Σαν νυχτερίδα παλαβή
τυφλός μες στα σκοτάδια
ταχύτατα πετάω
Αντί για χέρια
κρέμονται
δυο πτητικές μεμβράνες
και το δόντια μου
τα κοφτερά
άραγε ποιους θα δαγκώσουν;
Ανάποδα κρεμασμένος
στέκομαι λιγάκι
να ξαποστάσω
πριν ο ήλιος
πάλι βγει,
τις πτήσεις να συνεχίσω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου