Ακρίδα

Ξύπνησα και τ' όνειρο 

είχε ήδη πετάξει μακριά 

Άφησα να γεμίσει το δωμάτιο 

ο δροσερός πρωινός αέρας 

Μια ακρίδα στο μπαλκόνι μου 

τρώει μ' ευχαρίστηση 

τα φύλλα του βασιλικού.

Χαμογελάω στο έντομο 

βρίζω σιωπηλά τους γείτονες 

και πάω να φτιάξω έναν καφέ.

Ούτε και σήμερα θα τον πετύχω...