Μαζεύω τη σελήνη
δάκρυ δάκρυ
σε ποτήρι καμωμένο
από αιμάτινο γυαλί
φτιαγμένο στου πόνου
και του έρωτα τη συνεύρεση.
Πρόποση σου κάνω
πριν στα χείλη μου το φέρω,
η πρώτη γουλιά
προτού βρέξει τον λαιμό μου
Και η φωτιά που άσβεστη καίει
στης καταραμένης λίμνης
τα απύθμενα νερά της λήθης
όπου ετοιμάζομαι να βουτήξω
ας είναι έτοιμη τη ψυχή μου να δεχτεί

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου