Φθινόπωρο στη Τιφλίδα

του Joseph Noneshvili 

Στη Λεωφόρο Ρουσταβέλι είναι που αισθάνεσαι πρώτα το Φθινόπωρο
Κατάχαμα τα φύλλα, τα φύλλα της καστανιάς που παρασέρνει ο αέρας.

Φθάνοντας από τη Kakheti σαν αγγελιοφόρος που βιάζεται
Ο αρωματισμένος αέρας με  κρασί και φρούτα πνέει στη Τιφλίδα.

Οι κάτοικοι  σταματούν και να γυρνάνε, καταδιωκόμενοι από τον γεμάτο  κρασί αέρα,
«Ίσως», λέει κάποιος, «αυτόν τον αέρα να αναπνέουν οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.»

Και χαμένος στις σκέψειςς μπαίνει στην κοντινότερη πύλη της αγοράς
Με την επιθυμία να δει, ο ίδιος, ένα πραγματικό Γεωργιανό φθινόπωρο.

Συσσωρευμένη  και απλωμένη σε περίπτερα και πάγκους, κάθε άνθρωπος έχει  τη δική του πραμάτεια 
Φέρνει μια συγκομιδή να επιδείξει, να την επαινέσει έπαινο και να την αξιολογήσει.

Εδώ θα βρείτε όλες τις ευλογίες και την αφθονία του φθινοπώρου,
Ω μακάρι να γιορτάζει, μακάρι να ευχαριστιέται , μακάρι η Τιφλίδα να χαίρεται!

Η θάλασσα του κρασιού, οι  ακτές των φρούτων είναι ευχάριστες στην όψη,
Ένα αστραφτερό μαντίλι στον άνεμο σαν ένα εξωτικό πουλί.

Τα άστρα σε μια νύχτα καθαρή μοιάζουν με τα φώτα δίπλα στους πάγκους-
Ξανθά κορίτσια σαν ακτίνες του ηλίου και με πρόσωπα σαν το φεγγάρι.

Στα δεξιά λόφοι από μήλα,στα αριστερά από πορτοκάλια.
Και σαν μεθυσμένοι, αμφορείς και αγγεία γέρνουν στον τοίχο.

«Αν  υπάρχει καλύτερο κρασί το όνομά μου να ατιμαστεί!»
Κραυγάζει πειστικά ένα αγόρι από το χωριό Kardenakhi.

Ένας άλλος άνδρας από το Imereti προσπαθεί να σε κερδίσει γλυκά,
«Ευγενικέ κύριε, απλά δοκίμασε το κρασί μου, δεν χρειάζεται να το αγοράσεις.»

Τα σταφύλια τα εξαιρετικά από το Khidistavi είναι,τα  ροδάκινα τα καλύτερα είναι  από τ' Ατένι,
Παντού τα φρούτα επιδοκιμάζονται, περιγράφονται με θριαμβολογίες.

Εδώ θα βρείτε όλες τις ευλογίες και την αφθονία του φθινοπώρου,
Ω μακάρι να γιορτάζει, μακάρι  να ευχαριστιέται , μακάρι η Τιφλίδα να χαίρεται!

Εδώ είναι το φθινόπωρο στους δρόμους και στις πλατείες και στα σοκάκια.
Φύλλα πετούν , σαν να έχουν  φτερά από κάθε πολύβουο δέντρο.

Ένα καλοκαιρινό αεράκι; Ένας φθινοπωρινός  άνεμος με το χρώμα κοραλλιών και κεχριμπαριού;
Ή ήταν το θρόισμα από  φούστες που ακούσαμε; Πώς θα μπορούσε να είναι ο άνεμος;

Ακόμα και ο ήλιος τόλμησε να αφήσει τη  θέση του στα σύννεφα.
Ήταν ένα τραγούδι αγάπης που ακούσαμε; Πώς θα μπορούσε να είναι ο άνεμος;

Εδώ θα βρείτε όλες τις ευλογίες και την αφθονία του φθινοπώρου,
Και η Τιφλίδα είναι πρόθυμη να είναι η οικοδέσποινα με ανοιχτές αγκάλες.

1950
Μεταφράστηκε στα αγγλικά  από την Tamara Dragadze