poetseers
Στη σιγαλιά της νύχτας, ένας Σούφι άρχισε να κλαίει.
Είπε: «Αυτός ο κόσμος είναι σαν ένα κλειστό φέρετρο, στο οποίο
είμαστε κλεισμένοι και μέσα από τις οποίες, εξαιτίας της άγνοιάς μας,
ξοδεύουμε τη ζωή μας μέσα στην ανοησία και την απομόνωση.
Όταν ο Θάνατος έρθει να ανοίξει το καπάκι του φέρετρου,
όποιος έχει φτερά θα πετάξει στην αιωνιότητα,
αλλά εκείνοι που δεν έχουν θα παραμείνουν κλειδωμένοι στο φέρετρο.
Έτσι λοιπόν, φίλοι μου, πριν βγει το καπάκι αυτού του φέρετρου,
Κάντε ό, τι μπορείτε για να γίνετε σαν πουλιά στον Δρόμο προς τον Θεό.
Κάνετε ό, τι μπορείτε για να αναπτύξετε τα φτερά σας. "
- Attar
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου