Ας χτυπήσουν πένθιμα οι καμπάνες!
Μαζευτείτε όλοι με ρούχα μαύρα,
με θλιμμένα πρόσωπα και δακρυσμένα μάτια.
Αφήστε λίγο χώμα πάνω μου
και πιείτε στην ανάμνησή μου ένα ποτό.
Θρηνήστε αν το θέλετε,μα μη ξεχνάτε·
όσα μαζί ζήσαμε και όσα είπαμε
ας σας συντροφέψουν μέχρι και πάλι
σε μέρος διαφορετικό να συναντηθούμε.
Let the bells mournfully chime!
Gather all around me wearing black,
with sad faces and tearful eyes.
Put some dirt on me
and have in my remembrance a drink.
Grieve if you like but do not forget;
what we lived and what we said
may accompany you all untile once again
in a different place we will meet.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου