Αμέτρητοι διάδρομοι
διαστάσεις άπειρες
σε κόσμους αχανείς
Κι εσύ, φάντασμα κοσμικό
να στοιχειώνεις το σύμπαν μου
σε εκατομμύρια εκδοχές
σαν του Πόε το κοράκι
με κυνηγάς,
τα ίδια λόγια
μονότονα επαναλαμβάνεις
Μα τα δεσμά σου έχουν ατονήσει
της δίνης τη ταχύτητα
αδυνατούν πια να μαγέψουν
Σ' αφήνω πίσω πια
μακάβρια σκιά
σαν νήματα μπλεγμένα
όλοι τούτοι οι δρόμοι
τους κόσμους τους οδηγούν
σ' ένα αύριο λουσμένο φως
Πίνακας: Ιωάννης Μολυντρής * Παράλληλοι Κόσμοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου