Ήρθε και κάθισε στο πλάι μου,μα εγώ δεν ξύπνησα.Τι καταραμένος ύπνος ήταν!Ω!Ο κακορίζικος εγώ!
Ήρθε όταν η νύχτα ήταν βυθισμένη στη γαλήνη.Κρατούσε στα χέρια Του την άρπα Του,και στα όνειρά μου ολοένα πιο ζωηρά αντηχούσαν οι γλυκές Του μελωδίες.
Αλί μου!Γιατί χάθηκαν έτσι οι νύχτες μου όλες;Αχ!Γιατί τα μάτια μου ποτέ να μην μπορούν να ιδούν Εκείνον που η πνοή Του αγγίζει τον ύπνο μου;
Ταγκόρ,Λυρικά Αφιερώματα,εκδ.Ηριδανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου