Δάκρυα για έναν βρυκόλακα

 

Και ποιος θα κλάψει 

για του βρυκόλακα στη μοίρα;

Θα λυπηθεί κανείς

τούτο το άθλιο νεκρό σαρκίο

που τους ζωντανούς στοιχειώνει;

Δάκρυ θα κυλήσει στο μάγουλο

καθώς ο απέθαντος γυρεύει

με αίμα τη πείνα του να χορτάσει;

Ξεχασμένος από τους συγγενείς

και από τους φίλους μισητός

χωρίς θάνατο περπατά 

μα και χωρίς ίχνος ζωής πορεύεται

Δε βλέπει όνειρα όταν κοιμάται

δεν ελπίζει όταν ξυπνά

Απλά τη πείνα του ζητά

μάταια να κορέσει...