Τον αντίκρυζε να πέφτει κει π' ο θάνατος παλεύει,
Γύρω τ'άμετροι πεθαίναν και την τύχη τους ζηλεύει
Είναι μοναχός και μύριοι τον χτυπάνε Μουσουλμάνοι,
Μ'ακριβά ακριβά πληρώνει κάθε βήμα του που χάνει.
Τέλος έπεσε· προδώθη κι απ'το χάρο κι απ'τη νίκη·
Για τα τόσα κρίματά του τώρα πια θα δώσε δίκη.
Μ'αν του χάρισαν οι εχθροί του τη ζωή,το κάνουν μόνο,
Για να βρουν βασανιστήρια σ' άλλους άγνωρα· τον πόνο
Να κεντάν και της θανής του να μακραίνουνε το χρόνο.
Να του χύνουν χάμου το αίμα στάλα,στάλα,δίχως να'χει
Την ελπίδα πως μπορούσε να πεθάνει σε μια μάχη.
Λόρδος Βύρων,Ο Κουρσάρος,εκδ. Ελεύθερος Τύπος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου