Η Μαρίνα των βράχων και η Μαρίνα Καραγάτση, η μία ένα ποιητικό ιδανικό η άλλη μια πραγματική γυναίκα που συχνά ταυτίζονται στην φαντασία των αναγνωστών.
Οδυσσέας Ελύτης, «Η Μαρίνα των βράχων»: «Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη - Μα πού γύριζες»
Ο πρώτος αυτός στίχος από το διάσημο ποίημα του νομπελίστα ποιητή μας δημιούργησε ένα λογοτεχνικό μύθο που ταξιδεύει μέχρι τις μέρες μας. Το ειδύλλιο του Ελύτη με την Μαρίνα Καραγάτση έκανε πολλούς να σκεφτούν πως ο ποιητής του Αιγαίου εμπνεύστηκε από τη μούσα του.
Εκείνο το αξέχαστο καλοκαίρι του 1955 στην Άνδρο το πέρασαν μαζί ο Εμπειρίκος η γυναίκα του η Βιβίκα, η Νίκη Καραγάτση αλλά κι ο Οδυσσέας με την Μαρίνα Καραγάτση. Δεν ήταν η Μαρίνα των βράχων όπως πολλοί θέλουν να πιστεύουν ακόμα και σήμερα παραβιάζοντας τη νομοτέλεια του χρόνου.
Το ποίημα των «Προσανατολισμών» γράφτηκε πίσω, στα 1940, όταν η κόρη του Καραγάτση ήταν ακόμα νήπιο. Όμως η Μαρίνα που απαθανατίζει ο Εμπειρίκος στο πλάι του Ελύτη είναι ένα άχρονο πλάσμα που περιφέρεται στους πιο υψηλούς στίχους του νομπελίστα ποιητή.
Ας δεχτούμε λοιπόν ότι ακόμα κι αν η Μαρίνα των βράχων και η κόρη του Καραγάτση δεν είναι το ίδιο πρόσωπο, ποίηση βρίσκει πάντα ένα τρόπο να υπερβαίνει το τυπικό εμπόδιο του χρόνου που όλους μάς υποτάσσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου