Χορεύτρια

 

Στου χρόνου τα θραύσματα

στου χώρου τα κομμάτια

σε είδα να χορεύεις

Εσύ, ιέρεια του ονείρου

τη σφαίρα φέρνεις τη θαλπωρή

στους κατοίκους

του παγωμένου κενού

Κοσμική σκόνη σαν κονφετί

γύρω σου αιωρείται

ενώ το άπειρο 

με χάρη συρρικνώνεις 

Πώς μπορείς με άνεση 

τέτοια αναρχία να εισάγεις

στου χάους την ασάλευτη τάξη;