σκεφτείς,να ζυγίσεις,να υπολογίσεις
"Φεύγε και σώζου",τι γεμάτη μυστήριο φράση είναι αυτή;
Ξέκοψε από αυτά που σε δένουν,σε μαγεύουν,σε πληγώνουν
"Φεύγε και σώζου",είναι δυνατόν αυτό να σημαίνει κάτι;
Να μηδενίσεις,να σβήσεις και απ'την αρχή να ψάξεις νέο δρόμο
"Φεύγε και σώζου",δυο συμβουλές,δυο οδηγίες,δυο κατευθύνσεις
Μη ζητάς δόξα,φήμη,πλούτη,ζήτα την απλότητα,την ησυχία
"Φεύγε και σώζου",από πού,προς τα πού,από ποιον,προς ποιον
Από όλους μακριά μα και κοντά σε όλους,μόνος μα κι έτοιμος                                                           τους  πάντες ν' αγκαλιάσεις.       



"Φεύγε και σώζου" είναι η απάντησε που έλαβε ο Όσιος Αρσένιος προσευχόμενος στον Θεό για να αποφασίσει αν έπρεπε να μείνει στο παλάτι ή να φύγει για την έρημο.

Dengbêjan:οι τροβαδούροι της κουρδικής ιστορίας

thekurdishproject
Όταν ρωτήθηκε πρόσφατα για το ρόλο της αφήγησης στην κουρδική κουλτούρα,ο διάσημος σκηνοθέτης και συγγραφέας Kae Bahar είπε, «πιστεύω ότι αφήγηση είναι το πιο σημαντικό μέρος της ζωής μας. Είναι πολύ πιο σημαντική από ό, τι το πετρέλαιο». 

Έχει ένα δίκιο.

Για αιώνες,η αφήγηση έχει υπηρετήσει ως ένα είδος πολιτιστικού συνδετικού κρίκου για τους Κούρδους - έδενε οικογένειες στα χωριά, χωριά σε περιοχές, και τις περιοχές στο όνειρο ενός ανεξάρτητου έθνους-κράτους. Αυτό το όνειρο δεν έχει κλονιστεί, παρά τον πόλεμο, την κατοχή, την αναγκαστική μετανάστευση και κάθε είδους ταλαιπωρία που ήρθε στους ανθρώπους από τους Μογγόλους, τους Πέρσες, τους Οθωμανούς, τους Σαφαβίδες, τους Μπααθιστές, τους Τούρκους και, πιο πρόσφατα, το ISIS.

Κάθε μία από αυτές τις ισχυρές δυνάμεις προσπάθησαν είτε να εξαλείψουν ή να κυριαρχήσουν στους Κούρδους. Όλες απέτυχαν. Εν τω μεταξύ η κουρδική αφήγηση - και μαζί με αυτή, η  κουρδική ιστορία- συνεχίστηκαν.

Η πολιτιστική επιβίωση των Κούρδων είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή αν σκεφτεί κανείς ότι αυτό το έθνος των 40 εκατομμυρίων ανθρώπων δεν έχει ούτε επίσημη γλώσσα ούτε καν ένα ενιαίο αλφάβητο. Αυτό που έχει είναι μια ακλόνητη εθνική ταυτότητα που έχει ενημερωθεί και εμπνευστεί- θα μπορούσε κανείς να πει και τροφοδοτηθεί- με παραμύθια, μύθους και επικούς θρύλους που χρονολογούνται στις  προ-ισλαμικές εποχές.

Ιστορικά, οι Κούρδοι συγγραφείς συχνά έγραψαν στις κυρίαρχες γλώσσες όπου ζούσαν: αραβικά, περσικά, ή τουρκικά. Και κατά τη διάρκεια αυτών των αρχαίων ημερών, σχετικά λίγοι Κούρδοι εκπαιδεύτηκαν αρκετά καλά ώστε να διαβάζουν τη μητρική τους γλώσσα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μια τέτοια πλούσια προφορική παράδοση αναδύθηκε - οι Κούρδοι χρειάζονταν την  αφήγηση ως μέσο για τη μετάδοση της ιστορίας τους από τη μία γενιά στην επόμενη, ανεξάρτητα της κυβερνούσας εξουσίας ή της γλώσσας της προτίμησής της.

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της κουρδικής λαογραφίας, όπως εξήγησε η  κουρδολόγος Christine Allison εξήγησε, είναι η δυναμική αλληλεπίδραση μεταξύ προφορικής και γραπτής λογοτεχνίας. Μερικές κουρδικές ιστορίες προέρχονταν από προφορικά έπη που αργότερα καταγράφηκαν ως λογοτεχνικά έργα· άλλες ξεκίνησαν ως γραπτά κείμενα και  προσαρμόστηκαν για παραστάσεις αφήγησης. Αυτή η διασταυρούμενη επικονίαση έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την νόρμα σε πολλές άλλες κουλτούρες, όπου τα παραμύθια συνήθως εξελίσσονται σε μία μόνο κατεύθυνση: από τη προφορική στη γραπτή.

Όσον αφορά τη λεκτική πλευρά της εξίσωσης, ένα μεγάλο κομμάτι  για τη μετάδοση της συλλογικής μνήμης των Κούρδων πιστώνεται στους dengbêjan , επαγγελματίες τροβαδούρους που εξιστορούσαν επικές ιστορίες αγάπης και καημών,  ηρωισμού και τόλμης για τουλάχιστον 1.000 χρόνια.

Κάποτε χαρακτηρισμένοι  ως «οι πλανόδιοι πωλητές του κουρδικού πολιτισμού»,οι  dengbêjan συνέλαβαν το πάθος του κουρδικού αγώνα και στη συνέχεια το  διέδωσαν μακριά και ευρέως μέσα από την ποίηση και τις μπαλάντες τους.

Αυτές τις μέρες, οι dengbêjan εκτελούν νέο υλικό για τις πολιτικές συλλήψεις στην Τουρκία και τη συνεχιζόμενη μάχη κατά του ISIS στο Ιράκ και τη Συρία. Παρά το γεγονός ότι το ενδιαφέρον του κοινού για τις παραστάσεις τους είναι σε άνοδο, οι dengbêjan επί του παρόντος ωθούνται  στην παρανομία από τις ίδιες δυνάμεις που επιδιώκουν να φιμώσουν κάθε μορφή κουρδικής αφήγησης - ειδικά τη δημοσιογραφία.

Από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου, η τουρκική κυβέρνηση έχει φυλακίσει 148 δημοσιογράφους και έχει κλείσει 185 μέσα ενημέρωσης. Τα ΜΜΕ κουρδικής γλώσσας  - συμπεριλαμβανομένου του παιδικού  ραδιοτηλεοπτικού σταθμού Zarok - μπήκαν στο στόχαστρο της κυβέρνησης υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας.

Η προσπάθεια της Άγκυρας να λογοκρίνει τους Κούρδους δεν είναι μόνο κτηνώδης· είναι επίσης καταδικασμένη να αποτύχει στον ψηφιοποιημένο, υπερ-συνδεδεμένο κόσμο μας. Κάθε μέρα μια νέα γενιά επαγγελματιών φωτογράφων, κινηματογραφιστών, ποπ τραγουδιστών, bloggers και κωμικών αξιοποιεί την ψηφιακή τεχνολογία για να μοιραστούν τις ιστορίες τους πέραν των εθνικών συνόρων. Να μην αναφέρουμε και  τα social media. Κατά μέσο όρο την ημέρα, το hashtag #twitterkurds επισκέπτονται  έως και 3 εκατομμύρια άνθρωποι.

Ενώ η Τουρκία πασχίζει να εφαρμόσει μια μάταιη τάξη φίμωσης, πέρα ​​από τα σύνορά της, η κουρδική αφήγηση είναι αναπτυγμένη σε πολλαπλές μορφές - από κινηματογραφικά φεστιβάλ στο Λονδίνο, σε μουσικές συναυλίες στο Νάσβιλ, και μια πληθώρα μονοδραμάτων που σήμερα εκτελούνται στο Ερμπίλ και σε όλη τη Βόρεια Ευρώπη .

Πρόσφατα Το Κουρδικό Έργο, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση  με έδρα την Καλιφόρνια, ξεκίνησε ένα διαγωνισμό δοκιμίου για να ενθαρρύνει τους  νέους Κούρδους από όλη τη διασπορά να γράψουν τις προσωπικές αφηγήσεις για τις εμπειρίες τους.

«Πιστεύουμε ότι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να βελτιωθεί η διαπολιτισμική κατανόηση είναι να πούμε ανθρώπινες ιστορίες που υπερβαίνουν τα πρωτοσέλιδα των συμβατικών μέσων ενημέρωσης," εξήγησε ο Eric Facas, συν-ιδρυτής της οργάνωσης. "Σε αυτό το πνεύμα, ο διαγωνισμός ιστοριών Το Κουρδιστάν Μου προκάλεσε την κουρδική νεολαία να σκεφθεί την κληρονομιά της και να εξετάσει πώς οι φιλοδοξίες της θα μπορούσαν να διαμορφώσουν κάποια μέρα το μέλλον του έθνους."

Και έτσι η αρχαία παράδοση των Κούρδων της  κρυφής αφήγησης συνεχίζεται - από τους απαγορευμένους στίχους ενός μεσαιωνικού dengbêj , μέχρι τις εκφραστικές παρατηρήσεις ενός 10χρονου δοκιμιογράφου στο YouTube .

Αυτή η παράδοση εξακολουθεί να υφίσταται - ελλείψει ισχυρών και ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης. Επιμένει - χωρίς την υποστήριξη κάποιας  εγκαθιδρυμένης πολιτιστικής υποδομής. Ευδοκιμεί - επειδή ένα παγκόσμιο ακροατήριο ακούει με προσοχή, και από την πλευρά τους, μερικές φορές μια ιστορία είναι πιο πολύτιμη από το πετρέλαιο.

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο Rudaw .

Πότε;

Πότε έγινε ο καθαρός αέρας
τόσο πνιγηρός,δηλητηριώδης;
Πότε η πρωινή δροσιά μετατράπηκε
σε καύσωνα αφόρητο;
Πότε το γέλιο πνίγηκε κάτω
από το αφόρητο βάρος της κραυγής;
Πότε όλη η ομορφιά με το ρούχο 
της ασχήμιας ντύθηκε μπροστά μου;
Πότε η παραμονή στο τόπο αυτό 
έγινε βασανιστήριο αντί για θαύμα;

Ο "ποιητής Αυγερινός"

Ο Μυστικός

sufiway.eu
Ένας μυστικός γνωρίζει 
χωρίς γνώση, 
χωρίς διαίσθηση ή πληροφορία, 
χωρίς περισυλλογή 
ή περιγραφή ή αποκάλυψη. 
Οι μυστικοί δεν είναι οι εαυτοί τους.

Attar

Κενό

Στάθηκα θαυμάζοντας το υπέροχο τοπίο
Τι μεγαλείο απλώθηκε μπροστά μου!
Και τότε,για μία μόνο στιγμή-τι το 'θελα-
έστρεψα το βλέμμα μου προς τα μέσα,
προς την ψυχή μου,σίγουρος πως θα 
δω αρετές,ομορφιά,λαμπρότητα!
Κοίταγα,έψαχνα,αφουγκραζόμουν
μέχρι που κατάλαβα.Μέσα στα βάθη 
του εαυτού μου δεν υπήρχε τίποτα,παρά 
μόνο ένα μαύρο,αχόρταγο,αδηφάγο κενό.

Πως ήρθε η φωτιά στη Σαμόα

Καθώς το φεγγάρι ανέτειλε, ο ήλιος άρχισε να χάνεται  στον νυχτερινό ουρανό στη Σαμόα. 
Ήταν σκοτεινά και ο πατέρας του Ti'iti'i ετοιμαζόταν να πάει στη δουλειά. 
Ο Ti'iti'i μετά βίας μπορούσε ποτέ να δει τον πατέρα του. Έτσι, μια μέρα έφυγε κρυφά από το σπίτι για να ακολουθήσει τον πατέρα του στη δουλειά.

Καθώς έφτασαν σε ένα βουνό, ο πατέρας του Ti'iti'i φώναξε στο βουνό, 
λέγοντας "Tatala Maia», που σημαίνει «άνοιξε βουνό». Στη συνέχεια, το βουνό άνοιξε.

Ο πατέρας  του Ti'iti'i μπήκε μέσα, και ο Ti'iti'i ακολούθησε ξωπίσω του. 
Καθώς ακολουθούσε ο Ti'iti'i, ανέβηκε σε ένα κοντινό δέντρο.


Και να ο πατέρας του να εργάζεται για ένα γιγαντιαίο, άσχημο πράγμα που φύσαγε φωτιά παντού. 
 Ο Ti'iti'i ήταν τόσο έξαλλος ώστε κατέβηκε από το δέντρο και διέταξε το τέρας [να του δώσει] τη φωτιά. 
Αλλά ο θεός της φωτιάς δίστασε, έτσι ο Ti'iti'i του πρότεινε να παλαίψουν. 
Τότε άρχισαν να παλεύουν  και ο  Ti'iti'i έριξε το θεό της  φωτιάς στο έδαφος.

Ο Ti'iti'i απαίτησε μαγειρεμένο φαγητό, έτσι ο θεός της  φωτιάς του το πρόσφερε. 
Έκαναν  μια μεγάλη γιορτή, και όλη η οικογένεια ήρθε για να γιορτάσει. 
Έτρωγαν τόσο γρήγορα που κάηκαν τα στόματά τους, αλλά και πάλι ήταν ευτυχείς.

wicked.org.nz

Η παραπάνω ιστορία επαναειπώθηκε από παιδιά του δημοτικού της Ν.Ζηλανδίας

Παράδεισος χαμένος*

Βλέπω τα μέρη που έτρεχα μικρός,
βράχια,χορτάρι,δέντρα.
Θυμάμαι γέλια και κλάματα
παιχνίδια,τσακωμούς,συγχωρήσεις
Τα βλέπω τώρα πάλι μπροστά μου.
Εδώ θα ζήσω,έλεγα,εδώ είναι 
το σπίτι,το φρούριο,ο Παράδεισός μου.
Γελοιότητες,βαρύγδουπες,γελοιότητες...

Διαθήκη(+ένα τραγούδι των Marillion)*

Όταν έρθει η ώρα του θανάτου
και κλείσω τα μάτια μου για πάντα
ένα πράγμα έχω να ζητήσω.
Να μην ακουστούν ωραία λόγια,
"τι καλός που ήταν,τι ευγενικός ,πόσο θα μας λείψει"
Κι η ακολουθία πολύ να μην τραβήξει
με τα τροπάρια άρτια εκτελεσμένα 
και ιερείς πολλούς με άμφια μεγαλόπρεπα
Ένας παπάς ειν' αρκετός  και το ψάλσιμο απλό ας είναι
κι όσοι κάνουν τον κόπο να έρθουν ή 
μετά να με θυμηθούν,αντί για επικήδειο
ένα ποτηράκι κρασί κόκκινο,γλυκό 
για τις καλές και τις κακές στιγμές που μοιραστήκαμε
να πιούνε ακούγοντας Marillion.

Γυρισμός*

Χρόνια περάσαν,πάνω από δέκα
Τόσα είναι από τότε που τελευταία φορά
τα πράσινα δάση αντίκρισα κι έτρεξα
στα ψηλά και άγρια βουνά.Που ήπια 
απ'το νερό των πηγών το παγωμένο.
Που είδα πρόσωπα από παλιά αγαπημένα.
Πόσες αναμνήσεις ξεπηδούν,μυρωδιές και ήχοι.
"Λοιπόν,πώς αισθάνεσαι;Τι σκέφτεσαι;",με ρώτησε
"Τίποτα",απάντησα,"απολύτως τίποτα."

Λύτρωση

cedarhyme

Μια σκάλα περιμένει αυτό το κουρασμένο ταξιδιώτη
Καθώς  κουτσαίνει,
Πρόθυμος, συγκρατημένος
Αναπνέοντας το 
Άρωμα της χαμένης παιδικής ηλικίας ...
Αναζητώντας αυτό που ο Κύριος του όρισε

Επινοεί, 
Μετανοεί ...

Για εκεί ... μέσα από ένα μονοπάτι
μεθυστικού γιασεμιού
Μια επιστολή,που  τώρα έχει πια λήξει,
Ξετυλίγει την ψυχή του εκ νέου ...


Σε ένα χωριό κοντά ...
Της εκκλησιάς η  καμπάνα χτυπά.
Αχ, ο χτύπος της αιωνιότητας ...
Τον  ακούει!
Και γρήγορα,
ρίχνει 
την τήβενο της ματαιοδοξίας ...

Πράγματι, ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αντισταθεί
στης γοητείας τη βροχή και την ομίχλη
Άρματα τώρα τον καλούν
Στην ένδοξη του ανάβαση στους Ουρανούς

Grace Halabi

Πίνακας:Fady Chammas

Το παραμύθι του ξένου

vivliothekarios
Μια μέρα ήρθε στην πόλη μας ένας άνθρωπος. Το πρόσωπό του δεν μας άρεσε, ήταν διαφορετικό απ' το δικό μας. Στα μάτια του έκλαιγαν παιδιά, σκούζανε βομβαρδισμοί στα αυτιά του και φωνές απελπισίας, η μύτη του μύριζε καπνούς και καμμένη σάρκα, οι λέξεις του ήταν ο ύπνος των νεκρών. Δεν μας άρεσε. Γι' αυτό μια μέρα του αλλάξαμε τη μούρη. Τη σκάψαμε, την πλάσαμε με αίμα, μαύρη την κάναμε. Σαν την ψυχή του. Κι έτσι το πρόσωπό του μοιάζει τώρα με το δικό μας πρόσωπο.

***
ο πίνακας είναι του Emil Nolde

Μετάνοια απούσα

Αυτούς και αυτές 
που κυνήγησα
που έδιωξα 
που συκοφάντησα
που έβλαψα 
με συντριβή θυμάμαι
όσο ψάχνω
τους επόμενους και τις επόμενες
που θα κυνηγήσω
θα διώξω
θα συκοφαντήσω
θα βλάψω...

Το κέντρο του σύμπαντος

poetrytranslation

Κάθε αυγή, καθώς ανοίγεις τα μάτια σου 
αντικείμενα 
ξυπνούν
αυτό το φωτιστικό 
αυτό το βιβλίο 
αυτ;ό το  φκασκί τσαγιού 
αυτό το γραφείο και το μολύβι και το  σπιρτόκουτο 
αυτά είναι το κέντρο του σύμπαντος 
μαζεμένα σε ένα σπίτι που δεν σου ανήκει 


Iraj Ziayi

Το κλειδί

Μη ψάχνεις να μάθεις 
πως νεκρούς θα αναστήσεις
Μη ζητάς τα μυστικά 
του κόσμου να κατακτήσεις 
Των αγγέλων ν'ακούσεις 
το μελωδικό τραγούδι
Θυσία μόνο γίνε για τον 
πληγωμένο αδελφό σου.
Άκου τον,μίλα του,χαμογέλα του
Και τότε δες πως οι πύλες 
του Παραδείσου για σένανε ανοίγουν

C'est la vie - Emerson, Lake & Palmer

Emerson, Lake & Palmer - Lucky Man

Νεσαουαλκόγιοτλ,ο ποιητής αυτοκράτορας

inside-mexico

“Yo soy Nezahualcóyotl, Soy el cantor”  
"Είμαι ο Νεσαουαλκόγιοτλ , είμαι ο τραγουδιστής"



Ηγέτης, ποιητής, πολεμιστής, αρχιτέκτονας·ο Νεσαουαλκόγιοτλ ήταν ένας μεγάλος στοχαστής, σοφός και πολυτάλαντος.Ο Νεσαουαλκόγιοτλ γεννήθηκε στο Texcoco το 1402 .



Ήταν γιος της πριγκίπισσας Matlalcihuatzin , κόρης του Huitzilíhuitl , βασιλιά των Αζτέκων και  δεύτερου άρχοντα του Τενοχτιτλαν και του  Ixtlilxóchitl έκτου άρχοντα του Chichimec και άρχοντα του Texcoco .



Κατά τη γέννησή του  ονομάστηκε Acolmiztli ή Ισχυρό Πούμα, αλλά οι τραγικές συνθήκες που έζησε στην εφηβεία του, τον έκαναν να αλλάξει το  όνομά του σε Νεσαουαλκόγιοτλ , ή Πεινασμένο Κογιότ.



Η όχθη της λίμνης του Texcoco τον 15ο αιώνα ήταν πυκνοκατοικημένη αφού η  λίμνη  διευκόλυνε τις επικοινωνίες, αλλά από την άλλη πλευρά, αυτός ο εξαιρετικά πυκνός πληθυσμός προκαλούσε την εξάντληση των κατάλληλων εδαφών για συγκομιδή και καλλιέργεια.

Λόγω αυτού του προβλήματος κάποιες φυλές άρχισαν να επεκτείνουν τα εδάφη τους σε περιοχές με μεγάλο γεωργικό δυναμικό. Οι ενέργειες αυτές δημιούργησαν εχθρότητα και πολέμους μεταξύ των φυλών της λίμνης, με πιο  αξιοσημείωτη αυτή που  πραγματοποιήθηκε  εις βάρος του λαού του Azcapotzalco .



Η πόλη τους είχε εξαντλήσει τα καλλιεργήσιμα εδάφη και μην μπορώντας  να θρέψουν τους ανθρώπους τους, στη συνέχεια κατέλαβαν το έδαφος των  Texcoco .

Ο Νεσαουαλκόγιοτλ , μόνο δεκαέξι ετών, αντιμετώπισε την εισβολή των  Tepanec υπό την ηγεσία από τον του άρχοντα του Azcapotzalco , Tezozómoc , του  οποίου η πρόθεση ήταν να δολοφονήσει τον πατέρα του και όλη την οικογένειά του για να μπορέσει  να πάρει στην κατοχή του θρόνου.



Ο Νεσαουαλκόγιοτλ ήθελε να αποκρούσει και να αντιμετωπίσει την επίθεση, αλλά ο πατέρας του προτίμησε να φύγουν και να παραμείνουν κρυμμένοι μέχρι να βρουν υποστήριξη από τις γειτονικές φυλές.



Ο βασιλιάς και ο πρίγκιπας τουTexcoco   βρήκαν καταφύγιο στις σπηλιές του Tzinacanoztoc και Cualhyacac , ενώ οι εισβολείς Tezozómoc έψαχναν  την πόλη και τις γύρω περιοχές είναι για να τους βρουν.



Δεν μπορούσαν να κρυφτούν εκεί για πολύ καιρό, και έτσι ο Ixtlilxóchitl διέταξε το γιο του να πάει μέσα στο δάσος, ενώ ο ίδιος και μερικοί πιστοί άνδρες προσπάθησαν, με μικρή επιτυχία, να κρατήσουν τους κατακτητές  της πόλης.



Ο Νεσαουαλκόγιοτλ επέστρεψε και πήγε στη Tlaxcala , διέταξε τους υποστηρικτές της να εγκαταλείψουν την αντίσταση, ενώ βρήκε έναν τρόπο να τους απελευθερώσει από  την τυραννία.



Ο Tezozómoc προσφέρει μια μεγάλη ανταμοιβή για την σύλληψη του, αλλά ο Νεσαουαλκόγιοτλ με την  οξύνοια του, κατάφερε να εξαπατήσει τους διώκτες του, μέχρι που οι σύζυγοι των αρχόντων του Τλατελόλκο και του Μεξικού το 1420, έπεισαν τον  Tezozómoc να τον συγχωρήσει.



Μετά το θάνατο του Tezozómoc το 1427, τον διαδέχθηκε ο Maxtla . Έστησε πολλές ενέδρες στον  Νεσαουαλκόγιοτλ , καμία από τις οποίες δεν  ήταν επιτυχημένη.



Ο Νεσαουαλκόγιοτλ διοργάνωσε ένα κοινό μέτωπο με μεγάλες διπλωματικές δεξιότητες και ικανότητες, προσελκύοντας  άλλες πόλεις που ήταν δυσαρεστημένες με την τυραννία των  Tepanec , κυρίως τις Huejotzincas και Tlaxcaltecas .



Ο στρατός του, που αποτελούνταν από περισσότερα από χίλια άτομα, πέτυχε την κατάκτηση των Acolman και Otumba, και κατάφερε να πάρει το Texcoco .



Μετά απελευθέρωσε τις πόλεις Τλατελόλκο και Tenochtitlan  μετά από μια τεράστια μάχη, και μετά από 114 ημέρες,  ο  Νεσαουαλκόγιοτλ κατέστρεψε το Azcapotzalco .



Ο Νεσαουαλκόγιοτλ σκότωσε τον Maxtla στη μάχη. Αποφασισμένος να δημιουργήσει μια ένδοξη εποχή στο Μεξικό, ο ίδιος συνέταξε τη συμφωνία της Τριπλής Συμμαχίας με τον Totoquihuatzin , άρχοντα του Tacuba , και τον Itzcóatl , άρχοντα του Τενοχτιτλαν .


Ο Tacuba εξαφανίστηκε από τη σκηνή κάποια στιγμή μετά την ολοκλήρωση του αγώνα , αλλά η συνεργασία του κράτησε όλη τη διάρκεια του 15ου αιώνα.



Ο Νεσαουαλκόγιοτλ έχασε την εξουσία  από τα χέρια του εξαγριωμένου Acolhuas και αναζήτησε καταφύγιο στο δάσος Chapultepec , αν και το 1429 είχε ανακτήσει τη δύναμή του  για μια ακόμη φορά και μεταφέρθηκε την κυρίαρχη  θέση του στη λίμνη υπέρ της Τενοχτιτλαν , η οποία μετατράπηκε σε μια ανεξάρτητη πολιτεία .

Μετά το θάνατο του  Νεσαουαλκόγιοτλ κατά το έτος 1472, ο γιος του, Nezahualpilli , ανήλθε στο θρόνο για να συνεχίσει να κυβερνά με τα ίδια επεκτατική πολιτική που ασκήθηκε από τον πατέρα του μέχρι  το 1516.

Ο Νεσαουαλκόγιοτλ πραγματοποίησε ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό επίτευγμα στο Texcoco , όπου έχτισε πολλούς κήπους, υδραγωγεία, μνημεία και παλάτια.

Μεταξύ των πιο περίλαμπρων δημιουργιών του είναι το υδραγωγείο που είχε κατασκευαστεί για την παροχή πόσιμου νερού στο  Τενοχτιτλαν στο δάσος του Chapultepec , και ένα υπέροχο παλάτι που είχε λουτρά σκαλισμένα από βράχο.



Σήμερα, περίπου τριάντα ποιητικές συνθέσεις που γράφτηκαν από τον Νεσαουαλκόγιοτλ επιβιώνουν.



Η ποίησή του έχει μια βαθιά φιλοσοφία που του έδωσε, κατά τη διάρκεια της ζωής του, τον τίτλο του σοφού ανθρώπου.



Η ποίησή του αγγίζει ουσιώδη θέματα που υπερβαίνουν το χρόνο.



Περιέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία που μιλούν για την πορεία του ως πολεμιστή, που τώρα χρησιμεύουν ως ιστορικές αναφορές.



Θλίβεται για το μεταβατικό χαρακτήρα των εγκόσμιων, ενώ την ίδια στιγμή γιορτάζει την άφιξη της εποχής της βροχής, τη γέννηση των λουλουδιών, και το τραγούδι της άνοιξης.



Ικετεύει τα ζωντανά πλάσματα να μην μαραζώσουν  και λαχταρά για την ύπαρξη μετά  το θάνατο. Μερικές στιγμές φαίνεται σαν να μιλάει σε ένα μοναδικό Θεό.



Η λεπτότητα και η μαεστρία της γλώσσας του, έχει την ικανότητα να διατηρεί ένα τεράστιο  συμβολικό και λυρικό βάρος, ακόμα και σε άλλες γλώσσες .



Η πνευματική λαμπρότητα του Texcoco , τώρα γνωστή ως η Χρυσή Εποχή του Texcoco , όπου αναπτύχθηκαν οι τέχνες,ιδρύθηκε  η πολιτική τάξη , και ενθαρρύνθηκαν ο πολιτισμός και η εκπαίδευσης αποδίδεται στον Νεσαουαλκόγιοτλ.



Η απίστευτη πολιτιστική ανάπτυξη στο Texcoco ξεπέρασε τα σύνορα και επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τις γύρω περιοχές.

Ω Ζωγράφε

hellopoetry

Ω 

Αγαπημένε 

Ζωγράφε 

Γιατί με 

εγκατέλειψες 

εντελώς, 

Γιατί χωρίς δάκρυα; 

Παρ 'όλο τον πόνο, 

παρ' όλη τη θλίψη, 

παρ 'όλο το σκοτάδι, 

στην καρδιά Σας με εγκατέλειψες.

Τι θα αφήσουμε;

inside-mexico


Τι θα πάρω μαζί μου;

Θα αφήσω τίποτα δικό μου μετά από μένα 
 στη γη;

Τι θα κάνει η καρδιά μου;

Ίσως να ερχόμαστε να ζήσουμε μάταια, να φυτρώσουμε στο έδαφος;

Ας αφήσουμε τουλάχιστον λουλούδια.

Ας αφήσουμε τουλάχιστον τραγούδια. 



Nezahualcoyotl

Ελπίδα

inside-mexico

Quien con la esperanza vive, alegre muere.

Αυτός που ζει με την ελπίδα πεθαίνει ευτυχισμένος.

Μεξικάνικο ρητό

Παρεξήγηση

Θαυμάζεις μου είπες την ηρεμία μου.
Εντύπωση σου κάνει η ατάραχη γαλήνη,
που με πινελιές προσεκτικές βάφει τον 
τόνο της φωνής μου.
Ω,καλέ μου φίλε!Πώς μπόρεσες να μπερδέψεις
την απάθεια,με την μελαγχολία;

Προσευχή

poetryfoundation

Θέλω ένα θεό
ως συνεργό μου
που περνά νύχτες
σε σπίτια
κακόφημα
και σηκώνεται αργά
τα Σάββατα

ένα θεό
που σφυρίζει
μέσα στους δρόμους
και τρέμει
μπροστά στα χείλη 
της  ερωμένης  του

ένα θεό 
που περιμένει στη γραμμή
στην είσοδο 
κινηματογράφων
και του αρέσει να πίνει
café au lait

ένα θεό
που φτύνει 
αίμα από 
φυματίωση και
δεν έχει ούτε καν
αρκετά για το λεωφορείο

ένα θεό 
χτυπημένο
αναίσθητο
από το γκλομπ
ενός αστυνομικού
σε μια διαδήλωση

ένα θεό 
που κατουριέται 
από φόβο
βλέποντας 
τα ηλεκτροφόρα καλώδια
των βασανιστηρίων

ένα θεό 
που πονάει
ως το τελευταίο
οστό και 
δαγκώνει τον αέρα
Με πόνο

έναν άνεργο θεό
έναν εντυπωσιακό θεό
έναν πεινασμένο θεό
έναν φυγά θεό
έναν εξόριστο θεό
έναν εξοργισμένο θεό

ένα θεό
που λαχταρά
από τη φυλακή
για μια αλλαγή
στη τάξη 
των πραγμάτων

θέλω ένα 
πιο θεϊκό 
θεό

 FRANCISCO X. ALARCÓN

Τριάντα χρόνια

sufiway

Για τριάντα χρόνια 
ζητούσα το Θεό. 
Αλλά όταν κοίταξα προσεκτικά 
διαπίστωσα ότι στην πραγματικότητα 
ο Θεός 
ήταν ο αιτών 
και εγώ το ζητούμενο.

Bayazid Bastami

Λίμνη Ρίτσα: ένας θρύλος της Αμπχαζίας

abkhazworld

Οι ηλικιωμένοι λένε μια ιστορία που άκουσαν από τους παππούδες τους. Υπήρξε μια κοιλάδα εκεί όπου υπάρχει η λίμνη Ρίτσα τώρα.

Οι άνθρωποι που ζούσαν στην κοιλάδα  ήταν πλούσιοι, αλλά πολύ άπληστοι. Εκεί ζούσε μια χήρα όχι  πολύ μακριά από αυτούς. Η χήρα είχε πολλά παιδιά. Ήταν πολύ φτωχή. Η γυναίκα εργαζόταν όλη μέρα και όλη νύχτα, αλλά δεν μπορούσε να παρέχει στα παιδιά της τα προς το ζην. Η οικογένεια έμενε χωρίς τροφή, πάντα πεινασμένη.Οι  γείτονές της είχαν  πλούσια συγκομιδή από κεχρί και σιτάρι. Η πλούσια οικογένεια κάλεσε την χήρα να εργαστεί, αλλά δεν της έδιναν πολλά χρήματα. Μερικές φορές έπαιρνε λίγο αλεύρι. Η χήρα ποτέ δεν παραπονέθηκε. Ήξερε ότι δεν θα πάρει τίποτα παραπάνω  από τους πλούσιους συγγενείς της. Μια μέρα η φτωχή οικογένεια δεν είχε τίποτα να φάει. Τα μικρά παιδιά έκλαιγαν.

- Θέλουμε να φάμε, θέλουμε να φάμε.

Η γυναίκα πήγε στους γείτονές της και πάλι, αλλά αρνήθηκαν να της δώσουν κάποια τρόφιμα. Όταν γύρισε πίσω στο σπίτι τα παιδιά της έκλαψαν πικρά. Στη συνέχεια, η γυναίκα γέμισε το κατσαρολάκι της με πετραδάκια και το έβαλε στη φωτιά.

Η χήρα και τα παιδιά της κάθισαν γύρω από τη φωτιά κοιτάζοντας το κατσαρόλακι.- θα μαγειρέψω για σας, περιμένετε λίγο, - είπε η χήρα.

Τα μικρά παιδιά έκλαιγαν. Σύντομα αποκοιμήθηκαν. Ένας γέρος ήρθε στην κοιλάδα. Ήθελε να περάσει τη νύχτα. Ο άνθρωπος πήγε στα σπίτια, αλλά κανείς δεν άνοιξε την πόρτα. Σύντομα ο γέρος έφτασε κοντά στο σπίτι της χήρας. Χτύπησε την πόρτα. Η γυναίκα βγήκε από το δωμάτιο. Τον κάλεσε στο σπίτι της. Ο γέρος μπήκε στο δωμάτιο και είπε - Θέλω να φάω πολύ. Μπορείτε να μου δώσετε κάποια τρόφιμα;

- Ω, ναι μπορώ - απάντησε η γυναίκα.

- Βλέπω τις πέτρες στο κατσαρολάκι. Τι θα μου δώσεις να φάω; - Ρώτησε ο γέρος.

- Δεν έχω τίποτα, αλλά θα περιμένω.

- Πρέπει να τηρήσω τη φιλοξενία και να σου δώσω φαγητό - είπε η χήρα.

Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα οι πέτρες στο κατσαρολάκι είχαν μετατραπεί σε αλεύρι. Η γυναίκα ήταν πολύ χαρούμενη και μαγείρευε το φαγητό. Η χήρα έδωσε το γεύμα στον καλεσμένο  της. Ξύπνησε τα παιδιά της και έδωσε φαγητό και σ'αυτά. Όταν η χήρα σηκώθηκε νωρίς το πρωί ο γέρος είχε ήδη φύγει. Είδε  νερό γύρω από το σπίτι της. Το νερό ήταν παντού.

Δεν ήξερε τι είχε συμβεί. Η γυναίκα είδε ένα στενό μονοπάτι από το σπίτι της. Η χήρα πήρε τα παιδιά της και προχώρησε στο μονοπάτι.

Το νερό ανέβαινε ψηλότερα και ψηλότερα. Σύντομα η γυναίκα έφτασε στην όχθη. Εκείνη την ώρα η κοιλάδα είχε βυθιστεί. Μια όμορφη λίμνη εμφανίστηκε στο χώρο της κοιλάδας. Ονομαζόταν λίμνη Ρίτσα. Η χήρα και τα παιδιά της έζησαν ευτυχισμένοι στην όχθη της λίμνης Ρίτσα για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Μετάφραση: Ludmula Katsba, 2010

Ο θρήνος του αγριογούρουνου

africanpoems

Σκότωσα ένα αγριογούρουνο στην παγίδα. 
Φώναξε κλαίγοντας, 
Πού είναι ο πατέρας μου; 
Ω, κι αυτός σκοτώθηκε από τον κυνηγό, 
αλλά πέθανε από ένα βέλος 
ενώ εγώ πεθαίνω από τη θηλιά.


Κυνηγετικό τραγούδι Κικουσούμα,Τανζανία

Ομορφιά

sikhnet.com

Η ομορφιά δε βρίσκεται στο δέρμα αλλά κάτω απ'αυτό.

Η μαγευτική ομορφιά είναι ευφορία,εφήμερη και οδυνηρή.

H ομορφιά γίνεται αντιληπτή με του νου τα μάτια.

Η αιώνια ομορφιά βρίσκεται στις αρετές.

Η εσωτερική ομορφιά ακτινοβολεί στο πρόσωπο.

Η ομορφιά βρίσκεται στην απορρόφηση του καλού ηθικού                                                                                            χαρακτήρα.

Η ομορφιά βρίσκεται στις αγαθές πράξεις.

H αληθινή ομορφιά στο τέλος θα φανεί.

Ramneet Kaur

White Sun - Long Time Sun

Blind Guardian - And The Story Ends

Μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας(Ψαλμός 145ος)

apostoliki-diakonia
ΑΙΝΕΙ, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον· 2 αἰνέσω Κύριον ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω. 3 μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία. 4 ἐξελεύσεται τὸ πνεῦμα αὐτοῦ. καὶ ἐπιστρέψει εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ· ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἀπολοῦνται πάντες οἱ διαλογισμοὶ αὐτοῦ. 5 μακάριος οὗ ὁ Θεὸς ᾿Ιακὼβ βοηθὸς αὐτοῦ, ἡ ἐλπὶς αὐτοῦ ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτοῦ 6 τὸν ποιήσαντα τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς· τὸν φυλάσσοντα ἀλήθειαν εἰς τὸν αἰῶνα, 7 ποιοῦντα κρῖμα τοῖς ἀδικουμένοις, διδόντα τροφὴν τοῖς πεινῶσι. Κύριος λύει πεπεδημένους, 8 Κύριος σοφοῖ τυφλούς, Κύριος ἀνορθοῖ κατερραγμένους, Κύριος ἀγαπᾷ δικαίους, 9 Κύριος φυλάσσει τοὺς προσηλύτους· ὀρφανὸν καὶ χήραν ἀναλήψεται καὶ ὁδὸν ἁμαρτωλῶν ἀφανιεῖ. 10 βασιλεύσει Κύριος εἰς τὸν αἰῶνα, ὁ Θεός σου, Σιών, εἰς γενεὰν καὶ γενεάν.

Κύκλος

Ο κύκλος,ο κύκλος σημαίνει 
περικλείω τα πάντα μέσα μου
Ο κύκλος σημαίνει ότι όρια
δεν έχω όταν την αγκαλιά μου ανοίξω
Ο κύκλος σημαίνει ότι κορυφή 
δεν υπάρχει,όλοι ίσοι μα και ξεχωριστοί
Ο κύκλος σημαίνει ότι δεν τρυπάω
δεν χτυπώ αλλά περικλείω και συγχωρώ
Ο κύκλος σημαίνει ότι το Κέντρο με 
ορίζει,νοηματοδοτεί την ύπαρξή μου
Ο κύκλος σημαίνει προσφέρω και προσφέρομαι
μη ζητώντας τίποτα.

Η νύχτα της Ιβηρίας

Άνθισε πάλι η καρδιά σαν ρόδο
Για σένα επιθυμώ ξανά να γράψω...
Απ'το Νταριάλι ένας γερανός
Πετάει προς τα μέρη των Χαζάρων.

Απλώνεται μέσα στις φλόγες η Ιβηρία
Παίζουνε ούτι οι ιτιές πάνω απ'τον Μτκβάρι
Των περατάρηδων ακούγεται απαλός σκοπός
Και στο νερόλακκο χώθηκε το φεγγάρι...

Μισοκοιμούνται στον αχερώνα γαλάζια τα χωράφια
Στραφταλίζει η σοδειά σαν το λυχνάρι.
Εδώ βολεύτηκε του Τσέγκις Χαν όλη η γενιά...
Πες,μυλωνά,το παραμύθι.

Πες μας για το παλιό,θλιμμένο Κάρτλι
Ή πες να τραγουδήσουμε για μιαν αρχοντοπούλα...
Απ'το Νταριάλι ένας γερανός
Πετάει προς τα μέρη των Χαζάρων.

Γκιώργκι Λεονίτζε

(Ανθολογία Γεωργιανής Ποίησης, εκδ. Καστανιώτη)

Grigol Orbeliani-Γκρηγκόλ Ορμπελιάνι

Γεννήθηκε στην Τιφλίδα και οι πρόγονοί του ήταν από τους ισχυρότερους φεουδάρχες της Γεωργίας,,ο δε πατέρας του συγγενής του βασιλιά της Γεωργία Ηράκλι(Ηράκλειου) του Β΄.
Η αδελφή του Εφέμια ήταν η μητέρα του ποιητή Νικολόζ Μπαρατασβίλι.Ο Ορμπελιάνι πήρεε μέρος στους ρωσοπερσικούς και ρωσοτουρκικούς πολέμους και το 1833 καταδικάστηκε επειδή συμμετείχε στη συνωμοσία για την παλινόρθωση της εθνικοφεουδαρχικής μοναρχίας στη Γεωργία.Στα 1842 κατέπνιξε την εξέγερση κατά του Τσάρου στην Γκούρια,πολέμησε επίσης στην Τσετσενία και στο Νταγκεστάν και παρασημοφορήθηκε πολλές φορές.Από το 1870 συμμετείχε στον λογοτεχνικό πόλεμο "πατέρων και παιδιών" υπερασπιζόμενος την παραδοσιακή ποιητική.Η διαμάχη αυτή αφορούσε στο ρόλο της λογοτεχνίας,στη γλώσσα και στο ύφος.Η νέα γενιά θεωρούσε πως η λογοτεχνία έπρεπε να είναι κοντά στο λαό και επιθυμούσε να ελευθερώσει τη γλώσσα από τις αρχαίες φόρμες της.

Η Πρόποση

Έβαψε ο Αυγερινός ρόδινη την ανατολή

Στον ουρανό χαρά σκορπίζει,στον κόσμο ομορφιά!

Μακριά σπαρμένα σύννεφα πήραν φωτιά

Ο ουρανός φωτίζεται,ομορφαίνει...Στα μάτια μας χαρά!

Της νύχτας το σκοτάδι λιγοστεύει,φεύγουνε τ'άστρα από ψηλά!

Με χίλιες φωνές την αυγή καλωσορίζουν τα πουλιά!

Φυσάει κι ο πρωινός αέρας δροσίζει την καρδιά!

Άρχισαν ν'ανασαίνουν τα λουλούδια,στον κήπο να θροΐζουν τα                                                                                                  κλαδιά!

Α,πόσο όμορφα ξυπνάει η φύση η κοιμισμένη!

Σωπάστε...Νιώστε...Δεν ακούτε;Τ'αηδόνι κελαηδεί.

Από το βιβλίο:"Ανθολογία Γεωργιανής Ποίησης",εκδ.Καστανιώτης

Κήρυγμα

Ακολουθώντας Αυτόν που ήρθε
όχι να κρίνει αλλά τον κόσμο αυτό να σώσει.
Πώς μπορείς εσύ,σκληρότερα απ'όλους να δικάζεις;
Κι αν δεν είναι ο φτωχοί η μέριμνά σου
αλλά του λόγου Του η εξάπλωση,πες μου 
ποιο καλύτερο κήρυγμα υπάρχει από 
τις πληγές των ξεχασμένων να επιδέσεις;

Κάτω από το βλέμμα Του

Κάτω από το βλέμμα του Θεού

κανείς να κρύψει δεν μπορεί

το πρόσωπό του το αληθινό.

Σκουλήκια και βδέλλες και λάσπη

που μέσα στα σκοτεινά μέρη της 

ψυχής κρύβονται.Μα Αυτός τα βλέπει

όλα.Γιατί δεν είναι κάπου μακριά

απόμακρος απ'όλους.

Γιατί μέσα μας είναι ο θρόνος Του,

στην καρδιά του καθενός.

Πώς να κρυφτείς,λοιπόν,από τον εαυτό σου;

Το Ψαλτήρι

apolytrosis
Τήν πρώτη θέση ἀνάμεσα στά διδακτικά βιβλία τοῦ κανόνα τῆς Π. Διαθήκης κατέχει τό βιβλίο πού ὀνομάζεται Ψαλτήρ ἤ Ψαλτήριον ἤ Βίβλος Ψαλμῶν ἤ Ψαλμοί. Εἶναι μιά συλλογή 150 θρησκευτικῶν ποιημάτων μέ περιεχόμενο πότε δοξολογικό καί εὐχαριστιακό, ἄλλοτε θρηνητικό καί κατανυκτικό καί ἄλλοτε διδακτικό καί προφητικό.
  Ἡ κεντρική ἰδέα ὅλου τοῦ βιβλίου συνοψίστηκε πολύ εὔστοχα ἀπό τόν μεγάλο θεολόγο καθηγητή Π. Τρεμπέλα σέ μία φράση: «Ὁ Θεός καί ὁ ἄνθρωπος κατενώπιον τοῦ Θεοῦ». 
Ὁ συγγραφέας του: Ὁ μεγαλύτερος ὄγκος αὐτῶν τῶν ποιημάτων εἶναι δημιουργήματα τοῦ θεόπνευστου προφητάνακτος Δαβίδ, ἀλλά καί οἱ ἐλάχιστοι ψαλμοί πού δέν ἀποδίδονται σ᾿ αὐτόν ἔχουν γραφεῖ κατά ἀπομίμηση τῶν δικῶν του, ἀπό ποιητές τρόπον τινά μαθητές τοῦ Δαβίδ. Ἔτσι δέν ἀπέχει πολύ ἀπό τήν ἀλήθεια ἡ γνώμη τοῦ Χρυσοστόμου καί ἄλλων Πατέρων ὅτι ὁ Δαβίδ εἶναι ὁ συνθέτης τοῦ Ψαλτηρίου καί δικαιολογεῖται ἡ ὀνομασία μέ τήν ὁποία ἐπικράτησε τό βιβλίο: Ψαλμοί τοῦ Δαβίδ. 
 Ἡ χρήση του: Τούς Ψαλμούς, ἀνάλογα μέ τό περιεχόμενό τους, τούς χρησιμοποιοῦσαν οἱ Ἑβραῖοι στή λατρεία τους. Ἡ ἀπαγγελία τους συνοδευόταν συνήθως ἀπό τό ψαλτήριο, ἔγχορδο μουσικό ὄργανο, πιθανόν κάτι παρόμοιο μέ τή γνωστή ἅρπα. 
 Στήν ἐποχή τῆς Κ. Διαθήκης ὁ ἴδιος ὁ Κύριος καί ἀργότερα οἱ ἀπόστολοι στό κήρυγμά τους συχνά ἀνατρέχουν στούς Ψαλμούς. Ἐπίσης οἱ συγγραφεῖς τῆς Κ. Διαθήκης χρησιμοποιοῦν τό βιβλίο τῶν Ψαλμῶν περισσότερο ἀπό ὅλα τά ἄλλα βιβλία τῆς Π. Διαθήκης. Σέ ὅλη τήν Κ. Διαθήκη βρίσκουμε περίπου 400 μέ 500 παραθέματα ἀπό τήν Παλαιά. Τά μισά ἀπ᾿ αὐτά εἶναι στίχοι τοῦ Ψαλτηρίου. 
 Στή λατρεία τῆς Ἐκκλησίας ἐπίσης διαβάζεται περισσότερο ἀπό ὅλα τά ἄλλα βιβλία ὄχι μόνο τῆς Παλαιᾶς ἀλλά καί τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ἤδη οἱ πρῶτοι χριστιανοί ἔκαναν συχνή χρήση τῶν ψαλμῶν καί μάλιστα τῶν μεσσιακῶν, αὐτῶν δηλαδή πού περιεῖχαν προφητεῖες γιά τήν ἔλευση, τή ζωή, τό θάνατο καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Ὁ Μ. Βασίλειος ὀνομάζει τό βιβλίο τῶν Ψαλμῶν «φωνή τῆς Ἐκκλησίας» καί ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας μᾶς πληροφορεῖ ὅτι «σφόδρα αὐτῇ ἐν ἐκκλησίᾳ Κυρίου ταῦτα ψάλλουσιν εἰς ὑπακοήν τοῦ λαοῦ». 
 Μέ ἰδιαίτερο ζῆλο χρησιμοποιοῦσαν τό Ψαλτήρι οἱ μοναχοί, ἐνῶ σύμφωνα μέ τόν δεύτερο κανόνα τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τίθεται ὡς ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιά τή χειροτονία εἰς ἐπίσκοπον ἡ γνώση τοῦ Ψαλτηρίου ἀπό τόν ὑποψήφιο. 
 Μάθαιναν καί ἀποστήθιζαν ψαλμούς ὄχι μόνο οἱ ἐπίσκοποι καί οἱ ἱερεῖς, ἀλλά καί οἱ πιστοί καί τούς ἔψαλλαν σέ διάφορες περιστάσεις τῆς ἰδιωτικῆς τους ζωῆς. Ὁ ἅγιος Χρυσόστομος μᾶς πληροφορεῖ χαρακτηριστικά ὅτι πολλοί ἄνθρωποι δέν γνώριζαν οὔτε ὀνομαστικά τά βιβλία τῆς Π. Διαθήκης, γνώριζαν ὅμως ἀπ᾿ ἔξω κάποιους ψαλμούς. 
 Ὅπως μᾶς παραδίδει ὁ Μ. Βασίλειος, ἡ ἐκφώνηση τῶν ψαλμῶν γινόταν στήν Ἐκκλησία μέ τρεῖς τρόπους: 1) Ἕνα πρόσωπο ἀπήγγειλε τόν ψαλμό (μονοφωνικά). 2) Δύο χοροί ἀπήγγειλαν ἐναλλάξ (ἀντιφωνικά). 3) Δύο ἤ καί περισσότεροι χοροί ἀπήγγειλαν ταυτόχρονα τόν ψαλμό (πολυφωνικά). Ἡ ἀπαγγελία γινόταν «ἐμμελῶς», ἀλλά μέ τρόπο πού νά μποροῦν ὅλοι νά συναπαγγέλλουν.
  Ἀπό τίς πρῶτες συνάξεις τῶν χριστιανῶν ἡ παράδοση τῆς ἀνάγνωσης τοῦ Ψαλτηρίου ἔφτασε μέχρι τήν ἐποχή τῆς Τουρκοκρατίας, ὅπου τό Ψαλτήρι καί τό Ὀκτωήχι ἦταν τά πρῶτα βιβλία πού μάθαιναν νά διαβάζουν τά Ἑλληνόπουλα. Γι᾿ αὐτό καί στήν περίοδο ἐκείνη ἔγιναν πολλές ἐκδόσεις του. Ἀπό τό 1486 ὥς τό 1821 ἐκδόθηκε περισσότερες ἀπό 45 φορές. Τήν δια ἐποχή ἐκδίδονται ἐπίσης καί πολλές μεταφράσεις τοῦ Ψαλτηρίου. 

Βενιαμίν
Ἀπολύτρωσις 64 (2009) 298-299