Tohub - Jacob van Hoddis

 

Τρεις μικροί χωριάτες τραγουδάνε στον άνεμο

το φριχτό τραγούδι:

έχεις χορούς, ψείρες, ψύλλους

λίγα τα ψωμιά σου.

Πάντα έχεις κάτι για να τραγανίζεις.

Τούτο τρέχει από δω, κείνο τρέχει από κει.

Να τσιμπήσεις και ν’ αρπάξεις εύκολο,

αλληλούια, καλέ Θεέ.

Τον καιρό μακρύ γιατί να βρίσκεις

όταν ξεπέφτεις τόσο ευγενικά.

Τα λεπτά σου γίνονται λεύγες,

βλέπεις μόνο τον καιρό και γρυλίζεις.

Τα μαλλιά ακούς πάνω στο κράνος,

πίσω απ’ τ’ αυτιά σε σπρώχνει η χλόη.

Το σαγόνι σου γίνεται κρόταλο

μες στα χρόνια βαριά γκρινιάζοντας

ασταμάτητα ανοίγοντας και κλείνοντας.

Τρεις μικροί χωριάτες τραγουδάνε στον άνεμο

το φριχτό τραγούδι:

έχεις χορούς, φείρες, φύλλους,

λίγα τα ψωμιά σου.

Ανέβαιναν στην αυγή

μέρα νύχτα τραγουδούσαν

γεύματα, προγεύματα ετάραζαν

γη κι αέρας γίνονταν κομμάτια.

Αντρέ Μρετόν- Ανθολογία Μαύρου Χιούμορ - εκδ. Αιγόκερως