Έλληνας πολίτης

 

Τα σύννεφα πυκνώσαν 

κι εμένα τι με νοιάζει

άσε τον προφήτη 

σαν κόρακας να κράζει

Στον γκρεμό βουτώ

όλο χαρά και τρέλα 

δε θέλω αλεξίπτωτο

θ' ανοίξω μια ομπρέλα

Στη λίμνη λιάζομαι

ανάμεσα σε κροκοδείλους

άσπρα τα μαύρα κάνω

του εχθρούς μου βλέπω φίλους

Έτσι θα πορεύομαι

ρίψασπις οπλίτης

ξέρεις βρε ποιος είμ' εγώ; 

Έλληνας πολίτης!!!!