A priest who is quite mad
Dancing on the quicksand
Always merry
Like a canary
With a fairy hand-in-hand
Είδα ένα τρελούτσικο παπά
Σε βαλτοτόπι να χοροπηδά
Χαρούμενος πολύ
Σαν ωδικό πουλί
Νεράιδα απ' το χέρι κρατά
Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2020
Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2020
What if this day never ends - Αν η μέρα να τελειώσει αρνείται
What if this day never ends
And tomorrow just pretends
For it's not today
Or a yesterday
It's the place where time bends
Αν η μέρα να τελειώσει αρνείται
Και αν η αυριανή προσποιείται
Δεν είναι το σήμερα
Και το χθες το ήξερα
Εδώ και ο χρόνος τροποποιείται
Στην όχθη του ποταμού
Την πέτρα την ξέπλυνε το νερό
το νερό ο ήλιος.
Το δέντρο στην όχθη του ποταμού
στεκόταν σιωπηλό.
Το παιδί πέταξε ένα βότσαλο στην επιφάνεια του νερού
αυτό αναπήδησε ξανά και ξανά
μετά εξαφανίστηκε.
Το πουλί που πετούσε χαμήλωσε
να κοιτάξει την πέτρα που αναπηδούσε
φίλησε το νερό, ξανάρχισε να πετάει
Άμαρτζιτ Τσάνταν. Φόρεσέ με, εκδ Μανδραγόρας
Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2020
A poet who's out of meter - Με χαμένο μέτρο ποιητής
A poet who's out of meter
Some say he's a wordeater
Others call him trickster
Looking eggs for Easter
Now, don't be a cheater
Turn off the water heater
Can't you see he's a dreamer
Dreaming that he's a lemur
Με χαμένο μέτρο ποιητής
Λένε πως είναι λεξοθηρευτής
Κάποιοι πως φάρσες φτιάχνει
Αυγά για το Πάσχα ψάχνει
Ζαβολιάρηδες μην είστε
Το θερμοσίφωνο σβήστε
Σαν ο άνεμος είναι ούριος
Ονειρεύεται πως ειν' λεμούριος
Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2020
Revelry - Κέφι
May our revels' mood never end
Don't let fear our will for life bend
Death with his scythe seeks his victims
Ruby sweet wine will our hearts mend
Η όρεξη για γλέντι μην αφήσετε να πάψει
Τη διάθεση να ζήσετε ο φόβος να μη κάμψει
Ο θάνατος με το δρεπάνι θύματα γυρεύει
Αφήστε το κόκκινο του γλυκού κρασιού να λάμψει
Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2020
Dance and drink - Ας χορέψουμε και ας πιούμε
Governments won't let us think
They will certainly urge us fink
A game that we have to lose
At least let us dance and drink
Δεν αφήνουν οι κυβερνώντες να σκεφτούμε
Μα μας προτρέπουν να αλληλοκαρφωθούμε
Παιχνίδι με αποτέλεσμα επιτρεπτό την ήττα
Τουλάχιστον ας χορέψουμε και ας πιούμε
Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2020
Another drinking limerick 3 - Άλλο ένα μεθυσμένο λίμερικ 3
When the wine is plentiful
And the women are beautiful
Heaven's in my cup
And I'll drink it up
The world can be wonderful !
Το κρασί να μη τελειώνει
Η ομορφιά σου να με λιώνει
Τον παράδεισο αγγίζω
Την κούπα σαν στραγγίζω
Τίποτα τον κόσμο δε σπιλώνει
Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020
An annoying little bug - Έντομο μικρό, ενοχλητικό
An annoying little bug
Is living upon my rug
Tried to kick it out
It knocked me out
Now it has its own mug
Έντομο μικρό, ενοχλητικό
Στο χαλί μου έκανε σπιτικό
Του είπα να φύγει
Με πήρε στο κυνήγι
Μαζί του πια συγκατοικώ
Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2020
Pride - Καμάρι
Walking tall like a lion
The great hunter Orion
Tripped and fell
Bloody hell !
Looking more like a carrion
Φορώντας λιονταριού τομάρι
Μέγας θηρευτής όλο καμάρι
Σκόνταψα κι έπεσα
Τα μούτρα μου έσπασα
Πιο πολύ μοιάζω με κουφάρι
Ο Μεθύστακας
Τα μάτια σας ανοίξετε,
Στον τάφο μη με ρίξετε
κι εμένα ζωντανό·
γιατί κι αν σας φανώ
στ' αλήθεια πεθαμένος
θα ήναι χωρατό...
εγώ από πιοτά θα ήμαι
... μεθυσμένος
Γεωργίου Σουρή, Επίλεκτα Σατιρικά, εκδ, Ars Brevis
Yoshin-ryu Naginata-jutsu - 42nd Japanese Kobudo Demonstration (2019)
H naginata, το μακρύ ραβδί με τη κυρτή λάμα χρησιμοποιούνταν κυρίως από γυναίκες πολεμίστριες την εποχή της φεουδαρχικής Ιαπωνίας. Τη χρησιμοποιούσαν και οι samurai και οι ashigaru βέβαια.
Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2020
Another drinking limerick 2 - Άλλο ένα μεθυσμένο λίμερικ 2
This is a silly drunken song
Hopefully it won't be too long
Fill your cup
Bottoms up !
And please don't get me wrong
Ανόητο τραγούδι μεθυσμένο
Σύντομα πολυτραγουδισμένο
Βάλε κρασί μοσχάτο
Και πιες το άσπρο πάτο
Μη με κρίνεις τον καημένο !
Ο θάνατος αναπαύεται στο τριαντάφυλλο
Μια εξαιρετικά δηλητηριώδης γαλάζια οχιά κουλουριάστηκε σε ένα τριαντάφυλλο, κάπου στην Ινδονησία
Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2020
A girl from Polska - Μια κοπελιά απ'τη Πολωνία
I blame it on vodka
That I danced a polka
Instead of the Mass
I focused on my glass
And on a girl from Polska
Αντί να κάνω Λειτουργία
Το έριξα στην οινοποσία
Κατηγορώ τη βότκα
Που χόρεψα την πόλκα
Με μια κοπελιά απ'τη Πολωνία
Επιφώνημα
Ω αστέρια όμοια σχεδιασμένα από κανέναν ζωγραφισμένα
Ω πόσο άπειρο κλεισμένο μες στο άδειο Τίποτα
Ω ιδέες αγέννητων θεών μυριάδων θεών
Ω ανίκητε χρόνε που κοιτάς τους ανθρώπους δίχως πρόσωπο
Ω πράγματα που σκεφτήκαμε και ποτέ δεν φαίνονται
Ω τόσες φευγαλέες στιγμές που γεννιούνται και πεθαίνουν
Ω όντα που πάσχουν εις μάτην ζητώντας παρηγοριά
Ω, κόσμε άοσμε άχρωμε γεύση σκίνου
Ω μεγάλα πουλιά εγωιστικά μικρά πλάσματα
Ω μητέρα του παιδιού που κάποια μέρα φεύγει απ'το σπίτι
Ω νύχτες ξαγρύπνιας ποιητών κι εφήβων
Ω μεγάλη οδύνη
Κάρλος Εδμούντο Ντε Όρυ,Σαράντα Ποιήματα,εκδ. Ηριδανός
Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2020
Another drinking limerick - Άλλο ένα μεθυσμένο λίμερικ
I do not want wealth or fame
I have neither guilt nor shame
Wisdom I do not seek
I am a circus freak
To drink and write is my game
Δόξα και πλούτη δε μου πάνε
Ντροπή και τύψεις θα με φάνε
Κάλλιο του τσίρκου ο τρελός
Παρά σοφός και γνωστικός
Πιοτό και στίχοι με τραβάνε
Κουνούπια
Για ν' απολαύσεις
τον κούκο, σε τρώνε
τα κουνούπια
Κομπάγιασι Ίσσα,267 χαϊκού, εκδ. κουκούτσι
Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2020
A snake was smoking cigars - Φίδι κάπνιζε πουράκια
A snake was smoking cigars
While counting the nightsky's stars
"The best of all cards
Is the jack of hearts"
Said and ate some chocolate bars
Φίδι κάπνιζε πουράκια
Καθώς μετρούσε τ' αστεράκια
"Το χαρτί το καλό
Είναι ο βαλές καρό"
Είπε τρώγοντας γλυκάκια
Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2020
A blonde-haired magpie - Μία ξανθούλα κίσσα
A blonde-haired magpie
Went driving for some pie
Stuck in a jam
In Amsterdam
She should fly the magpie
Μία ξανθούλα κίσσα
Με αμάξι πήγε για πίτσα
Σε κίνηση μπλέχτηκε
Στο Άμστερνταμ βρέθηκε
Καλύτερα να πέταγε η κίσσα
Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2020
A bishop fell in love - Ένας επίσκοπος ερωτευμένος
A bishop fell in love
He even lost his glove
Dreams of the queen
Her eyes so green
He looks like a dove
Ένας επίσκοπος ερωτευμένος
Σαν και το γάντι του χαμένος
Τη βασίλισσα ονειρεύεται
Την πρασινομάτα ορέγεται
Με πιτσούνι μοιάζει ο καημένος
Μ'αρέσει αυτός που μου κράζει "Γεια χαρά!"
.jpg/220px-BnF_ms._12473_fol._121_-_Le_moine_de_Montaudon_(1).jpg)
Μ'αρέσει αυτός που μου κράζει "Γεια χαρά!"
Και στα μούτρα μου την πόρτα δε βροντά
Της όμορφής μου μ'αρέσει η συντροφιά,
Τα παιχνίδια,τα φιλιά και...τα λοιπά!
Και πώς γουστάρω να βλέπω τον παρά
Των οχτρών μου στο πουγγί μου να γλιστρά!
Καλόγερος του Μοντωντον,απόσπασμα,Τροβαδούροι,εκδ.Γαβριηλίδης
Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2020
Rabbit - Λαγός
Once I met an abbot
Talking to a carrot
Didn't interfere
Yes,I drunk a beer
A rabbit ate the carrot
Συνάντησα της μονής τον πρώτο
Κουβέντα είχε μ'ένα καρότο
Μέρος εγώ δεν πήρα
Ναι,ήπια μία μπύρα
Ένας λαγός πήρε το καρότο
Μούσι
Ένας γέρος στην καρέκλα καθόταν
και συνέβη αυτό που φοβόταν
στο μούσι του πουλιά
είχαν φτιάξει φωλιά
κι όλα αυτά γιατί δεν ξυριζόταν
Έντουαρντ Ληρ,Μούρδες(απόδοση Αντώνης Παπαθεοδούλου),εκδΠαπαδόπουλος
Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2020
Some people say - Κάποιοι λένε
Some people say I drink a lot
But I reply "certainly I do not"
Only in joy or distress
In failure or success
Now I'll drink wine from a pot !
Κάποιοι μου λένε πως πίνω πολύ
Μα τούτο πιστεύω πως είν' υπερβολή
Μόνο σε χαρά ή δυστυχία
Σε επιτυχία ή αποτυχία
Τώρα θα κατεβάσω μια κανάτα με κρασί
Καλές προθέσεις
Ο κόσμος υποφέρει πιο πολύ από την ανιδιοτελή τυραννία του καλοθελητή του.
Ταγκόρ,Λαμουρίδες,εκδ.Ίκαρος
Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2020
Laughing - Γελώντας
One man said that he had no fear
Another never shed a tear
Instead of happiness
They live in craziness
I laughed loudly and drunk a beer
Κάποιος είπε πως δε φοβήθηκε ποτέ
Κι ένας άλλος πως δε δάκρυσε ποτέ
Αντί για ευτυχία
Ζουν στην ανοησία
Ήπια μια μπύρα γελώντας όσο ποτέ
Τα τελευταία και τραγικά χρόνια του Πούσκιν
https://www.pemptousia.gr/2020/08/alexantr-sergkegevits-pouskin-polikimantos-vios-ke-tragiko-telos/
Το 1833 – 34 αρχίζει η τελευταία, εξαιρετικά δύσκολη περίοδος της ζωής του Πούσκιν. Η αίγλη του πρώτου Ρώσου ποιητή διατηρείται, όμως μόνο σαν ανταύγεια της δόξας του ρομαντικού Πούσκιν της δεκαετίας του 1820. Τα επιτεύγματα του ώριμου Πούσκιν θεωρούνται από το κοινό, τους κριτικούς ακόμα και από μερικούς φίλους του σημάδια «παρακμής». Λιγοστά πρόσωπα, όπως ο Ν. Β. Γκόγκολ, καταλαβαίνουν τη σημασία των έργων αυτών. Στο μεταξύ η λογοκρισία των έργων του όλο και κλιμακώνεται.
Οι κοινωνικές υποχρεώσεις του, η συντήρηση μιας μεγαλύτερης τώρα οικογένειας, απαιτούσαν μεγάλα έξοδα. Τα δάνεια από το δημόσιο ταμείο φέρνουν τον Πούσκιν σε ταπεινωτική εξάρτηση από τις αρχές στην παράκληση του να του επιτραπεί να παραιτηθεί από τη δημόσια υπηρεσία και να εγκατασταθεί επί ένα διάστημα «Στο χωριό», για να τακτοποιήσει τα περιουσιακά του, ο τσάρος απαντά με την απειλή της δυσμένειας και της απαγόρευσης να μελετά τα ιστορικά αρχεία.
Στα τέλη του 1833 δόθηκε στον Πούσκιν ο βαθμός του Καμεργιούνκερ, μειωτικός για την ηλικία του και την κοινωνική του υπόσταση, που τοποθετεί τον ποιητή στη θέση του μικροαυλικού. Σύντομα ο Πούσκιν μαθαίνει ότι οι αρχές ανοίγουν και διαβάζουν την αλληλογραφία του. Η ελευθεροφροσύνη του και η περιφρόνηση που δείχνει προς τη «νέα αριστοκρατία» προκαλούν την εχθρότητα της «καλής κοινωνίας» και της γραφειοκρατικής κορυφής, ενώ η ανεξαρτησία των αντιλήψεων του και η άρνηση του να συνεργαστεί σε φτηνές αντιπολιτευτικές ενέργειες προκαλεί τις επιθέσεις των φιλελεύθερων κύκλων. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1830 δέχεται συνεχώς επιθέσεις του αντιδραστικού τύπου oι οποίες κατευθύνονται από τον Φ. Β. Μπουλγκάριν.
Κατά την τραγική αυτή περίοδο ο Πούσκιν δεν έπαψε να έχει στραμμένη την προσοχή του στην Ιστορική τύχη και τα σύγχρονα προβλήματα της χώρας, του λαού και της κοινωνίας, στην ανάπτυξη της εθνικής κουλτούρας, στο φιλοσοφικό νόημα της ζωής και της Ιστορίας. Ετοιμάζει υλικό για την «Ιστορία του Μεγάλου Πέτρου», σχεδιάζει να γράψει την «Ιστορία της Μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης» και την «Ιστορία της ρωσικής λογοτεχνίας», μελετά το αριστούργημα της αρχαίας ρωσικής λογοτεχνίας «Η ιστορία της Εκστρατείας του Ίγκορ», προσπαθεί να επηρεάσει την κοινωνική συνείδηση, με διάφορες μορφές υπενθυμίζει την κακή τύχη των δεκεμβριστών. Το 1836 ο Πούσκιν άρχισε την έκδοση του περιοδικού «Ο Σύγχρονος» που συνέχιζε σε νέο επίπεδο τις παραδόσεις της προοδευτικής ρωσικής δημοσιογραφίας. Συγκέντρωσε γύρω του τις καλύτερες λογοτεχνικές δυνάμεις, δημοσίευσε πολλά κριτικά και δημοσιολογικά έργα, που πρόβαλαν τον πρωτοποριακό κοινωνικό και ηθικό ρόλο της λογοτεχνίας και αντιτάσσονταν στις ξεπερασμένες, αντιδραστικές αισθητικές αντιλήψεις.
Η καλλιτεχνική δημιουργία του Πούσκιν τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει κάποια κάμψη, δίνοντας τη θέση της στην κριτική, τη δημοσιογραφία, τη θεωρητική και Ιστορική εργασία. Η ποίηση παραμερίζεται από τον πεζό λόγο ο Πούσκιν γράφει τη φιλοσοφική νουβέλα «Αιγυπτιακές νύχτες» (1835), όπου το θέμα της ιστορίας συνδέεται με το ζήτημα της ουσίας της ποιητικής δημιουργίας. Επεξεργάστηκε πεζά έργα, πολλά από τα οποία («Περάσαμε ένα βράδυ στην εξοχή», «Ο Καίσαρ ταξίδευε», κ.ά.) είναι σημαντικά για την εσωτερική τελειότητα, το βάθος, την πυκνότητα και προοιωνίζουν τη μέλλουσα ρωσική πεζογραφία. Τελείωσε την «Κόρη του Λοχαγού» (1836), όπου τα θέματα της ρωσικής λαϊκής ιστορίας και κρατικής ζωής, συνδυάζονται με τη μελέτη του ηθικού προβλήματος της ανθρώπινης συμπεριφοράς σε περίπλοκες Ιστορικές συνθήκες και του φιλοσοφικού προβλήματος της μοίρας. Η σχέση της μοίρας με τη συμπεριφορά στη ζωή είναι το θέμα του φιλοσοφικού γκροτέσκο «Παραμύθι του χρυσού πετειναριού», που είναι το τελευταίο παραμύθι του Πούσκιν και ο μοναδικός ποιητικός καρπός του τρίτου «Φθινόπωρο Στο Μπόλντινο» (1834).
Τα ποιήματα των τελευταίων του χρόνων είναι στοχαστικός λυρισμός νέου είδους: ο τόνος της αφήγησης και οι φιλοσοφικοί στοχασμοί δεν έχουν ποιητικά «στολίδια». τα ποιήματα αυτά εκφράζουν τη βαθιά μελαγχολία της μοναξιάς του ανθρώπου που δεν τον καταλαβαίνουν. («Ήρθε ή ώρα, φίλε μου, ήρθε» 1834, «Ο στρατηλάτης», «Ο στρατοκόπος» 1835, «Από τον Πιντεμόντε, στην εξοχή» 1836). Όμως, ακόμα και σε αυτή την περίοδο δεν επικρατεί η απαισιοδοξία και η εγωιστική κατάθλιψη. Στο ποίημα «Πήγα ξανά» (1835) και «Στο φιλοσοφικό κύκλο ποιημάτων» 1836 (που απηχεί θέματα από τις «Μιμήσεις του Κορανίου» και καταλήγει στο προφητικό ποίημα «Έχτισα το μνημείο μου», που είναι το ποιητικό πιστεύω και η διαθήκη του Πούσκιν), κυριαρχεί η γενναία νηφαλιότητα, η απαιτητικότητα απέναντι στον εαυτό του και ο υψηλός στοχασμός.
Το Νοέμβριο του 1836, ο Πούσκιν και μερικοί οικείοι του πήραν με το ταχυδρομείο ανώνυμο λίβελο, προσβλητικό για την τιμή της συζύγου του και του ίδιου του ποιητή. Αποτέλεσμα προσχεδιασμένης σκευωρίας των κοσμικών κύκλων ήταν να προκληθεί μονομαχία μεταξύ του Πούσκιν και ενός θαυμαστή της συζύγου του, του Γάλλου εμιγκρέ Ζ. Νταντές. Στις 27 Ιανουαρίου (8 Φεβρουαρίου) 1837 στη μονομαχία που έλαβε χώρα στα περίχωρα της Πετρούπολης, κοντά στον ποταμό Τσερνάγια ο Πούσκιν τραυματίστηκε στην κοιλιά και πέθανε ύστερα από δύο μέρες, αφού υπέφερε με στωικότητα, φοβερούς πόνους. Το σπίτι του, στην προκυμαία του ποταμού Μόικα το επισκέφθηκαν πλήθη κόσμου από τα πιο διαφορετικά στρώματα. Στα ποιητικά σχόλια των Μ. Γ. Λέρμοντοφ, Φ. Ι. Τιούτσεφ, Α. Β. Κολτσόφ κ.ά. περιγράφεται το πένθος του λαού, που θεώρησε το θάνατο του Πούσκιν εθνική τραγωδία. Φοβούμενη το «θόρυβο», η κυβέρνηση επέβαλε αυστηρό έλεγχο στον τύπο. Η κηδεία έγινε σε διαφορετικό τόπο από τον αρχικά καθορισμένο και η σορός μεταφέρθηκε κρυφά τη νύχτα και ενταφιάστηκε εσπευσμένα στο μοναστήρι Σβιατογκόρσκι (σημερινό χωριό Πουσκίνσκιε Γκόρι της περιοχής του Πσκόφ).
Η σημασία του έργου του Πούσκιν και oι διαστάσεις της μεγαλοφυΐας του τον τοποθετούν στη σειρά των εξαιρετικών μορφών του παγκόσμιου πολιτισμού. Στα 25 χρόνια της συγγραφικής του ζωής, ο Πούσκιν αφομοίωσε τα επιτεύγματα του ρώσικου και παγκόσμιου πολιτισμού και τις παραδόσεις των παλαιότερων Ρώσων συγγραφέων και της λαϊκής φιλολογίας. Προχώρησε από τα συμβατικά συστήματα του 18ου αι., στον αναπτυγμένο ρεαλισμό, που αποδίδει τη ζωή στην ανεξάντλητη πολυμορφία της. Η γλώσσα του Πούσκιν, που συνδυάζει λόγιους τύπους με την καθομιλουμένη, παραμένει ως σήμερα η βάση της ρωσικής λογοτεχνικής γλώσσας. Οι νεωτερισμοί του προκαθόρισαν την ανάπτυξη όχι μόνο της ρωσικής λογοτεχνίας (έργα των Γκόγκολ, Λέρμοντοφ, Ν. Α. Νεκράσοφ, Μ. Ε. Σαλτικόφ – Σεντρίν, Λ. Ν. Τολστόι, Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι κ.α.) αλλά και όλων σχεδόν των εκφράσεων της ρωσικής τέχνης και της πνευματικής ζωής του 19ου – 20ού αιώνα.
Τα έργα του Πούσκιν μεταφράστηκαν σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου.
Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2020
Brand new cell phone - Νέο κινητό
I've got my brand new cell phone
Connects me with the ozone
Although I speak to space
For friends I have no place
It seems that I'm all alone
Με το νέο κινητό
Στο σύμπαν τηλεφωνώ
Μιλώ με τα άστρα
Από φίλους,βράστα
Είμαι τούβλο μοναχό
Ναζρούλ - Ο «Επαναστάτης Ποιητής»
https://elinepa.org/el/kazi-nazrul-islam-the-national-poet-of-bangladesh/
Δημήτριος Βασιλειάδης
O Καζί Ναζρούλ Ισλάμ (24 Μάη 1899 – 29 Αυγούστου 1976), ο εθνικός ποιητής του Μπανγκλαντές, ήταν Βεγγαλέζος φιλόσοφος, ποιητής, συγγραφέας, μουσικός και αντι-αποικιακός επαναστάτης. Ευρέως γνωστός ως Ναζρούλ, συνέγραψε χιλιάδες ποιήματα και μουσικές συνθέσεις σε θέματα γύρω από την ελευθερία, τον ανθρωπισμό, την αγάπη, τη θρησκευτική αφοσίωση, και ενάντια στην καταπίεση και εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο. Τα ποιήματά του, τα τραγούδια, τα μυθιστορήματα, τα διηγήματα, τα θεατρικά έργα, και οι πολιτικές του δραστηριότητες εξέφρασαν έντονη διαμαρτυρία ενάντια σε διάφορες μορφές καταπίεσης, συμπεριλαμβανομένων των διακρίσεων λόγω κάστας και φύλου, του θρησκευτικού δογματισμού, της φεουδαρχίας και της αποικιοκρατίας. Η επαναστατική του δράση ανάγκασε τη βρετανική διοίκηση όχι μόνο να απαγορεύσει πολλά από τα βιβλία του αλλά και να τον βάλει στη φυλακή.
Αν και ήταν παιδί της αδιαίρετης Βεγγάλης, θεωρούσε τον εαυτό του παγκόσμιο ποιητή. Ο ίδιος έγραψε: «Αν και γεννήθηκα σε αυτή τη χώρα (τη Βεγγάλη), σε αυτήν την κοινωνία, δεν ανήκω μόνο σ’ αυτή τη χώρα, σ’ αυτή την κοινωνία, ανήκω σ’ ολόκληρο τον κόσμο».
Για τη σύγκρουση των θρησκειών έγραψε:
“Κανένας προφήτης δεν έχει πει ότι έχω έρθει μόνο για τους μουσουλμάνους, ή έχω έρθει για τους Ινδουιστές ή τους Χριστιανούς. Είπε: «Έχω έρθει για όλη την ανθρωπότητα, όπως το φως». Αλλά οι οπαδοί του Κρίσνα λένε ότι ο Κρίσνα ανήκει στους Ινδουιστές. Οι οπαδοί του Μωάμεθ λένε ότι ο Μωάμεθ είναι μόνο για τους μουσουλμάνους. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι Χριστιανοί διεκδικούν τον Χριστό. Αυτή είναι η βασική αιτία όλων των προβλημάτων που ο Κρίσνα-Μωάμεθ-Χριστός έχουν καταστεί εθνική ιδιοκτησία. Οι άνθρωποι δεν φωνάζουν για το φως, αλλά συγκρούονται για τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα.”
Με τον ακτιβισμό του για πολιτική και κοινωνική δικαιοσύνη, ο Ναζρούλ απεκόμισε δίκαια τον τίτλο του «Επαναστάτη Ποιητή» (Bidrohi Kobi). Την επαναστατική του φύση την περιγράφει παραστατικά στην τελευταία στροφή του διάσημου ποιήματός του “Ο Επαναστάτης” (Bidrohi):
Κουρασμένος από τους αγώνες, εγώ, ο μεγάλος επαναστάτης,
θα ησυχάσω μόνο όταν θα βρω τον ουρανό και τον αέρα απαλλαγμένο από τους στεναγμούς των καταπιεσμένων.
Μόνο όταν τα πεδία των μαχών θα καθαρίσουν από τα χτυπήματα των ματωμένων σπαθιών.
Τότε εγώ, κουρασμένος από τους αγώνες, θα αναπαυτώ εν ησυχία.
Είμαι ο αιώνιος επαναστάτης,
Ανυψώνω το κεφάλι μου πέρα απ’ αυτόν τον κόσμο και,
Στέκομαι ψηλά, πάντα όρθιος και μόνος!
Δείτε ένα σύντομο ντοκιμαντέρ για τον Καζί Ναζρούλ Ισλάμ
Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2020
Something profound - Κάτι βαθυστόχαστο
I've tried something profound to write
But I have failed to get my verses right
Seems that words of wisdom are slipping
While my last cup of wine I am sipping
Κάτι βαθυστόχαστο προσπάθησα να γράψω
Μα δε μπόρεσα τους στίχους μου να φτιάξω
Φαίνεται να ξεγλιστρούν τα λόγια τα σοφά
Σαν ρουφάω την τελευταία του κρασιού γουλιά
Hell - Κόλαση
I've been annoyed by a fly
How I wish it would die
Hit it with a swatter
Broke a glass of water
This creature is satan's spy !
Μια παλιομύγα με ενοχλούσε
Αχ η σιχαμένη ας ψοφούσε
Έριξα χτύπημα γερό
Πάει ένα ποτήρι με νερό
Το πλάσμα της κόλασης πετούσε
Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2020
Drinking much whisky - Πίνοντας κανένα ουισκάκι
Drinking much whisky
Makes me a little frisky
If I make it double
I always get in trouble
Well,life can be really risky !
Πίνοντας κανένα ουισκάκι
Γίνομαι σαν το παιδάκι
Αν το πιω διπλό
Κάπου θα μπλεχτώ
Ρίσκο θέλει η ζωή λιγάκι !
Επιστολογραφία
https://www.pemptousia.gr/2020/09/epistolografia-o-xechasmenos-tropos-epikinonias/
Η επιστολή είναι γραπτός λόγος που χρησιμοποιούμε για να επικοινωνήσουμε με πρόσωπα τα οποία δεν είναι παρόντα -οικεία και μη- ή με κοινωνικές ομάδες που θεωρούμε ως κατάλληλους δέκτες των μηνυμάτων μας, με στόχο:
Να πληροφορήσουμε για συμβάντα και καταστάσεις
Να διαπιστώσουμε προβλήματα
Να μεταδώσουμε σκέψεις και συναισθήματα
Να εκφράσουμε απόψεις εισηγήσεις διαμαρτυρίες
Να ανακοινώσουμε προθέσεις
Η επιστολή απευθύνεται σε ένα «εσύ» αλλά η απουσία τού εννοούμενου συνομιλητή εμποδίζει την ολοκλήρωση τού διαλόγου. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, η επιστολή είναι «το ήμισυ ενός διαλόγου», ενώ από σύγχρονους μελετητές θεωρείται ως «ο μονόλογος που θέλει να γίνει διάλογος». Επειδή την απευθύνομε σε απόντα, από την ανάγκη για να συνομιλήσουμε μαζί του, πρέπει να έχει τη φυσικότητα και την αμεσότητα τού προφορικού λόγου.
Ο επιστολικός τρόπος επικοινωνίας είναι αρχαιότατος. Περίφημες θεωρούνται οι επιστολές τού Δημοσθένη, τού Λυσία, τού Πλάτωνα, τού Σωκράτη στο Φίλιππο τής Μακεδονίας, καθώς και τού Κικέρωνα, τού Οράτιου, τού Οβίδιου, τού απόστολου Παύλου κ.α. Κοινό χαρακτηριστικό αυτών των επιστολών που μοιάζουν με τις σημερινές ανοιχτές επιστολές στον Τύπο είναι ο δημόσιος τους χαρακτήρας, εφόσον απευθύνονται, είτε σε κάποιο πρόσωπο τής δημόσιας ζωής, είτε σε ένα ευρύτερο κοινωνικό σύλλογο και έχουν στόχους πολιτικούς, ηθικοπλαστικούς, θρησκευτικούς, φιλοσοφικούς κλπ.
Στα ρωμαϊκά χρόνια, η επιστολή ως λογοτεχνικό είδος πήρε τεράστια ανάπτυξη, γι΄ αυτό και διαμορφώθηκαν οι κανόνες τής επιστολογραφίας που επικράτησαν μέχρι το Μεσαίωνα. Πολλοί από αυτούς τους κανόνες ισχύουν μέχρι σήμερα.
Πολλά λογοτεχνικά έργα δανείζονται τη μορφή τής επιστολής ως αφηγηματικό μέσο, όπως για παράδειγμα «Τα γράμματα σε ένα νέο ποιητή» τού αυστριακού ποιητή Ράινερ Μαρία Ρίλκε ή ακόμα το μυθιστόρημα τού Στρατή Μυριβήλη «Η ζωή εν τάφω».
Η γραπτή επιστολή φαίνεται πως αποτελεί είδος προς εξαφάνιση στην εποχή των γραπτών και πολλές φορές ακαταλαβίστικων μηνυμάτων μέσω τού κινητού και την πλήρη αποξένωση των ανθρώπων από το γραπτό κείμενο. Για όσους όμως ο γραπτός λόγος παραμένει μέσο επικοινωνίας και μοιράσματος εσωτερικών καταστάσεων και απόψεων, η γραπτή επιστολή συνεχίζει να τους προσφέρει όλα αυτά που επί αιώνες επισήμαιναν επώνυμοι και ανώνυμοι επιστολογραφία: Έκφραση προσωπικών καταστάσεων με αμεσότητα που δεν θα ήταν δυνατόν να εκφραστεί προφορικά λόγω έλλειψης χρόνου και νοητικής προετοιμασίας, αλλά και μία παράξενη γοητεία που κρύβει η επιστολή που λαμβάνεται, με τον χρόνο διαθέσιμο για δεύτερη και τρίτη ανάγνωση αλλά και μετάδοση μέσα από το γραμμένο χαρτί ψυχικών και πνευματικών δονήσεων, που όχι μόνον δεν εξαφανίζονται από την απόσταση αλλά αντιθέτως, γίνονται εντονότερες την ώρα που ένας κλειστός φάκελος ανοίγει.
Το τι χάθηκε για τους νέους ανθρώπους από την εξάλειψη τής γραπτής αλληλογραφίας, μπορεί εύκολα να το διαπιστώσει κάνεις από τον τρόπο που οι νέοι άνθρωποι μοιράζονται πλέον συναισθήματα μέσω των κινητών, των τάμπλετ ή των υπολογιστών: Την κατάθεση των συναισθημάτων αναλαμβάνουν πλέον φατσούλες και οπτικά σύμβολα ενώ λείπει παντελώς από την διαδικτυακή επικοινωνία η ανεπτυγμένη κατάθεση ψυχικών καταστάσεων. Τα γραπτά μηνύματα τού κινητού είναι μόνον χρηστικά ή απλώς εκτονωτικά και δεν κρύβουν κάποιο ιδιαίτερο βάθος αφήνοντας την υποψία ότι πλέον βάθος δεν υπάρχει.
Σαν ένα παράδειγμα επιστολογραφίας, κλασικό για την παγκόσμια λογοτεχνία, αναφέρω τις επιστολές προς έναν νεαρό ποιητή τού Ρίλκε όπως το καταγράφει αλλά και το σχολιάζει ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος σε απόσπασμα από την ανέκδοτη «Ιστορία τού Ευρωπαϊκού Πνεύματος, εκδ. ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ 30, (1 Δεκ. 1941), τχ 354, 847-850:
«Ο νεαρός ποιητής θάγραψε, όπως φαίνεται, στον Ρίλκε, ότι έχασε πια μέσα του το Θεό. Κι’ ο Ρίλκε τού λέει: ‘’Μήπως τα πράματα είναι τάχα αλλιώς και μήπως δεν τον είχατε (το Θεό) ποτέ στην κατοχή σας; Και άλλωστε, πότε τάχα μπορεί να είχε συμβεί αυτό; Νομίζετε τάχα ότι μπορεί να έχει στην κατοχή του ένα παιδί Εκείνον, που και οι άντρες μόνο με κόπο τον κρατάνε και που το βάρος του συνθλίβει και τους γέροντες;…Γιατί δεν προτιμάτε να σκεφθήτε ότι (ο Θεός) είναι ακριβώς ο Ερχόμενος, που μέλλει ήδη από τον αιώνα των αιώνων να ρθει, ότι είναι ο Μελλοντικός, ότι είναι ο τελειωτικός καρπός ενός δέντρου που φύλλα του είμαστε εμείς; Τι σας εμποδίζει να μεταθέσετε τη γέννησή του στους χρόνους που είναι υπό δημιουργίαν, και να ζήσετε τη ζωή σας σα μιαν οδυνηρή και όμορφη μέρα μεσ’ στην ιστορία μιας μεγάλης εγκυμοσύνης;’’
Ας μη συνεχίσουμε τα υπέροχα αυτά ερωτήματα (τα παιδαγωγικά θετικώτατα) που διατυπώνει ο Ρίλκε, και που δεν είναι βέβαια ερωτήματα και αμφιβολίες, παρά είναι μερικές από τις θετικώτερες βεβαιότητες που έχουν ως τώρα διατυπωθεί. Ο παιδαγωγός Ρίλκε είναι τόσο μεγάλος όσο κι’ ο ποιητής. Και δε μπορούσε νάναι αλλιώς. Η αληθινή ποίηση είναι η μεγαλύτερη παιδεία: είναι παιδεία ζωής και θανάτου».
Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2020
Life is like a butterfly - Σαν πεταλούδα είναι η ζωή - जीवन एक तितली की तरह है
Life is like a butterfly
Its beauty away will fly
Now,don't you whine
There is sweet wine
Drink it up before you'll die
Σαν πεταλούδα είναι η ζωή
Πετά η ομορφιά της, θα χαθεί
Άσε το μουρμουρητό
Έχουμε κρασί γλυκό
Πιες το πριν το τέλος σου να ΄ρθει
Και στα ινδικά:
Translated by M. Asim Nehal
- - - - - - - - - - - - - - -
जीवन एक तितली की तरह है
इसकी सुंदरता दूर उड़ जाएगी
क्या तुम नहीं चकना चाहोगे इसे
मीठी शराब है
मरने से पहले इसे चख लो
Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2020
Shaman - Σαμάνος
Lying in his tepee
Rather numb and sleepy
Do not disturb
His precious herb
Or he'll get quite creepy
Στη σκηνή του ξαπλωμένος
Νωθρός και κοιμισμένος
Μην του ενοχλείτε
Το βοτάνι του που κείται
Αλλιώς θα τον δείτε αγριεμένο
Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2020
My poetry is a candy - Η ποίησή μου ειν' γλυκιά
My poetry is a candy
Read it with some brandy
Drink a glass or two
It isn't a taboo
On a beach that's sandy
Η ποίησή μου ειν' γλυκιά
Με το κονιάκ γουλιά γουλιά
Πιες,μη το σκέφτεσαι
Διόλου να μη ντρέπεσαι
Σε μια όμορφη αμμουδιά
Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2020
The Magician - O Ταχυδακτυλουργός
There was an infamous magician
He cast a spell to satisfy his ambition
His words were wrong
Blame it on his bong
Now he is in need of a physician
Ταχυδακτυλουργός διαβόητος
Μαγικό δύσκολο έκανε, ο ανόητος
Κάτι βαρύ είχε καπνίσει
Πώς αυτό να λειτουργήσει;
Γιατρό τώρα ζητά, εμβρόντητος
Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2020
Κρασοπότηρο
H Μαρωνίδα η γερόντισσα,η παθιασμένη του κρασιού,
η που εξαντλούσε τα πιθάρια,ενθάδε κείται.
Πάνω στον τάφο της,γνωστό τοις πάσι,κρασοπότηρο αττικό
υψώνεται
Λεωνίδα Τραντινού,Επιτάφιος Λόγος,εκδ.Άγρα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)