Στο τέλος του κόσμου

 

Εκείνη τη βραδιά

που τα άστρα 

απ' τον ουρανό θα πέσουν...

τη μέρα που θα ξημερώσει 

με τον ήλιο 

να μην έχει άλλο φως να δώσει

και το φεγγάρι

σαν βράχος σκοτεινός να στέκει,

εσύ μη φοβηθείς.

Ψάξε να με βρεις, 

φώναξε με με τη γλυκιά φωνή σου

Αν χρειαστεί  το χάσμα ανάμεσα

σε παράδεισο και κόλαση θα διαβώ

κοντά σου για να έρθω, τα δάκρυα που

από τα μάτια σου θα τρέχουν

να σκουπίσω...

και ύστερα τον δρόμο μου να πάρω

για άλλη μια φορά.