Ακόμα και Αυτός δάκρυσε,
μπροστά στο βάσανο που
ο θάνατος φέρνει στους ανθρώπους.
Πόνεσε με την απώλεια που
σαν στιλέτο διαπερνά τις ψυχές
αυτών που πίσω μένουν.
Πώς να συμβιβαστεί με τον Άδη
Αυτός που είναι η Ζωή;
Πώς τον θάνατο να δεχτεί για βασιλιά
Η Ανάσταση των ανθρώπων;
Κλάψτε και θρηνείστε,γιατί πικρό
και μαύρο είναι το ποτήρι που
ο Χάροντας κερνά!
Αλλά κι αυτός ακόμα ο θάνατος
στο τέλος νικημένος και μόνος μένει πια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου