Σιωπή

 

Πύρινη σπείρα 

φιλά το στερέωμα

Μια πύλη στο δρόμο

για το παντού, 

για το πουθενά

ανοίγει σαν δίνεται το φιλί

Τολμά κανείς 

το κατώφλι να διαβεί;

Ένα τρέμουλο ανεπαίσθητο

σαν λεπτή αύρα, 

μια έκρηξη πανίσχυρη

σαν υπερκαινοφανής αστέρας

κι ο έκθαμβος παρατηρητής 

που παλεύει μέτοχος να γίνει

Και ξάφνου...σιωπή!