Στον νυχτερινό ουρανό
τα άστρα κλαίνε συγκινημένα
από το μοναχικό και θλιμμένο
τραγούδι του γκιώνη.
Σαν βάρδος αρχαίος
σαν ψάλτης ακούραστος
τραγουδά μια ιστορία
με πόνο και συντριβή.
Ακούω κι εγώ
τη σκοτεινή μελωδία τούτη
που το νυχτοπούλι φτιάχνει
και κλαίω μαζί του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου