poetryloverspage
Μιχαήλ Λερμόντοφ
Στις πύλες μιας κατοικίας, ευλογημένης,
Ένας άνδρας στάθηκε, ζητώντας ελεημοσύνη,
Ένας ζητιάνος, σκληρά καταπιεσμένος
Με πείνα, δίψα και στέρηση.
Ζήτησε μόνο ένα κομμάτι ψωμί,
Και όλη η εμφάνισή του ήταν γεμάτη αγωνία,
Και ήταν μια κρύα πέτρα αφημένη
Μέσα στον τεντωμένο βραχίονά του, λεπτό και μαρασμένο.
Έτσι προσευχόμουν μάταια για την αγάπη σας,
Με πικρά δάκρυα, μαράζι και θέρμη,
Έτσι οι καλύτερες αισθήσεις μου, που έχουν αναπτυχθεί,
Έπεσαν θύματά σας για πάντα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου