Πήρε το δόρυ.
ζώστηκε το σπαθί
και φόρεσε πανοπλία
Το κράνος παραμάσχαλα,
στον ώμο το τουφέκι
Του δώσαν σακίδιο
μ' εφόδια γεμάτο
τον εχθρό να στείλει
του είπαν,
στης θάλασσας τον πάτο
Τον χαιρέτησε ο βασιλιάς
και ο αυτοκράτορας μαζί
ο Πρόεδρος, ο πρωθυπουργός,
και όλη η Βουλή
Με άλογα, με άρματα
με αεροσκάφη που τον ήχο
σε γρηγοράδα ξεπερνάνε
Σε όλες τις εποχές και
στις συνθήκες όλες
με τιμές τον θάβουν
-και τον ξεχνούν-
και τ' όνομά του γράφεται
στο μνημείο των πεσόντων...
...η γυναίκα του θρηνεί,
τα παιδιά του κλαίνε,
του πολέμου οι χορηγοί
γι' αυτόν αστεία λένε....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου