Σοῦτσος Παναγιώτης
Κλάδους εἰκοσαπιθάμους εἶχε δρῦς καὶ εἶχεν ἅμα
στέλεχος χωροῦν εἰς μόλις ἑκατὸν ἀνδρῶν ἀγκάλας·
ἐπεσκίαζε χιλίους διαβάτας κατὰ γράμμα
φέροντας καμήλων ἵππων συνοδίας τρισμεγάλας.
Ἦλθε καταιγὶς Κυρίου
κ' ἔῤῥιψε τοῦ Ὀλυμπίου
τὴν δεκάτην ἕκτην στήλην τὴν κοσμοῦσαν τὰς Ἀθήνας
καὶ τὰς πέτρας εἰς τὴν Φθίαν ἐσφενδόνισεν ἐκείνας
ὅσας εἶδ' ὁ Δευκαλίων ἐπὶ τοῦ κατακλυσμοῦ του
οὐρανόθεν μετὰ κρότου νὰ κατέρχωνται τόσούτου.
Εἰς τὴν δρῦν αὐτὴν πεσοῦσα ἡ βοῶσα καταιγὶς
ἔῤῥιχεν ἀνθισταμένην τὴν αὐθάδη κατὰ γῆς,
τὸ εὐλύγιστον δὲ στῆθος τῆς πλησίον της καλάμου
ἔμπροσθέν τῆς καταιγίδος κατεκλίνθη σχεδὸν χάμου·
ὑπεκάμφθη δεξιόθεν,
ἔκυψεν ἀριστερόθεν
καὶ ἡ θύελλα παρῆλθεν μὴ ἀντίστασιν εὑροῦσα·
καὶ ἡ κάλαμος ὠρθώθη ἔπειτα οὐδὲν παθοῦσα·
φέρουσα ἡ δρῦς τὰ νῶτα εἰς τὸν ποταμὸν κυρτὰ
τὰς καλάμους ἐρωτᾷ
- Πῶς ἀδύνατοι σεῖς οὗσαι καὶ λεπταὶ δὲν ἐκριζοῦσθε;
- Κλὶν' εἰς τὴν ἰσχὺν τῶν ἄλλων ἡ ἀσθένεια ἡμῶν·
σεῖς αἱ δρύες ἄνευ λόγου ἄκαμπτοι, δὲν ταπεινοῦσθε,
καὶ εἰς τοῦτον συντριμμέναι φέρεσθε τὸν ποταμόν.
Ἐπιμύθιον.
Ἐκριζοῦσιν ἀντιστάσεις ἄκαιροι τοὺς πανσθενεῖς
συνεταὶ ὑποχωρήσεις σώζουσι τοῦς ἀσθενεῖς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου