ΜΕ ΛΕΝΕ ΠΕΝΤΑΛΕΠΤΟ, γεννιέμαι και πεθαίνω κάθε πέντε λεπτά. Υπήρξα τα πέντε λεπτά πολλών ανθρώπων. Καλώς ή κακώς, όλοι έχουν τα δικά τους, δόξας ή ντροπής. Εμένα αυτό μού έτυχε να είμαι, όχι εκείνη η ώρα, η ολόκληρη, που κάνει τού κεφαλιού της και είναι διαστροφική. Εγώ είμαι εφήμερο, κάποιες φορές όχι πολύ ακριβές, μέχρι εκεί. Και θα είμαι έτσι, είτε το θέλω είτε όχι, μέχρι να μου ορίσουν τα τελευταία πέντε λεπτά μου. Κανείς δεν μου ζήτησε να είμαι αιώνιο.
Cecilia Eudave, Μικρο-Καταρρεύσεις, εκδ Οκτάνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου