Ο θάνατος των παιδιών είναι πάντα πρότυπο για τους θανάτους των γονιών. Η μάνα γεννάει για να δώσει ζωή στο παιδί της, το παιδί πεθαίνει για να δώσει μια μορφή στο θάνατο του πατέρα του. Όταν ο γιος πεθαίνει πριν τον πατέρα, ο πατρικός θάνατος είναι χήρος, θα σακατευτεί, θα μείνει χωρίς πρότυπο. Γι' αυτό εμείς οι δαίμονες πεθαίνουμε έυκολα., επειδή δεν έχουμε απογόνους. Και κανένα πρότυπο θανάτου δεν υπάρχει για μας. Έτσι και οι άνθρωποι που δεν έχουν παιδιά πεθαίνουν εύκολα, γιατί η συνολική τους δραστηριότητα στην αιωνιότητα σημαίνει μόνο έναν και μοναδικό θάνατο και μάλιστα σε μια στιγμή.
Μίλοραντ Πάβιτς, Το Λεξικό των Χαζάρων, εκδ. Ηρόδοτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου